Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 30, 2009

Πολιτική ή ποδοσφαιρική αναμέτρηση?


Γεια σας,
βλέποντας το άνοιγμα της ομιλίας του κ. Καραμανλή, σήμερα στην Θεσσαλονίκη, επιβεβαιώνεται ότι έχει πάρει προσωπικά, έναντι του κ. Παπανδρέου, το θέμα της νίκης στις εκλογές.

Σε ένα πλήθος που καθ όλη την διάρκεια της ομιλίας έλεγε συνθήματα, ο κ. Καραμανλής φάνηκε να το ευχαριστιέται χαμογελώντας και κάνοντας έντονη κριτική στην επιλογή του κ. Παπανδρέου να μην συμφωνήσει σε δεύτερη τηλεοπτική αναμέτρηση και να μην παραχωρεί συνεντεύξεις όπου βρεθεί και όπου σταθεί.

Αναρωτιέμαι όμως γιατί ο κ. Καραμανλής επιμένει να κάνει προσωπική κριτική έναντι του αντιπάλου του. Υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας, υποτίθεται ότι έχει λάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών και έχει διδαχθεί από τα λάθη του. Δεν έχει αντιληφθεί ότι η προσωπική επίθεση και προσβολή του αντιπάλου, μπορεί να ζεσταίνει το κοινό για συνθήματα, όμως μειώνει περισσότερο τον ίδιο?

Αν την Κυριακή ο κ. Καραμανλής δεν επιλεχθεί για πρωθυπουργός, τι θα πει? Δεν θα είναι μειονεκτικό να χάσει από κάποιον "κατώτερό" του, όπως θεωρεί? Αν μία ισχυρή ομάδα, πριν από κάποιο αγώνα, υποτιμήσει τον αντίπαλο και τελικά χάσει, τότε η προσβολή δεν γυρνάει πάνω της?

Οι επιλογές και οι "ατάκες" του κ. Καραμανλή είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν βέβαια κερδίσει τις εκλογές, τότε θα είναι σε θέση να πει ότι η νίκη του ανήκει ολοκληρωτικά και ότι έσωσε το κόμμα. Επειδή όμως αυτό δεν θα συμβεί, καλό θα ήταν να επιδείξει περισσότερη σοβαρότητα, συγκράτηση και ευγένεια.

Οι διαφημίσεις εκτός από προώθηση είναι και έκθεση... Αν της Δευτέρα το πρωί ο κ. Παπανδρέου είναι πρωθυπουργός, τότε όλοι μας θα βλέπουμε τις αφίσες της ΝΔ, που έχουν γεμίσει υπερβολικά τους δρόμους, με το πρόσωπο του κ. Καραμανλή και θα σκεφτόμαστε ότι η φράση "απόφαση ευθύνης" ήταν η απόφασή του να αποχωρήσει...

Θα πρότεινα λοιπόν στην ΝΔ και τους οπαδούς της να είναι λίγο πιο προσεκτικοί και να παραδειγματιστούν από την διακριτικότητα του κ. Παπανδρέου και των στελεχών του. Δεν έχει αξία η θέση σου, αλλά ο αντίπαλος που αντιμετώπισες για να την κατακτήσεις...

Η νίκη της Κυριακής δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ποδοσφαιρική νίκη. Ούτε καν πρέπει να θεωρηθεί νίκη. Είναι μία πρόκληση, που όποιος κλιθεί να την αντιμετωπίσει, θα κριθεί και θα αξιολογηθεί στις επόμενες εκλογές... Εκεί θα είναι νίκη ή ήττα! Θα είναι νίκη για τα έργα του ή ήττα για την πολιτική του...

Ας περιμένουμε λίγο, δεν κάνει κακό...


Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε μια αιώνια αλήθεια: Η ήττα, όπως και η νίκη, είναι πάντοτε προσωρινή. Dana Blackenhorn, Αμερικανός δημοσιογράφος & blogger

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 29, 2009

Προεκλογικά μαχαιρώματα αφήνουν έκθετο τον κ. Καραμανλή


Γεια σας,
αν κάποιος λογικός άνθρωπος προσπαθήσει να μετρήσει και να αναλύσει τα προεκλογικά -πισώπλατα- μαχαιρώματα, μεταξύ των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, σίγουρα θα χάσει ή το χρόνο ή τα λογικά του! Πάντως αποκλείεται να τα καταφέρει.

Σε αυτή τη ιδιότυπη διαδικασία "αυτοκάθαρσης" του κυβερνώντος κόμματος, σήμερα προστέθηκε ο πολύ στενός συνεργάτης του κ. Καραμανλή και γραμματέας του κόμματος, κ. Λ. Ζαγορίτης. Ο κ. Ζαγορίτης, σε συνέντευξή του προέτρεψε τους ψηφοφόρους της ΝΔ να "μαυρίσουν" τα στελέχη που είναι μπλεγμένα σε σκάνδαλα, έχουν παρουσιάσει συμπτώματα αλαζονείας και γενικά έχουν δυσαρεστήσει το κόμμα και τους ψηφοφόρους.

Γεννάται λοιπόν η ερώτηση: "Αφού υπάρχουν τέτοια στελέχη, γιατί ο κ. Καραμανλής δεν τα απομάκρυνε?" Η απομάκρυνση αυτών των στελεχών, θα βοηθούσε τον πρωθυπουργό να αποδείξει όσα λέει περί αλλαγής και συμμόρφωσης. Επίσης, θα του έδινε την δυνατότητα να μπει στην προεκλογική μάχη με ανανεωμένο και καθαρό δυναμικό, δημιουργώντας έντονα προβλήματα στους αντιπάλους του.

Ανάμεσα στα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κερδίζει την μάχη των εντυπώσεων. Αν και δεν είχαν κυβερνητικές θέσεις, άρα και ευθύνες, πολλά στελέχη έχουν αποχωρήσει, δίνοντας την δυνατότητα σε νέα ονόματα να μπουν στον αγώνα και να διεκδικήσουν μία θέση. Μπορεί να μην είναι ευρεία η αλλαγή και η ανανέωση, δίνει όμως το στίγμα των προθέσεων του κ. Παπανδρέου.

Στην αντίθετη πλευρά, ο κ. Καραμανλής, εμφανώς εγκλωβισμένος και δεσμευμένος σε εσωκομματικές οικογένειες, βαρόνους και "ομάδες" δεν μπόρεσε να κάνει αλλαγές στον βαθμό που -ίσως- θα ήθελε. Οι ίδιες ομάδες αποτελούν τα βαρίδια που τον εμπόδιζαν κατά την θητεία του να προβεί σε διαγραφές ή σε ριζικούς ανασχηματισμούς, που διαφήμιζε αλλά δεν έπραττε.

Πέραν αυτών, οι συνεργάτες του κ. Καραμανλή τον άφησαν "ξεκρέμαστο" να εκτεθεί στο θέμα των stage, που του έθεσε ο κ. Τσίπρας στο DEBATE της Δευτέρας. Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε να λέει ότι το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από τα κοινοτικά κονδύλια και δεν ήταν λογικό να τα αφήσει να χαθούν. Βεβαίως και έχει δίκιο, αν ήταν αλήθεια.

Η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμα stage, που αφορά την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας για νέους, χρηματοδοτείται κυρίως από τα ταμεία και άλλους ελληνικούς οργανισμούς. Επίσης, ενώ προβλέπεται μέγιστη απασχόληση 18 μηνών, έχουν καταγγελθεί περιπτώσεις που κάποιος έχει μείνει περισσότερο.

Ο κ. Καραμανλής έχει αποτύχει να ελέγξει τα στελέχη του. Έχει μπει μπροστά στης προεκλογική εκστρατεία, αφού εμφανίζεται ως "το δυνατό χαρτί" του κόμματος, δεν μπορεί όμως να μην ρίχνει και ματιές πίσω, για να βλέπει αν τον ακολουθούν ή αν τον έχουν αφήσει μόνο...

Ο πρωθυπουργός προσπαθεί με διάλογο να ηρεμήσει έναν αντάρτικο στρατό... Δεν γίνεται! Πρέπει που και που να δείχνει ποιος είναι ο αρχηγός, ποιος δίνει τις εντολές... Κάτι που κάνει με ιδιαίτερη επιτυχία ο αντίπαλός του: Χτυπάει τους άτακτους και μετά επανέρχεται ήρεμος στη δουλειά του για να συνεχίσει...

Μπορεί ο κ. Καραμανλής να είναι πιο επικοινωνιακός, μπορεί να έχει πιο άμεση επαφή με τον πολίτη, όμως δεν μπορεί να πείσει πλέον ότι είναι πιο εργατικός, πιο αυστηρός και πιο "αδέσμευτος" από τον κ. Παπανδρέου. Οι πράξεις του τον διαψεύδουν!

Ο αρχηγός οφείλει να ελέγχει τα πάντα, διαφορετικά δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα... Η αρχηγία δεν μπορεί να είναι παιχνίδι μετριότητας και δεν μπορεί να περιορίζεται, ή όλα ή τίποτα...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Το να είσαι ισχυρός είναι σαν να είσαι κυρία. Αν πρέπει να δηλώσεις ότι είσαι, δεν είσαι.
Μάργκαρετ Θάτσερ,γ. 1925,Βρετανίδα πρωθυπουργός


Κυριακή, Σεπτεμβρίου 27, 2009

Οικογενειακή υπόθεση...


Γεια σας,
Καραμανλή - Παπανδρέου έχει το προεκλογικό μενού και πολλοί έτρεξαν να καταραστούν την ιστορία που παίζει παιχνίδι με τα ίδια ονόματα... Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτά τα δύο ονόματα που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της ιστορίας. Αυτοί που κάνουν ζημιά, είναι περισσότερο αυτοί που είναι πιο χαμηλά.

Σήμερα στην 10η σελίδα της Κυριακάτικης Καθημερινής, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο, έστω και αν χρειάζεται πολύ να το ξεχωρίσεις και δεν είναι ιδιαίτερα έντονο για να τραβήξει την προσοχή του αναγνώστη. Και ενώ τα περισσότερα άρθρα αναλύουν τα ίδια και τα ίδια, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έρχεται να μας δείξει, έμμεσα, τις ευθύνες που έχουμε ως ψηφοφόροι.

Σύμφωνα με το άρθρο, σε αυτές τις εκλογές θα είναι τουλάχιστον 70 (!!!) γόνοι πολιτικών οικογενειών υποψήφιοι!!! Πολιτικές οικογένειες που ζουν ανάμεσά μας! Αλλά το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι στην Βουλή συμμετέχει οικογένεια από το 1830! Καλά διαβάσατε, 1830! Επίσης, θα έπρεπε να ξέρουμε ότι αν εκλεγεί ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής, θα είναι ο μόνος προδικτατορικός βουλευτής...

Αν λοιπόν μας ενοχλεί η παρουσία των κ. Παπανδρέου και Καραμανλή στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων, θα έπρεπε να μας ενοχλεί και η κρίση μας για όλους τους υπόλοιπους που επί χρόνια τους σταυρώνουμε!

Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το βουλευτικό αξίωμα έχει μετατραπεί σε επάγγελμα. Και όχι μόνο επάγγελμα για τον πολιτικό αλλά και κληροδότημα για τα παιδιά ή τα ανίψια του.

Πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ, τα οποία με την υποστήριξη που παρέχουν σε υποψήφιους (και τις οικογένειές τους), δεν μας δίνουν την δυνατότητα να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να αναδείξουμε καινούριες ιδέες και απόψεις.

Σίγουρα το να είναι κάποιος γιος ή κόρη ενός βουλευτή, αυτό δεν μπορεί να είναι αποτρεπτικό ή πολύ περισσότερο απαγορευτικό, για την δική του υποψηφιότητα. Όμως κάποιος πολιτικός, με την καθημερινή τους τριβή με την εξουσία, έχει δημιουργήσει ένα κύκλο με φίλους και εχθρούς. Το παιδί του, που θα προσπαθήσει να πατήσει πάνω στην φήμη του πατέρα και που θα βοηθηθεί από τον στενό του κύκλο, δεν θα έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί πολύ πέρα από αυτόν. Οι αντιπάθειες, οι κόντρες, τα μίση και οι απόψεις θα είναι η δική του κληρονομιά, μαζί με την θέση και το όνομα.

Με τις "οικογενειακές" υποθέσεις της Βουλής, δεν κινδυνεύει μόνο η ανανέωσή της αλλά και η διαφάνεια. Έχοντας οικογένειες που επί πολλά έτη συμμετέχουν στην Βουλή, οι γνωριμίες και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι είναι πολύ πιο εύκολες.

Δεν είναι δυνατό να απαγορευθεί από κάποιον γόνο πολιτικού να μην είναι υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα. Όμως, εμείς ως πολίτες οφείλουμε να αξιολογούμε τον καθένα για τις θέσεις, τις απόψεις και τις δυνατότητές του και όχι για το όνομά του! Πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ψήφο μας και να μην την θεωρούμε απλώς μία διαδικασία για να αναδειχθεί το κόμμα που υποστηρίζουμε.

Είναι σοβαρό να επιλέγουμε ποιους θα στείλουμε στην Βουλή. Και ιδιαίτερα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, η υπεύθυνη ψήφος είναι απαραίτητη. Τα κόμματα που μισούμε ή αγαπάμε αποτελούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους που επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι και κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να υποστηρίξουμε.

Πιστεύω ότι πρέπει να αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να δούμε τους υποψήφιους. Όχι όλους αλλά του κόμματος που σκοπεύουμε να υποστηρίξουμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψηφίσουμε κατά τύχη ή κατά "φήμη". Μπορεί ανάμεσα στα ονόματα να υπάρχουν κάποιοι που αξίζουν και δεν είχαν την τύχη να είναι γνωστοί ή καλεσμένοι στα μεγάλα κανάλια.

Σε όλα, μα όλα, τα κόμματα υπάρχουν καλοί και κακοί. Ικανοί και ανίκανοι. Οραματιστές και τυχοδιώκτες. Εμείς είμαστε αυτοί που θα κάνουμε το ξεκαθάρισμα... Οι αρχηγοί τους ρίχνουν στην αρένα και περιμένουν από εμάς (τα θηρία) να τους δείξουμε την λύσσα ή την φιλικότητά μας.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δεν πρέπει να υποστηριχθούν. Υπάρχουν κάποιοι (ο καθένας κρίνει ποίοι) οι οποίοι αξίζουν. Γι' αυτό το λόγο δεν ανέφερα ονόματα που αναφέρονται στο άρθρο. Όμως υποστηρίζω ότι αν θέλουμε ανανέωση ιδεών και απόψεων, πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτούς που αξίζουν και όχι αναγκαστικά σε αυτούς που κάνουν θόρυβο!!!

Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς... Ας τους ανακατέψουμε λοιπόν μέσα στην Βουλή για να είμαστε "αλλιώτικα ωραίοι".

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος. Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 23, 2009

Καραμανλής εναντίον Πρωθυπουργού, ΝΔ εναντίον κυβέρνησης




























Γεια σας,
αφού είδαμε και τα δύο debates και ακούσαμε για ακόμα μία φορά τα ίδια που τα κομματικά στελέχη λένε συνέχεια μέσω τηλεοράσεων, εφημερίδων και ραδιοφώνων, τι είναι πραγματικά αυτό που μας μένει? Γιατί το στήσιμο μίας αποστειρωμένης, ανούσιας και αδιάφορης "συνέντευξης" ή τηλεμαχίας, να εμφανίζεται πως είναι ουσιαστικό και χρήσιμο? Τι καινούριο ακούσαμε ή μάθαμε από αυτή τη διαδικασία?

Η ουσία της πολιτικής είναι αυτή που κρύβεται ανάμεσα από τις γραμμές και πίσω από τις λέξεις... Ελάχιστες φορές μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί και ανεξάρτητοι σε αυτή την "αναγνώριση". Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Κανείς μας δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός, γιατί όλοι έχουμε άποψη, θετική, αρνητική ή ουδέτερη...

Προσπαθώντας να δούμε την ουσία της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ και του προγράμματός της, παρατηρούμε κάτι το πρωτοφανές: Ο κ. Καραμανλής ασκεί κριτική στις πράξεις του Πρωθυπουργού και η ΝΔ ασκεί κριτική στις πράξεις και τα αποτελέσματα της κυβέρνησης.

Στις ερωτήσεις που οι δημοσιογράφοι θέτουν στον κ. Καραμανλή, αλλά και στις ομιλίες του, εμφανίζεται να αναγνωρίζει λάθη που έκανε ως πρωθυπουργός. Αναφέρει ότι αναλαμβάνει τις πολιτικές ευθύνες και υπόσχεται τα ίδια λάθη να μην γίνουν την επόμενη τετραετία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τακτικής είναι η αναφορές του κ. Καραμανλή στα σκάνδαλα...

Όταν αναφέρεται στο θέμα των σκανδάλων ως "Καραμανλής", τότε λέει ότι εμπιστεύεται την δικαιοσύνη και ότι αφήνει την δικαιοσύνη να λύνει τέτοιες υποθέσεις. Ωστόσο, δεν είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα από την αποχώρηση της ΝΔ από ψηφοφορία στη Βουλή για την αποστολή υπόθεσης βουλευτή της (κ. Παυλίδης) στην δικαιοσύνη, με εντολή του Πρωθυπουργού! Αν ο Πρωθυπουργός είναι σίγουρος για την αθωότητα του βουλευτή, ή θα έπρεπε να στείλει την υπόθεση στην δικαιοσύνη ή θα έπρεπε να τον συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια των εκλογών. Κανένα από τα δύο δεν έγινε!!!

Και δεν είναι μόνο η υπόθεση του κ. Παυλίδη... Είναι οι υποθέσεις του κ. Ρουσόπουλου, του κ. Βουλγαράκη και όλων των άλλων "Βατοπεδινών". Από την στιγμή που δεν κατηγορήθηκαν, τότε γιατί αποκλείστηκαν? Γιατί τα "μαύρα σύννεφα" των υποθέσεων να είναι μόνο για την συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια και να μην είναι λόγος διερεύνησης από την δικαιοσύνη?

Στο θέμα της οικονομίας, η στάση του κ. Καραμανλή είναι ακριβώς η ίδια με την παραπάνω. Ακολουθεί διαφορετική τακτική αν απαντάει σαν πρωθυπουργός και διαφορετική σαν αρχηγός της ΝΔ, που θέλει να γίνει πρωθυπουργός. Ωστόσο, στην οικονομία τα πράγματα δεν μπορούν να θολωθούν πολύ... Τα νούμερα, οι καθημερινές αποκαλύψεις αλλά και η οικονομική κατάσταση των μέσων και χαμηλών εισοδημάτων, έχει επιδεινωθεί τόσο, που δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις..

Την τακτική του κ. Καραμανλή ακολουθεί και το σύνολο του κόμματος. Τα στελέχη της ΝΔ, μας δίνουν την εντύπωση ότι ξοδεύουν τον περισσότερο χρόνο τους, διαβάζοντας το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατηγορούν με κάθε ευκαιρία...

Και πάλι όμως οι ετερόκλητες απόψεις δημιουργούν σύγχυση! Ακούμε διάφορους, την μία μέρα να λένε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πρόγραμμα, την επόμενη ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στοιχίζει 2 δις. και μετά ότι στοιχίζει 10 δις. Τελικά έχει πρόγραμμα ή στοιχίζει πολύ?

Νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο για τον τόπο, αν η ΝΔ προσπαθούσε να αναδείξει τα λάθη στο πρόγραμμα του αντιπάλου της, όχι σχολιάζοντας το και κατηγορώντας το, αλλά αναλύοντας το δικό της με στοιχεία και αποδείξεις. Αντ' αυτού, μας λένε ότι η πολιτική που θα ακολουθήσουν είναι σκληρή και τίποτα περισσότερο...

Καθημερινές αποκαλύψεις στις εφημερίδες κάνουν λόγο για πρωτοφανή εκτίναξη του ελλείμματος, του δανεισμού και των δημοσίων δαπανών. Επίσης, τα έσοδα του κράτους έχουν μειωθεί δραματικά και είναι πολύ χαμηλότερα από πέρυσι, ενώ οι προβλέψεις της κυβέρνησης το Πρόγραμμα Σταθερότητας ήταν για αύξηση περίπου 14%!

Σίγουρα η οικονομία είναι κάτι που πρέπει να αναδειχθεί σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ΠΑΣΟΚ γιατί δεν έχει τα στοιχεία... Η ΝΔ είναι αυτή που πρέπει να υποχρεωθεί (έπρεπε να είναι υποχρεωμένη) να μας εμφανίσει τα στοιχεία. Αν θέλουν να πιστέψουμε τον πρωθυπουργό για την ειλικρίνειά του, τότε πρέπει να αρχίσουν να την αποδεικνύουν από τώρα!

Δυστυχώς η χώρα δεν έχει άλλη εναλλακτική... Ανάμεσα στα δύο κόμματα εξουσίας, το ένα έχει αποτύχει, αποδεδειγμένα.. Ανάμεσα στους δύο αρχηγούς (τους οποίους δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστεύουμε για την θέλησή τους), ο ένας δεν μπορεί...

Το ΠΑΣΟΚ πρόκειται να κερδίσει στην πιο επικίνδυνη περίοδο. Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς έχει πιάσει πάτο, η οικονομική ύφεση έχει αρχίσει να γίνεται έντονα αισθητή΄, ενώ δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα για βελτίωση από την σημερινή κυβέρνηση, η εξωτερική πολιτική έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο, ο δημόσιος τομέας είναι ο λιγότερο παραγωγικός από ποτέ (και ο πιο πολυπληθής), η ανεργία έχει φτάσει σε ύψη ρεκόρ και γενικά το κράτος έχει παραλύσει...

Σε αυτή την εποχή η ανάληψη της εξουσίας κρύβει πολλά αγκάθια και έχει πολλά εμπόδια. Δεν αρκεί μόνο το κόμμα που θα είναι στην κυβέρνηση να δείξει σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα. Είναι απαραίτητο να λειτουργήσει ολόκληρη η πολιτεία με υποδειγματικούς ρυθμούς...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Όλοι έχουν δικαίωμα να έχουν τη δική τους γνώμη, αλλά όχι τα δικά τους δεδομένα. Bernard Baruch, 1870-1965, Αμερικανός πολιτικός

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 21, 2009

2004 - 2009: Μία χαμένη περίοδος


Γεια σας,
το 2000 υποδεχθήκαμε την νέα χιλιετία με πολλά όνειρα και πολλές υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Η αισιοδοξία ενισχύθηκε από την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, την τεχνολογική πρόοδο, την υψηλή ανάπτυξη και βέβαια την συμμετοχή της Ελλάδας σε Διεθνείς και Ευρωπαϊκούς οργανισμούς, με ιδιαίτερα ισχυρό λόγο.

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από το 1993 έως το 2004, έκαναν λάθη. Λάθη, που μπορεί να επιβράδυναν, αλλά δεν εμπόδισαν την χώρα μας να ενισχύσει την θέση της σε διεθνές επίπεδο και να βελτιωθεί η καθημερινότητα αλλά και η ποιότητα ζωής μας.

Κανένας πολιτικός δεν έχει το μαγικό κουμπί που θα λύσει αμέσως και ανέξοδα όλα τα προβλήματα. Ελπίζω ότι και κανένας πολίτης δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος πολιτικός με τέτοιες δυνατότητες.

Ο κ. Καραμανλής βρέθηκε να ζητά την εμπιστοσύνη των πολιτών σε μία περίοδο που οι πολίτες ήθελαν την αλλαγή. Όχι ιδιαίτερα την αλλαγή στην πολιτική, αλλά περισσότερο στην αλλαγή των προσώπων. Πολλοί πίστεψαν ότι ως νεότερος, θα είχε την όρεξη, το σθένος και την δύναμη να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είχε καταφέρει την οικονομική και αναπτυξιακή βελτίωση, όμως σε ένα αναπτυσσόμενο περιβάλλον είναι αδύνατο να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι. Έτσι, ενώ η χώρα έτρεχε για την ανάπτυξη αλλά και την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, εμφανίστηκαν τα "αρπαχτικά". Μία προσπάθεια ισχυρού ελέγχου εκείνη την στιγμή θα λειτουργούσε επιβραδυντικά. Δεν είναι αποδεκτό, όμως είναι η πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία μπροστά της! Ενώ η αγορά είχε βρει τον ρυθμό της και ήταν η ώρα να εισπράξουμε την κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων, η κυβέρνηση επέλεξε να δείξει έργο ανατρέποντας τους μηχανισμούς που λειτουργούσαν, παρά να βελτιώσει τους όρους λειτουργίας τους.

Στα έτη διακυβέρνησης της ΝΔ είναι ελάχιστο το έργο που μπορεί να υποδειχθεί. Εν μέσω αυτής της κυβερνητικής σιέστας, η διεθνής οικονομική ύφεση εμφανίστηκε για να μας ανησυχήσει όλους. Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι η κρίση δεν θα είναι έντονη στην Ελλάδα, έτρεξε να παρουσιάσει ως τομές, αδιάφορα και ανούσια μέτρα.

Με ελάχιστη βιομηχανική παραγωγή και πολύ μικρές ξένες επενδύσεις, η χώρα δεν μπορούσε να χτυπηθεί σε αυτούς τους τομείς από την κρίση. Μία οικονομία με πολύ χαμηλό επίπεδο εξαγωγών, σε σχέση με τις εισαγωγές, δεν μπορούσε να φοβηθεί έντονα από την κρίση. Ωστόσο, το πρόβλημα παραμόνευε στην γωνία. Η ισχυρή βιομηχανία της χώρας, ο τουρισμός, ήταν αναπόφευκτο να μην χτυπηθεί από την κρίση.

Σε αυτόν τον ουσιαστικό τομέα, τον τουρισμό, η κυβέρνηση προσπάθησε να ακολουθήσει ακόμα μία φορά την λανθασμένη επιλογή του αυτόματου πιλότου. Με ευχολόγια και αισιόδοξες προβλέψεις, άφησαν τον τουρισμό αθωράκιστο να χτυπηθεί από την κρίση. Η μηδενική πολιτική για την ενίσχυση του τουρισμού, αλλά και η ανύπαρκτη προσπάθεια να μετατραπεί η κρίση σε ευκαιρία, είναι αυτό που πληρώνουμε σήμερα.

Η οικονομική κρίση στην χώρα μας μπήκε με τον ίδιο ύπουλο τρόπο, με τον οποίο λειτουργεί η παραοικονομία. Τι έπρεπε να γίνει?

Η κυβέρνηση μπορούσε να ενισχύσει την ανάπτυξη της χώρας προσελκύοντας τις ξένες επενδύσεις, με ανταγωνιστικά "πακέτα" για έναρξη βιομηχανικών δραστηριοτήτων στην χώρα. Επίσης, μπορούσε να ενισχύσει την εγχώρια αγορά, προσφέροντας ευέλικτο και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Σε μία οικονομική κρίση που χτυπούσε τις ισχυρές οικονομικά χώρες, η χώρα μας μπορούσε να εμφανιστεί ως η εναλλακτική - ελκυστική πρόταση.

Στο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση είχε την σχετικά εύκολη δουλειά να συρρικνώσει την γραφειοκρατία και να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα του κράτους. Λέω ότι η δουλειά είναι σχετικά εύκολη, επειδή οι σύγχρονες τεχνολογίες και το διαδίκτυο δίνουν την δυνατότητα στο κράτος να ελέγξει προμήθειες, παραγωγικότητα και προβλήματα. Επίσης, η κοινωνία απαιτούσε την αλλαγή και την ανατροπή στον βραδυκίνητο και μη παραγωγικό δημόσιο τομέα. Οπότε, οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής, θα έφερνε την κοινωνία στο πλευρό της κυβέρνησης και θα λάμβανε θετική κριτική και υποστήριξη.

Έτσι, ενώ οι κυβερνήσεις στο εξωτερικό έτρεχαν να σώσουν τις μεγάλες τράπεζες και βιομηχανίες από την χρεωκοπία, η δική μας κυβέρνηση έπρεπε να κινηθεί έξυπνα και να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Όχι αυξάνοντας την φορολογία αλλά μειώνοντάς την!!!

Η μείωση της φορολογίας αλλά και παροχές για βιομηχανική ανάπτυξη και ξένες επενδύσεις, θα αύξαναν τα έσοδα του κράτους, θα μείωναν την ανεργία, θα ενίσχυαν την οικονομία της χώρας και θα μας έδινε την δυνατότητα να ανατρέψουμε την οικονομική κατάσταση της χώρας... Επίσης, το ευέλικτο και δίκαιο φορολογικό σύστημα δεν θα οδηγούσε τις εγχώριες επιχειρήσεις στο λουκέτο ή την χρεοκοπία, αλλά θα τους έδινε την δυνατότητα να προσπαθήσουν για την ανάκαμψη.

Στο εσωτερικό, μπορούμε να θυμηθούμε πολλές καταστροφικές πολιτικές και ελάχιστες θετικές. Η Αθήνα καταστράφηκε μερικούς μήνες πριν ενώ η αστυνομία ήταν απλός θεατής και ηθικός αυτουργός, οι πυρκαγιές κάθε έτος ήταν κύριο θέμα όχι μόνο στα εσωτερικά αλλά και στα διεθνή ΜΜΕ, με ιδιαίτερα επικριτικά σχόλια για την πυροσβεστική αλλά και την προετοιμασία της πολιτικής ηγεσίας. Επίσης, τα σκάνδαλα με συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών, ήταν πολλαπλά και συνεχή. Τέλος, στον τομέα του Περιβάλλοντος, η χώρα μας ήταν ουραγός στις διεθνείς προσπάθειες όχι παραμένοντας στάσιμη, αλλά κάνοντας πολλά βήματα πίσω.

Βλέπουμε ότι τα 10 πρώτα χρόνια της πολλά υποσχόμενης χιλιετίας, χάθηκαν... Την τελευταία πενταετία, η κυβέρνηση της ΝΔ κατάφερε να ανατρέψει κάθε θετική πρόβλεψη. Δεν κατάφεραν να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία, δεν κατάφεραν να κερδίσουν τίποτα από την θέση που είχε η Ελλάδα το 2004, αλλά χειρότερα από όλα, δεν κατάφεραν να μάθουν κάτι ούτε από την κρίση αλλά ούτε και από τα λάθη τους.

Κανένας δεν πρέπει να είναι χαρούμενος για αυτή την κατάσταση. Είτε υποστηρίξαμε την κυβέρνηση, είτε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, κύριο μέλημά μας πρέπει να είναι πάντα η ενίσχυση της χώρας μας, η βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών αλλά και η καλύτερη καθημερινότητα, οι καλύτερες υποδομές, η ουσιαστική εκπαίδευση και οι σωστές παροχές υγείας. Άλλωστε, θεωρητικά τουλάχιστον, οι εκλογές γίνονται για να αποφασίσει ο λαός ποιο πολιτικό κόμμα θα προσφέρει τα περισσότερα και θα κάνει τα καλύτερα για την χώρα μας.

Δυστυχώς, η ΝΔ κατάφερε να εξοργίσει ακόμα και πολλούς από τους δικούς τους υποστηρικτές. Η οργή δεν έρχεται μόνο για τις συνεχείς λανθασμένες ή ανύπαρκτες πολιτικές, αλλά πολύ περισσότερο έρχεται από την αλαζονική και υπεροπτική συμπεριφορά των στελεχών της κυβέρνησης και του κόμματος...

Ας ελπίσουμε ότι ο νικητής των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, δεν θα δει τον εαυτό του ως νικητή αλλά ως αθλητή... Γιατί πρέπει να αντιληφθούμε ότι η νίκη στο τέλος της θητείας είναι πολύ πιο σημαντική από την νίκη στην έναρξή της...

Πρέπει να θεωρείται νικητής αυτός που κερδίζει από το έργο του και όχι αυτός που παρουσιάζει σε θεωρητικό επίπεδο τις θέσεις του!

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, η χαμένη στιγμή δεν ξανάρχεται πλέον. Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος στρατηλάτης & αυτοκράτορας

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 08, 2009

Η προκλήση είναι στην οικονομία και την ανάπτυξη...


Γεια σας,
η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει από εχθές και οι πολιτικοί φαίνεται να τρέχουν σε έναν αγώνα δρόμου με πολλά εμπόδια... Οι δημοσκοπήσεις, η κοινή γνώμη, τα ΜΜΕ, αλλά πάνω από όλα τα νούμερα της οικονομίας, θα είναι στο επίκεντρο μέχρι τις 4 Οκτωβρίου...

Στα πλαίσια της ΔΕΘ, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, ανακοίνωσε ότι η μείωση σε νέες εγγραφές στα 34 επιμελητήρια της χώρας άγγιξαν το 15,5%. Το καθαρό αποτέλεσμα, συγκρινόμενο με το προηγούμενο έτος, είναι αρνητικό κατά 3524 επιχειρήσεις..

Επίσης, κατά την ίδια διοργάνωση, ο κ. Δ. Μαθιός (Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής - Πειραιώς) δήλωσε: " Η ανάπτυξη θέλει σταθερό μείγμα οικονομικής πολιτικής. Όλες οι δραστηριότητες που συνθέτουν το σήμερα και το αύριο της Ελληνικής οικονομίας νεκρώνουν όταν το επιχειρηματικό περιβάλλον στήνεται πάνω σε ευχολόγια και σχεδιασμούς χωρίς συγκεκριμένο όραμα και σταθερά μακροπρόθεσμα μέτρα".

Η κυβέρνηση που θα προκύψει από την κάλπη, θα πρέπει να κινηθεί άμεσα, αμεσότατα, πάνω σε δύο τομείς... Ανάπτυξη και οικονομία... Φαίνονται τόσο ίδιοι, όμως διαφέρουν αρκετά...

Ανάμεσα στην Ανάπτυξη και την οικονομία, μπορεί να υπάρξει ένας φαύλος κύκλος, που να οδηγεί στην αρχή και τα δύο. Για την βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, πρέπει να επιβληθούν φόροι ή τουλάχιστον να λειτουργήσει σωστά ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός... Στην άλλη μεριά, για να υπάρξει ανάπτυξη και επενδύσεις, θα πρέπει να δοθούν τα κίνητρα που θα πείθουν έναν επιχειρηματία ή επενδυτή, ότι πρέπει να εμπιστευθεί τα χρήματά του σε Ελληνικές επενδύσεις...

Οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται κράτη με ασταθή οικονομικά και δημοσιονομικά μεγέθη. Πολύ περισσότερο δεν εμπιστεύονται τέτοια κράτη, όταν υπάρχει πολιτική αστάθεια... Όταν οι σχεδιασμοί και τα μέτρα κάθε κυβέρνησης, λήγουν με την λήξη της θητείας της, για να αντικατασταθούν από την επόμενη. Πώς λοιπόν θέλουμε να πεισθούν οι επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι ελκυστικός προορισμός?

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, την βοηθά να αποφεύγει την κρίση συναλλαγματικής ισοτιμίας. Ωστόσο, δεν την βοηθά στην κρίση για την αναχρηματοδότηση των χρεών.

Στις Βρυξέλλες περίμεναν από την Ελλάδα τα μέτρα μείωσης του ελλείμματος ως τις 27 Οκτωβρίου. Μέτρα που θα περιλαμβάνονταν στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, που η κατάθεσή του ήταν προγραμματισμένη για τις 5 Οκτωβρίου. Επίσης, προς αναβολή οδηγείται και η αξιολόγηση από την Κομισιόν που είχε οριστεί στις 25 Οκτωβρίου...

Αυτό δεν διευκολύνει καθόλου την θέση μας, καθώς οι νέες ημερομηνίες θα απαιτούν πιο άμεση εφαρμογή των μέτρων, υπό την πίεση της Ευρώπης. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί διεθνούς κρίσης, μπορεί να βρίσκουν έδαφος για εσωτερική χρήση και προεκλογικές δικαιολογίες, όμως στο εξωτερικό γνωρίζουν ότι η δημοσιονομική κατάρρευση προϋπήρξε της κρίσης και δεν προήλθε από αυτήν. Για την κατάσταση της οικονομίας, φταίει αποκλειστικά η αναποτελεσματικότητα και οι σκοπιμότητες της οικονομικής πολιτικής.

Με το δημόσιο χρέος να ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ, τις πρόσθετες δαπάνες για την νέα γρίπη, την ανάγκη στήριξης των ασφαλιστικών ταμείων και τα αιτήματα των κοινωνικών ομάδων, η νέα κυβέρνηση καλείται να λύσει το γόρδιο δεσμό...

Τα νούμερα τις οικονομίας επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο από την μαύρη τρύπα των 5 δις που υπάρχει στα κρατικά ταμεία, τον δανεισμό που έχει φτάσει τα 53 δις και τον ρυθμό αύξησης των δημοσίων εξόδων στο 20%. Με τέτοια αποτελέσματα και χωρίς κανένα σχέδιο μέχρι σήμερα, πως μπορούμε να ελπίζουμε σε βελτίωση?

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιδοθεί σε αγώνα ειλικρίνειας, χωρίς όμως να επιτίθεται τόσο στους αντιπάλους, αλλά στο ίδιο της τον εαυτό... Ακούμε συνεχώς την φράση "Κάναμε λάθη, αλλά μετανιώσαμε..." Γιατί όμως έπρεπε να φτάσουμε στο παρά πέντε των εκλογών για να τα αναγνωρίσουν? Πόσο ειλικρινεια μπορεί να έχει μία συγγνώμη, που ακολουθείται από μία παράκληση?

Προσπαθώντας να φέρουν στην μνήμη μας το "κακό" ΠΑΣΟΚ, αναγκαστικά επαναφέρουν και αναμνήσεις για την τελευταία 5ετία... Αναμνήσεις που περιλαμβάνουν σκάνδαλα πάρα πολλών δισεκατομμυρίων, αλαζονεία, συγκάλυψη και καμία, μα καμία, βελτίωση σε τομείς που είχαν υποσχεθεί ανασυγκρότηση..

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Πολλοί ζητούν η κυβέρνηση να προστατέψει τον καταναλωτή. Ένα πολύ πιο επείγον πρόβλημα είναι να προστατευθεί ο καταναλωτής από την κυβέρνηση.
Milton Friedman, 1912 - 2006, Αμερικανός οικονομολόγος

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 05, 2009

Αυτά τα λάθη θα πληρώσει ο κ. Καραμανλής











Γεια σας,
η προεκλογική περίοδος αρχίζει τυπικά την Δευτέρα και αναμένεται να είναι έντονη, σκληρή και ιδιαίτερα αυστηρή. Άτυπα η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει εδώ και αρκετές εβδομάδες και έχει δώσει τον τόνο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της.

Ο κ. Καραμανλής, σε μία ιδιαίτερα δύσκολη πολιτική περίοδο, τόσο προσωπικά όσο και κομματικά, θα προσπαθήσει στην Θεσσαλονίκη να αλλάξει το κλίμα, να ενισχύσει το ηγετικό του προφίλ και να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να προχωρήσει σε απαραίτητες τομές για την οικονομία, την κοινωνία, την ποιότητα ζωής και την διαφάνεια.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Καραμανλής θα βασίσει τις ομιλίες αλλά και ολόκληρη την προεκλογική του εκστρατεία, πάνω σε επιχειρήματα και υποσχέσεις που χρησιμοποίησε το 2004 έναντι του ΠΑΣΟΚ. Τότε όμως ήταν στην αντιπολίτευση και επιχείρησε να κατηγορήσει τους αντιπάλους... Σήμερα ποιόν θα εμφανίσει ως αντίπαλο? Ποιόν θα κατηγορήσει?

Μετά από πεντέμισι χρόνια στην εξουσία, το ηγετικό του προφίλ εμφανίζεται όχι απλά πληγωμένο αλλά σχεδόν κατεστραμμένο Το επικοινωνιακό του χάρισμα δεν αρκεί για να τον εμπιστευθούν ξανά οι πολίτες αλλά και η πορεία των περισσότερων μελών της παράταξης δεν ενισχύουν την συμπάθεια προς την ΝΔ.

Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί να μην πιστεύουν αυτά που λένε. Θέλουν να γραφτούν στην ιστορία ως επιτυχημένοι πρωθυπουργοί και νομίζω ότι το προσπαθούν. Όμως το παιχνίδι χάνεται στο λαβύρινθο των στελεχών και συμβούλων που είτε από προσωπικές επιδιώξεις, είτε από ανικανότητα, είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν μπορούν να τους υποστηρίξουν και πολύ χειρότερα τους βάζουν "τρικλοποδιές".

Ο κ. Καραμανλής τα πεντέμισι χρόνια της διακυβέρνησης του έκανε εμφανές ότι του λείπει η πολιτική πείρα. Ο τρόπος λειτουργίας των υπουργείων και του κρατικού μηχανισμού τον έμπλεξε και υπέπεσε σε τρομερά λάθη.

Σε ολόκληρη την διάρκεια της θητείας του, τον χαρακτήρισε η αναποφασιστικότητα, η αναβλητικότητα και αδυναμία επιβολής εντός του κόμματός του. Επίσης, οι προσωπικές σχέσεις με οικογένειες και οι "υποχρεώσεις" προς στελέχη, τον εγκλώβισαν και περιόρισαν κατά πολύ τις επιλογές και το πεδίο δράσης του.

Έτσι εμφανίστηκε να κυβερνά την χώρα ένα κόμμα που όλοι ήθελαν να βολευτούν και να βολέψουν. Μετά από πολλά χρόνια στην δεύτερη θέση της πολιτικής, προσπάθησαν να ικανοποιήσουν επιθυμίες και φιλοδοξίες...

Νόμιζαν ότι πάντα θα είναι δίπλα τους ο Καραμανλής να τους υποστηρίζει και να κερδίζει εκλογές. Νόμιζαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα αργούσε να βρει τον βηματισμό του και θα έμπλεκε σε μακρόχρονες εσωτερικές κόντρες. Νόμιζαν ότι ρίχνοντας το φταίξιμο στους προηγούμενους, θα κατάφερναν να κυβερνούν για χρόνια...

Η περίοδος όμως χάριτος έχει λήξει. Ο λαός εμπιστεύτηκε το 2004 για πρώτη φορά την ΝΔ. Τους πίστεψε για την καμμένη γη που παρέλαβαν και τους ανανέωσε την εμπιστοσύνη το 2007, για να συνεχίσουν την προσπάθεια. Τρίτη φορά όμως θα είναι λάθος.

Ο κ. Καραμανλής δίνει την αίσθηση ότι κουράστηκε. Δεν το λέω υποτιμητικά... Εννοώ ότι κουράστηκε να καλύπτει και να δικαιολογεί λάθη άλλων. Δεν θεωρώ αδύνατο με την προκήρυξη των εκλογών, να θέλει να στείλει και τον λογαριασμό σε "δικούς" του. Να στέλνει το μήνυμα ότι δεν μπορεί πάντα να τους καλύπτει...

Διαφωνώ ιδιαίτερα με υποτιμητικά (και πολλές φορές άθλια και εξευτελιστικά) σχόλια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και για τους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Τα θεωρώ ισοπεδωτικά και δεν βοηθούν καθόλου στην πολιτική ανάπτυξη της χώρας μας. Μπορεί οι πολιτικοί (και πολύ περισσότερο οι αρχηγοί) να κάνουν λάθη. Η πρόκληση όμως είναι να τα αναγνωρίζουν και να τα διορθώνουν... Βρείτε μου έναν πολιτικό, ακόμα και ανάμεσα στους αποκαλούμενους "ΗΓΕΤΕΣ" στην ιστορία ολόκληρου του κόσμου που δεν έκανε λάθη...

Υποστηρίζω όμως ότι πρέπει να γίνεται εποικοδομητική κριτική στις κινήσεις των αρχηγών. Κριτική που δεν θα είναι παραπολιτική (χαζός, Κωστάκης, Γιωργάκης, Αμερικάνος, μπούλης κλπ), αλλά άκρως πολιτική, με επιχειρήματα και ανάλυση...

Σεβόμενοι απόλυτα την επιλογή των πολιτών και την εμπιστοσύνη τους (το 2007) προς τον κ. Καραμανλή, οφείλουμε να κάνουμε κριτική για τους τομείς που ήδη έχω αναφέρει (αναβλητικότητα, αναποφασιστικότητα, έλλειψη εμπειρίας). Αυτή η κριτική θα βοηθήσει και τον ίδιο και τον κ. Παπανδρέου, για να αποφύγουν τέτοια λάθη.

Θα μου πείτε βέβαια, είναι ανάγκη να τα αναφέρουμε? Γι' αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν εκλεγεί και υποτίθεται ότι είναι βασικά για κάποιον πολιτικό... Βλέπετε όμως, καμιά φορά πρέπει να αρχίζουμε από την αρχή... Απόδειξη της χαμηλής ποιότητας του πολιτικού βίου, του πολιτικού συστήματος και της εμπιστοσύνης των πολιτών προς αυτά...

Η λέξη "εμπιστοσύνη" είναι ίσως το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που χρειάζεται η κοινωνία και η χώρα... Αυτό το μαγικό πλεονέκτημα έχασε ο κ. Καραμανλής... Και αυτή την πρόκληση αντιμετωπίζει ο κ. Παπανδρέου...

Πρέπει να αναπτύξουμε εμπιστοσύνη οι πολίτες προς τους πολιτικούς, προς το κράτος και μεταξύ μας. Πρέπει να εμπιστευθούν οι πολιτικοί τους αντιπάλους τους... Σκληρό, δύσκολο, αλλά και ο μοναδικός τρόπος για να πάμε παρακάτω... Και όχι να πάμε σέρνοντας, αλλά όρθιοι και περήφανοι, όπως μας αξίζει...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι αυτόν που ποτέ δεν κάνει λάθος και που ποτέ δεν αποτυχαίνει σ' αυτό που κάνει. Και αυτό επειδή είτε είναι ψεύτης είτε ασχολείται μόνο με τα σίγουρα, τα δοκιμασμένα και τα ασήμαντα. Peter Drucker

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 02, 2009

Διάγγελμα αλαζονείας...


Γεια σας,
εν μέσω φημών, δημοσκοπήσεων και δηλώσεων με πολλές υποσχέσεις, ο κ. Καραμανλής προκήρυξε τις εκλογές, χωρίς να δώσει συγκεκριμένη ημερομηνία, η οποία θα είναι στις 4 Οκτωβρίου.

Στον λόγο του ο κ. Καραμανλής, έριξε τις ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ και προσωπικά στον κ. Παπανδρέου για τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ, σωστά ή λάθος, είχε δηλώσει πριν αρκετούς μήνες ότι θα ζητήσει εκλογές με την ευκαιρία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε ο κ. Καραμανλής επιτέθηκε στο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, για ανευθυνότητα.. Όμως ο πρωθυπουργός είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές. Τι άλλαξε?

Επίσης ο πρωθυπουργός είπε ότι είναι ώρα ευθύνης για τον τομέα της οικονομίας. Υποστήριξε ότι αναγνωρίζει τις ευθύνες του, αλλά επίσης τόνισε ότι η κρίση δεν μας χτύπησε στον ίδιο βαθμό με άλλες χώρες του εξωτερικού.

