Σάββατο, Ιουνίου 16, 2012

Ο Θεός μαζί μας... Ο Θεός μαζί τους...

Γεια σας,
θυμάμαι την Πέμπτη 3 Μαΐου, όταν βρέθηκα καλεσμένος σε μία προεκλογική συζήτηση με έναν υποψήφιο βουλευτή, να λέει ότι οι εκλογές στις 6 Μαΐου είναι οι πιο κρίσιμες. Τότε, χωρίς να γνωρίζω, ούτε καν να φαντάζομαι, το ενδεχόμενο των νέων εκλογών, τον είχα ρωτήσει: "Αυτές είναι οι πιο κρίσιμες ή οι επόμενες"...

Σε λίγες ώρες καλούμαστε να αποφασίσουμε ξανά, τι πολιτική πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας, τι μέλλον πρέπει να προσφέρουμε σε εμάς και στα παιδιά μας... Πρέπει να διορθώσουμε την ψήφο μας, όσοι θεωρούμε ότι πράξαμε λάθος, ή πρέπει να επιβεβαιώσουμε την στήριξή μας προς μία κατεύθυνση...

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ούτε εύκολες λύσεις, ούτε ανώδυνες επιλογές. Πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στο δύσκολο και το ριψοκίνδυνο... Και τα δύο έχουν τα καλά και τα κακά τους, ανάλογα πως τα βλέπει ο καθένας και τι κρίνει ως σημαντικότερο: Το δύσκολο έχει και κάποιο βαθμό σιγουριάς, αλλά το ριψοκίνδυνο έχει μεγάλο βαθμό ελπίδας (σε γενικές γραμμές και τα δύο)...

Όμως καλούμαστε να πάρουμε αυτές τις τόσο σοβαρές και τόσο κρίσιμες αποφάσεις μέσα σε κλίμα τρομερής πόλωσης, τρομερής εχθρότητας. Οι πολιτικές δυνάμεις και κατά συνέπεια οι πολίτες, δεν έχουν την θέληση και την ικανότητα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα σαν εχθρό και έτσι εχθρεύονται τις (πιθανές) λύσεις... Όλοι θεωρούν αλάνθαστη την δική τους άποψη και εξ' ολοκλήρου λάθος οποιαδήποτε διαφορετική...

Η αιτία αυτής της αδυναμίας, δεν είναι κρυμμένη βαθιά μέσα μας, ούτε πρέπει να είσαι ειδικός στην κοινωνιολογία για να την δεις! 

Όλοι μας παραδεχόμαστε ότι στα δύσκολα, είμαστε μία γροθιά και αυτό μας βοηθάει πάντα να βρίσκουμε λύση... Άρα όλα τα "κακά της μοίρας μας" οφείλονται στην συμπεριφορά που αναπτύσσουμε στα "εύκολα"...

Η ευθύνη των πολιτικών κομμάτων είναι τεράστια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα δύο -πρώην- μεγάλα, αλλά και στα άλλα... Γιατί η πολιτική ασκείται από το κοινοβούλιο και όχι από την κυβέρνηση.

Πάντα μας άρεσε η εύκολη λύση: Μία θεσούλα στο δημόσιο, καμία μίζα για να πάρουμε δουλειές, ένας γνωστός να μας δώσει το δίπλωμα γιατί μας το πήραν όταν μιλούσαμε στο κινητό, κλπ. Η ασέβεια προς κάθε μορφή νόμου θεωρούνταν δεδομένη, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον αντικαπνιστικό νόμο... Μία προσπάθεια για την υγεία μας, έπεσε στο καλάθι των αχρήστων, στο όνομα της "μαγκιάς" των Ελλήνων...

Και τώρα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στο μνημόνιο ή στο αντιμνημόνιο... Και? Ποια άποψη είναι λογική?

Όσοι υποστηρίζουν το μνημόνιο, συγχρόνως επιθυμούν την αναδιαπραγμάτευση του! Άρα αυτοαναιρούνται. Όσοι δεν το υποστηρίζουν, θέλουν απλά να το βγάλουν από την μέση και να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμαστε κανονικά! Άρα και πάλι κάτι δεν κολλάει.

Από την άλλη, το μνημόνιο περιλαμβάνει μέτρα και πολιτικές που έπρεπε να είχαν ληφθεί πολλές δεκαετίες πριν... Τι θα γίνει με αυτά? Μήπως τελικά θέλουμε να αλλάξουμε και αυτά που χρειαζόμασταν?

Οι μεν και οι δε, είναι οι πλέον ανίκανοι να αναλάβουν την τύχη της χώρας μας αυτή τη στιγμή! Κι όμως, η ιστορία και πάλι έχει κέφια και θα τους την δώσει! Ο Θεός βοηθός! Αλλά όταν ακούς γιατρό και πολιτικό να θυμάται το Θεό, άστα να πάνε!

Την Κυριακή οι περισσότεροι ψηφίζουν από οργή! Αυτή είναι η αποτυχία των πολιτικών: ενώ είχαν πάνω από 1 μήνα να μετατρέψουν την οργή σε ελπίδα, αδιαφόρησαν για το πραγματικό μήνυμα των εκλογών (που είναι η συνεργασία) και απλά προσπάθησαν να "αναστήσουν" τους στρατούς τους! Έτσι, οι ψηφοφόροι θα πάνε με διάθεση τιμωρίας στις κάλπες και αυτή τη φορά! Ίσως ακόμα περισσότεροι αυτή τη φορά! Άλλωστε δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αφού δεν υπάρχει σίγουρος δρόμος, σίγουρος στόχος...

Οι "εταίροι" μας στην ΕΕ, συμβάλλουν τα μέγιστα σε αυτό. Με άρθρα, με δηλώσεις και με οποιοδήποτε τρόπο, προσπαθούν να μας υποδείξουν τι πρέπει να πράξουμε! Ποιοι? Εκείνοι που έκαναν τα περισσότερα λάθη... Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι ξέρουν τα πάντα και έχουν για τα πάντα λύση... Κι όμως, είναι απλοί φελλοί! Γιατί αν είχαν λύση, αν ήξεραν, να είστε σίγουροι ότι αυτή τη στιγμή δεν θα πλήρωναν την σωτηρία μας. Γιατί δεν πληρώνουν εμάς, πληρώνουν τα δικά τους λάθη!

Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από την Δευτέρα, δεν θα είναι σε θέση να αντέξει περισσότερο από μερικούς μήνες. Η αντιπολιτευτική τακτική του δεύτερου σε ψήφους κόμματος, δεν θα το επιτρέψει...

Άρα, φυλάξτε δυνάμεις και απόψεις για το άμεσο μέλλον. Και προς Θεού, μην τσακωνόσαστε... Ειδικά όσοι μετά τις εκλογές πρόκειται να συνεργαστείτε....

Άντε, καλό βόλι σε εμάς και καλά μυαλά στους άλλους...

Ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας

Αν κάποιος απλώσει το χέρι του πάνω σου, βεβαιώσου ότι δεν θα απλώσει το χέρι του σε κανέναν άλλον ξανά.

1 σχόλιο:

  1. Κι εκ των υστέρων τι λέμε; Τι βλέπουμε;
    Ένα Σαμαρά που δεν είπε κουβέντα για αναδιαπραγμάτευση. Μόνο σημείωσε ότι θα τηρήσει την υπογραφή του γιατι το κράτος έχει συνέχεια. Δηλαδή τάζαμε, αλλά... Και είναι τάχα νέος αρχηγός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή