Δευτέρα, Δεκεμβρίου 28, 2009

Σεμνά και ταπεινά


Γεια σας,
από αυτό το ιστολόγιο, έχω αναφέρει πολλές φορές ότι δεν φτάνει η θέληση του Πρωθυπουργού και ορισμένων στελεχών, ώστε να αλλάξει η πολιτική κατάσταση στην χώρα. Πρέπει ολόκληρη η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, να αντιληφθούν, να πιστέψουν και να εφαρμόσουν το αλλάζουμε ή βουλιάζουμε!

Η τελευταία έκδοση της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα", παρουσιάζει δύο άρθρα που όχι μόνο εξοργίζουν τους πολίτες, αλλά πρέπει να ξεσηκώσουν και ορισμένους από την ηγεσία της κυβέρνησης, ώστε να αντιδράσουν.

Αρχικά, η "prive" πτήση των βουλευτών προς Θεσσαλονίκη, ήταν μία προκλητική και "διακομματική" ενέργεια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι Βουλευτές Βορείου Ελλάδος, μαζί με τους συνεργάτες τους (52 άτομα συνολικά), ναύλωσαν αεροπλάνο της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ώστε να αναχωρήσουν αμέσως μετά την ψήφιση τους Προϋπολογισμού

Η πρόκληση δεν είναι μόνο στα παραπάνω έξοδα που δημιουργήθηκαν από αυτή την ενέργεια. Η πρόκληση είναι πολύ μεγαλύτερη επειδή η ενέργεια αυτή έγινε αμέσως μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού για περικοπή εξόδων αλλά και για τόνωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους πολιτικούς. Δηλαδή είναι και οικονομική και ηθική...

Η Βουλή, ενέκρινε την ναύλωση του αεροπλάνου και βέβαια πλήρωσε τα έξοδα. Νομίζω ότι ως ελάχιστη αντίδραση, θα πρέπει να ανακοινωθεί από την Βουλή, ότι αντιλαμβάνεται το λάθος της κίνησης αυτής και ως ένδειξη αναγνώρισης του λάθους, θα μειωθεί το κόστος από την βουλευτική αποζημίωση του κάθε βουλευτή - επιβάτη (385 ευρώ/άτομο). Με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο θα αποκατασταθεί (εν μέρει) η υπόληψη της πολιτικής αλλά θα αντιληφθούν οι βουλευτές ότι από εδώ και πέρα, ορισμένες πράξεις τους θα τους στοιχίζουν, ηθικά και οικονομικά.

Το δεύτερο δημοσίευμα της εφημερίδας, ήταν λίγο πιο επιθετικό για την κυβερνητική παράταξη. Δημοσιογράφοι της εφημερίδας κάλεσαν τα πολιτικά γραφεία υπουργών και υφυπουργών, λέγοντας ότι θέλουν να κάνουν δώρο ένα laptop στον υπουργό / υφυπουργό, εκ μέρους ιδιωτικής εταιρείας.

Το "πείραμα" ήταν όμοιο με αυτό που έκαναν πέρυσι σε πολιτικούς της ΝΔ, προσφέροντας ένα ρολόι Rolex. Τότε είχαν δεχθεί το δώρο οι 30 από τους 35 πολιτικούς. Στο φετινό πείραμα, οι πολιτικοί που το δέχθηκαν ήταν 20, ενώ 14 το αρνήθηκαν. Τα νούμερα όμως δεν έχουν αξία, αφού έστω και ένας να το δεχόταν θα ήταν κατάπτυστο.

Ορισμένοι βουλευτές που αντέδρασαν στο δημοσίευμα, έκαναν λόγο για άγνοια και κατηγόρησαν τις γραμματείς τους που δεν τους ενημέρωσαν. Απάντηση σε αυτό όμως έρχεται να δώσει η στάση της κ. Μπιρπίλη. Η υπουργός, χωρίς να έχει κυβερνητική εμπειρία, είχε ενημερώσει τους συνεργάτες της ότι δεν δέχεται δώρα. Άλλοι πολιτικοί, πολύ πιο έμπειροι από την υπουργό, δεν ξέρουν ότι τα "δώρα" είναι συνηθισμένα "λόγω των ημερών"?

Δυστυχώς, οι πολιτικοί που έχουν εκτεθεί από αυτή την ενέργεια δεν μπορούν να έχουν μία πειστική αντίδραση. Το καλύτερο είναι να παραδεχθούν το λάθος και να ζητήσουν συγγνώμη από τους πολίτες ως ένδειξη αναγνώρισής του. Δηλώσεις περί "στημένου" ή ψευδούς δημοσιεύματος, είναι ατυχείς και μπορούν εύκολα να καταρριφθούν από τις κασέτες που υπάρχουν, σύμφωνα με την εφημερίδα. Το λάθος δεν διορθώνεται με τίποτα και η άποψη των πολιτών, σε αυτό το θέμα, δεν αλλάζει όσο και να φωνάζουν σε κανάλια και ραδιόφωνα...

Θα πρέπει να αντιληφθούν οι πολιτικοί ότι οι πολίτες δεν έχουν υπομονή ή κατανόηση σε τέτοια θέματα. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε καμία υποχώρηση σε θέματα "δώρων", ανταλλαγμάτων και ρουσφετιών.

Πάνω από όλα οι πολιτικοί και τα κόμματα πρέπει να αντιληφθούν ότι σε θέματα διαφάνειας και προκλητικής συμπεριφοράς, θα βρίσκουν απέναντί τους πρώτα τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους και μετά την αντιπολίτευση. Άλλωστε οι οργανωμένοι φίλοι των κομμάτων είναι αυτοί που καλούνται να απολογηθούν σε φιλικούς και κοινωνικούς κύκλους τους, για τα λάθη στελεχών και δεν είναι διατεθειμένοι να δικαιολογούν προκλητικές συμπεριφορές που οι ίδιοι κατηγορούσαν στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ελπίζω το νέο έτος να μας φωτίσει όλους και να μας αλλάξει τόσο, όσο χρειάζεται...

Ιδιαίτερες ευχές στους πολιτικούς που δεν δέχθηκαν το "δωράκι"... Συγχαρητήρια για την στάση τους!!!

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Όταν ο άντρας φέρνει στη γυναίκα του ένα δώρο χωρίς λόγο, υπάρχει λόγος.

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 21, 2009

Η μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης...


Γεια σας,
φωτιές άναψε την προηγούμενη εβδομάδα η πληροφορία που κυκλοφόρησε σχετικά με την μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης από 5-10%. Ορισμένοι τολμηροί αντέδρασαν άμεσα στα ΜΜΕ, ενώ οι περισσότεροι τήρησαν μία στάση πιο γενική και ουδέτερη, "ναι μεν αλλά...". Πάντως, οι μόνοι που τάχθηκαν υπέρ της μείωσης ήταν οι βουλευτές του ΚΚΕ, οι οποίοι ούτως ή άλλως δίνουν την αποζημίωση στο κόμμα και εισπράττουν τον μισθό δημοσίου υπαλλήλου...

Η πιο ενοχλητική και καυστική αντίδραση, ήταν του κ. Γιακουμάτου, ο οποίος ζήτησε κουπόνια σίτισης!!! Επίσης, ο κ. Κεδίκογλου, είπε ότι "Δεν θα τα βγάζουμε πέρα σε λίγο...". Η κ. Πιπιλή, δέχθηκε την μείωση, μόνο αν μειωθεί και η αποζημίωση των δημάρχων και νομαρχών!

Απορώ ποιος τους παρακάλεσε να γίνουν βουλευτές! Αν δεν τους συμφέρει, μπορούν να αποχωρήσουν από την πολιτική... Αλλά, αναρωτιέμαι, αφού δεν είναι ένα συμφέρον "επάγγελμα", γιατί επιμένουν να αρνούνται την συζήτηση για μέγιστη θητεία? Γιατί ξαναβάζουν υποψηφιότητα?

Πρέπει επιτέλους στην Ελλάδα να πέσουν οι μάσκες και να αποκαλυφθούν τα πρόσωπα ορισμένων, σε όποιο κόμμα ή όποια "ιδεολογία" και αν υποστηρίζουν. Έχω γράψει πολλές φορές ότι οι πολίτες έχουν ευθύνες για την κατάσταση, αλλά έχουν και οι πολιτικοί. Και από την στιγμή που οι πολίτες καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη, το ίδιο είναι υποχρεωμένοι να κάνουν όλοι...