Ο μοναδικός λόγος που δεν μας χτύπησε η κρίση, είναι επειδή δεν έχουμε βιομηχανία. Μία χώρα εμπόρων, αντιπροσώπων και παροχής υπηρεσιών είμαστε! Πόσο νομίζετε θα μας επηρέαζε μία κρίση στον χάλυβα, για παράδειγμα? Οι ελάχιστες βιομηχανικές μονάδες της χώρας, υπολειτουργούν (βλ. Χαλυβουργία, Ναυπηγεία)

Η ΝΔ κυβερνά τα τελευταία 5 χρόνια. Γιατί η φοροδιαφυγή και άλλα αγκάθια της οικονομίας δεν μπόρεσαν να βρουν λύση μέχρι σήμερα? Χρειάζεται νωπή εντολή μία κυβέρνηση που έχει νωπή εντολή? Μίλησε επίσης για σκληρά μέτρα που πρέπει να ληφθούν και ξεκαθάρισε ότι θα τα αναλύσει με ειλικρίνεια στην προεκλογική περίοδο! Γιατί αυτή η ειλικρίνεια εμφανίζεται σήμερα? Γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε δει καθόλου ειλικρινή και υπεύθυνη στάση από την κυβέρνηση?

Τέλος, έκανε αναφορά σε δύο λύσεις. Την δύσκολη και υπεύθυνη, που είναι η δική του και την όμορφη αλλά επικίνδυνη, που είναι του ΠΑΣΟΚ. Με αλαζονικό ύφος που δεν μπόρεσε να κρυφτεί, ο κ. Καραμανλής είπε ότι έχει εμπιστοσύνη στην ωριμότητα του ελληνικού λαού. Αν αυτή η ωριμότητα τον βγάλει από την εξουσία, τι θα πει? Ότι οι πολίτες είναι ανεύθυνοι?

Στο διάγγελμά του ο κ. Καραμανλής μίλησε με το γνωστό ύφος και είπε αυτά που έχουμε ανάγκη να ακούσουμε. Λόγια που δεν γίνονται πράξη...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Η πρόοδος είναι ωραία λέξη, αλλά αυτό που τη δημιουργεί είναι η αλλαγή και η αλλαγή έχει πολλούς εχθρούς.
Robert Kennedy, 1925-1968, Αμερικανός πολιτικός

Πάντα ανέτοιμοι...


Γεια σας,

η σημερινή μέρα, από πολύ νωρίς, ήρθε για να αλλάξει την επικαιρότητα με δύο τρομοκρατικά χτυπήματα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με τεράστια σημασία.


Στην Αθήνα, το χτύπημα έγινε έξω από το Χρηματιστήριο και προκάλεσε σοβαρές υλικές ζημιές και τον ελαφρύ τραυματισμό μίας γυναίκας. Στην Θεσσαλονίκη, χτυπήθηκε το υπ. Μακεδονίας-Θράκης και προκλήθηκαν μόνο υλικές ζημιές.


Τα δύο χτυπήματα έρχονται για να μας υπενθυμίσουν ότι η τρομοκρατία υπάρχει. Η δράση της τρομοκρατίας είναι πάντα εντονότερη σε περιόδους πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας. Οι τρομοκράτες, εκμεταλλευόμενοι την διάλυση που υπάρχει στην Αστυνομία και την Αντιτρομοκρατική, δρουν σχεδόν ανενόχλητοι, σε μία χώρα που οι λέξεις ευθύνη, σχεδιασμός, δράση, είναι άγνωστες.


Στις 18 Ιουνίου είχε χτυπηθεί θανάσιμα στα Πατήσια, αστυνομικός της αντιτρομοκρατικής που προστάτευε μάρτυρα στην δίκη του ΕΛΑ. Τότε είχαν βγει αξιωματικοί και αξιωματούχοι και δήλωναν ότι η αντιτρομοκρατική υπηρεσία έχει διαλυθεί. Τα ρουσφέτια και οι επιλεκτικές τοποθετήσεις, είχαν εκμηδενίσει την δύναμη που είχε αναπτύξει η υπηρεσία πριν αλλά και κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.


Τα ερωτήματα είναι εύλογα και αυτονόητα. Τι έκανε η ηγεσία του υπ. Εσωτερικών για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα? Ένα πρόβλημα που είναι έντονο και εμφανές στην κοινωνία. Ποια είναι τα μέτρα που έλαβαν? Ποιες ήταν οι αλλαγές που προώθησαν?


Το ίδιο υπουργείο κλήθηκε να αντιμετωπίσει το βάρος των πυρκαγιών τους προηγούμενους μήνες, με καταστροφικά αποτελέσματα για την Αττική. Το ίδιο υπουργείο είχε την ευθύνη για την κατάσταση στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο...


Και αν ακόμα αναζητάμε ευθύνες για τις φωτιές και τις φορτώνουμε σε σφήκες, οι ευθύνες για την αστυνομία και την αντιτρομοκρατική έπρεπε να είχαν αποδοθεί. Ο κ. Καραμανλής επέλεξε να κρατήσει και να στηρίξει τον υπουργό κ. Παυλόπουλο και τον υφυπουργό κ. Μαρκογιαννάκη, παρά τις φωνές από την ίδια του την παράταξη. Με τρεις σοβαρότατες αποτυχίες και με μία τέταρτη να συμβαίνει σήμερα, ποια είναι η θέση του πρωθυπουργού?


Και οι δύο σημερινοί στόχοι είχαν ιδιαίτερη σημασία. Το χρηματιστήριο θα παραμείνει κλειστό σήμερα. Στο εξωτερικό θα γίνει λόγος για πολιτική αστάθεια στην χώρα μας. Η ελάχιστη εμπιστοσύνη που δείχνουν οι επενδυτές θα μειωθεί κι άλλο.


Το 2ο χτύπημα, στην Θεσσαλονίκη, γίνεται μόλις μερικές μέρες πριν την "Διεθνή" έκθεση. Μία διεθνή έκθεση, που χωρίς την κρατική παρουσία της Ελλάδας και άλλων χωρών, θα εξέθετε το κύρος της. Μία έκθεση που εδώ και πολλά χρόνια έχει χάσει την αίγλη της. Η ασφάλεια κατά την διάρκεια της έκθεσης αμφισβητείται και δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα.


Σε μία χώρα που οι πολιτικοί και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δεν μπορούν να είναι ευέλικτοι, σε ένα πολιτικό σύστημα που η πολιτική ασκείται υπό την πίεση των ΜΜΕ και σε μία κυβέρνηση που προσπαθεί να σώσει καρέκλες και θέσεις, αντί να παράγει έργο, δεν περιμέναμε τίποτα παραπάνω... Να λέμε πάλι καλά που δεν έχασε κάποιος πολίτης την ζωή του...


Καλή τύχη


Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...


Γιώργος Φακίτσας
Κάποιος κάθεται στη σκιά σήμερα, επειδή κάποιος άλλος φύτεψε ένα δέντρο πολλά χρόνια πριν.
Warren Buffett,γ. 1930,Αμερικανός επενδυτής