Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 30, 2010

Καλλικράτης: τρικλοποδιά ή ευκαιρία?


Γεια σας,

Μία ανάσα πριν από τις δημοτικές εκλογές και πολλοί εξακολουθούν να αμφισβητούν την «ευεργετική δράση» που θα φέρει ο Καλλικράτης στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Πρέπει όμως να είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς. Κανένας δήμαρχος που θέλει να «κάνει δουλειά» δεν πρόκειται να εμποδιστεί από τον Καλλικράτη και κανένας δήμαρχος που δεν είναι ικανός δεν πρόκειται να παράξει έργο λόγω του Καλλικράτη.

Ας αφήσουμε λοιπόν την μοιρολατρία και την άσκοπη ανάλυση του νόμου και ας κοιτάξουμε κατάματα τα προβλήματα και τις ευκαιρίες που θα κάνουν την ζωή μας καλύτερη.

Δεν είναι τυχαίο ότι η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη συμπίπτει με τις εκλογές και την αλλαγή διοίκησης στις τοπικές κοινωνίες. Ως νόμος, θα μπορούσε να ισχύει άμεσα. Όμως ο νομοθέτης δίνει την επιλογή στους πολίτες να ορίσουν τα πρόσωπα που θα κληθούν να εφαρμόσουν κάτι τόσο νέο, τόσο καινοτόμο.

Είναι ένα τέλειο νομοσχέδιο? Μάλλον όχι. Σίγουρα θα υπάρχουν σημεία για βελτίωση. Εκεί θα φανεί η ικανότητα των νέων διοικήσεων, όπου σε συνεργασία με το υπ. Εσωτερικών, θα κάνουν άμεσα τις αλλαγές που είναι απαραίτητες. Όμως, η ίδια η ιδέα του Καλλικράτη, δεν ήταν τόσο να φτιαχτεί ο τέλειος νόμος, αλλά να αλλάξουν νοοτροπίες, να ξεριζωθούν κατεστημένα και να ανατραπούν καθεστωτικές και ιδιοκτησιακές αντιλήψεις.

Αν θέλουμε λοιπόν να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, ο Καλλικράτης είναι και τα δύο... Είναι μία τρικλοποδιά για τον Μαυρογιαλούρο του χθες και μία ευκαιρία για αυτόν που πιστεύει σε ότι που κάνει και όχι σε ότι εισπράττει.

Ας ανοίξουμε τα αφτιά μας σε όποιον από τους δύο θέλουμε – ή και στους δύο. Αλλά ας σκεφτούμε πρώτα αν θέλουμε για μία ακόμα φορά να ψηφίσουμε κάποιον που θα κατηγορούμε αύριο ή κάποιον που θα μας κάνει να ελπίζουμε για το αύριο... Από τον Καλλικράτη, ας κρατήσουμε τα κάλλη του και ας απαλλαγούμε από τους κάλλους...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Δημοκρατία είναι η διαδικασία με την οποία διαλέγουμε αυτόν στον οποίο θα ρίξουμε το φταίξιμο.

Bertrand Russell, 1872-1970, Βρετανός φιλόσοφος

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 11, 2010

Κυβέρνηση του μνημονίου - Αντιπολίτευση της αμνησίας...


Γεια σας,
μετά από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης φαίνεται πως είναι το ιδανικό "φόντο" για την έναρξη της σκληρής αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αξιωματική αντιπολίτευση και την κυβέρνηση.

Είναι δεδομένο ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα προσπαθήσουν να δώσουν έντονο πολιτικό χρώμα στην μάχη για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Σημαία τους θα είναι η "πολιτική του μνημονίου". Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τις επιλογές της και να "απο - πολιτικοποιήσει" τις εκλογές, δίνοντας έμφαση σε θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αν εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στείλουμε ψήφο διαμαρτυρίας για το μνημόνιο, πότε θα αντιδράσουμε για την κατάσταση της γειτονιάς μας? Στις βουλευτικές ή στις Ευρωπαϊκές εκλογές?

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γνώριζε ότι θα πλήρωνε στις εκλογές την υπογραφή της στο μνημόνιο. Όλοι λέγαμε ότι ήταν μία κίνηση υψηλού ρίσκου, που θα εκμεταλλεύονταν στο μέγιστο βαθμό τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ωστόσο οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν μία άλλη οπτική στα πράγματα. Βέβαια, η κυβέρνηση πληρώνει την απόφαση να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης και να λάβει σκληρά μέτρα, όμως αυτή η "τιμωρία" δεν συνεπάγεται συμφωνία με την γραμμή της ΝΔ.

Ο λόγος είναι απλός: Οι πολίτες πλήττονται από τα μέτρα του μνημονίου που έλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διατηρεί όμως στην μνήμη του την συμπεριφορά και τα λάθη των στελεχών της ΝΔ.

Η μεγάλη ήττα της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές δεν σημαίνει ότι το κόμμα του κ. Σαμαρά έλαβε "συγχωροχάρτι" από τους πολίτες.

Η κυβέρνηση λαμβάνει την απογοήτευση λόγω καθυστερήσεων σε αναπτυξιακά μέτρα, την αυξημένη φορολογία και για σοβαρές αποφάσεις που εκκρεμούν. Ωστόσο, μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας συμφωνεί ότι πρέπει επιτέλους να μπει μία τάξη στο μπάχαλο του δημοσίου, είτε αυτό λέγεται εργασιακό, είτε μισθολογικό, είτε γενικά έξοδα. Η κατάσταση του δημοσίου δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι.

Νομίζω ότι οι πολίτες σιγά σιγά έχουν αρχίσει να αλλάζουν τον τρόπο "χρήσης της ψήφου" τους. Η κριτική στάση απέναντι στους πολιτικούς είναι ανεξάρτητα από κόμματα. Έτσι θα πρέπει να αρχίσει να αλλάζει και ο τρόπος δράσης των πολιτικών.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί το παιχνίδι του "ναι - όχι" μεταξύ κυβέρνησης αντιπολίτευσης. Πρέπει επιτέλους να δούμε και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των κομμάτων (αν και όποια έχουν). Πρέπει να αναπτυχθεί ένας διάλογος και μία προοπτική δημιουργικής αντιπαράθεσης, όχι για τηλεοπτική χρήση αλλά για παραγωγή πολιτικών δράσεων...

Παλαιοκομματικά, μικροκομματικά και ρουσφετολογικά χαρακτηριστικά δεν μπορούν πλέον να είναι κριτήρια για τους πολιτικούς. Όσοι μπορούν να ανοίξουν τα αυτιά και το μυαλό τους στην κοινωνία ας συνεχίσουν, διαφορετικά ας αποχωρήσουν πριν γελοιοποιηθούν...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας


Η ελεύθερη βούληση είναι αυταπάτη. Οι άνθρωποι πάντα διαλέγουν το δρόμο που πιστεύουν ότι θα προσφέρει τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

Scott Adams, 1957-, Αμερικανός συγγραφέας κόμικς


Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 01, 2010

Πολιτική... made in media...


Γεια σας,
καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και καλό κουράγιο...

Τις τελευταίες ημέρες τα δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες εναγωνίως στοιχηματίζουν για τις αλλαγές που θα κάνει ο πρωθυπουργός στον επικείμενο ανασχηματισμό.

Πραγματικά η στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δημιουργεί το ερώτημα αν ο ρόλος τους είναι να παρουσιάζουν τις ειδήσεις ή να τις δημιουργούν. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος ότι ανάλογα με τα συμφέροντα του κάθε μέσου, αλλάζουν και τα πρόσωπα που προβάλλονται.

Αν κοιτάξουμε τα αρχεία των εφημερίδων, ακριβώς έναν χρόνο πριν, θα δούμε ότι έγραφαν πως ο τότε Πρωθυπουργός, κος Κ. Καραμανλής, ετοίμαζε διάγγελμα για προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Μάλιστα έκαναν λόγο για την ανακοίνωση των εκλογών "από ώρα σε ώρα". Μπορεί να έπεσαν έξω στον χρόνο, όμως το αποτέλεσμα ήταν ίδιο.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Από την κυβέρνηση υποστηρίζεται ότι οι όποιες αλλαγές σε πρόσωπα, θα έχουν την μορφή αντικαταστάσεων. Όμως από τα media μαθαίνουμε ότι θα γίνει "σαρωτικός" ανασχηματισμός και δημιουργία "οβάλ γραφείου" στο Μέγαρο Μαξίμου.

Προφανώς ο λόγος αυτής της πίεσης προς την κυβέρνηση είναι για να λάβουν θέσεις κλειδιά πολιτικοί που μπορούν να "υποστηρίξουν" τα συμφέροντα κάθε εκδοτικού ή ενημερωτικού ομίλου.

Ο ρόλος όλων αυτών των δημοσιογράφων δεν είναι να ενημερώνει την κυβέρνηση για τις επόμενες κινήσεις της, ώστε να μην βρεθεί αντιμέτωπη μαζί τους. Ο ρόλος τους είναι να ενημερώνει τους πολίτες για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και να τους αφήνει το περιθώριο να κρίνουν. Αλλιώς μιλάμε για "κατευθυνόμενη" δημοσιογραφία...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Τα Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν μόνο χαζές ή απρόσεκτες απαντήσεις και όχι χαζές ή άδικες ερωτήσεις.

Colin Powell, 1937-, Αμερικανός στρατιωτικός & πολιτικός