Οι πιο καλοπληρωμένοι άεργοι, με μεγάλη ευκολία εξαγγέλλουν μέτρα και δηλώνουν την αθλιότητα της ελληνικής οικονομίας. Αναγνωρίζουν ότι τα μέτρα είναι σκληρά και με δακρυσμένα μάτια "κατανοούν" τον πολίτη που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Αμέσως όμως το πρόσωπό τους αλλάζει ότι αντιληφθούν ότι τα συμφέροντά τους είναι σε κίνδυνο...

Νομίζω ότι ο πρωθυπουργός έπρεπε να "παίξει" λίγο μαζί τους. Πώς? Θα μπορούσε να ανακοινώσει μείωση της δικής του αποζημίωσης κατά 50% και να άφηνε στον καθένα τους την επιλογή να μειώσει την αποζημίωσή του "κατά βούληση"... Να δούμε ποιος είναι βουλευτής και ποιος βολευτής...

Επίσης, ακούμε συνέχεια ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στο κράτος, την κυβέρνηση και τα κόμματα έχει χαθεί. Δεν νομίζω κάποιος να μην συμφωνεί με αυτό? Θα έπρεπε λοιπόν οι ίδιοι οι πολιτικοί να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι για να αλλάξει αυτό. Βέβαια η προσπάθεια της κυβέρνησης για ανοικτή διακυβέρνηση (opengov.gr), για εμφανή και ανοικτό προϋπολογισμό (openbudget.gr) και για διαφάνεια είναι προς την σωστή κατεύθυνση, όμως μπορεί να τα πάει καλύτερα.

Και επειδή όλα είναι θέμα χρημάτων, θα μπορούσε για παράδειγμα, να νομοθετήσει μία σειρά μέτρων για τα πολιτικά έσοδα, πέρα της βουλευτικής αποζημίωσης. Πιο συγκεκριμένα, η βουλευτική αποζημίωση να μην φορολογείται στο 50% αλλά σε ολόκληρο το ποσό. Επίσης, για την διάρκεια της κρίσης, να μειωθεί κατά 50% ή ακόμα και εξ ολοκλήρου, η ταχυδρομική και τηλεφωνική ατέλεια.

Ακόμα παραπέρα, ο πρωθυπουργός θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη των πολιτών, αν καταργούσε την αποζημίωση για την συμμετοχή των βουλευτών σε επιτροπές. Είναι γνωστό ότι κάθε βουλευτής αποζημιώνεται με 300 ευρώ ανά συνεδρίαση κάποιας επιτροπής...

Κάθε βουλευτής "στοιχίζει" περίπου 120.000 ευρώ/έτος. Αν υπολογίσουμε και τους συνταξιούχους (αυτούς που μας έχουν φέρει σε αυτό το σημείο), τότε το ποσό είναι πάρα πολύ μεγάλο... Και η απορία μου είναι: Ποια η διαφορά από τα golden boys? Τι είναι αυτό που τους διαφοροποιεί?

Κατά την γνώμη μου η σημερινή κυβέρνηση (τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας) θέλει να προχωρήσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Τρόποι υπάρχουν και είναι ανέξοδοι για τους πολίτες. Αν λοιπόν, ξεκινήσουν με μείωση των δικών τους προνομίων, οι πολίτες θα ακολουθήσουν πιο πρόθυμα.

Ας ξεκινήσει μία τέτοια διαδικασία, "συζήτησης περικοπής προνομίων των βουλευτών", σε ανοικτό επίπεδο. Κάθε βουλευτής θα πρέπει να κάνει την πρότασή του (όπως οι πολίτες στο opengov.gr) και η κυβέρνηση θα μελετήσει και θα προχωρήσει στις τελικές αποφάσεις. Έτσι, οι πολίτες θα μπορούν να δουν ποιοι είναι στην Βουλή για το καλό του τόπου και ποιοι είναι εκεί γιατί η τσέπη τους δεν μπορεί να γεμίσει αλλού...

Χριστούγεννα έρχονται... Μέρες αγάπης... Ας μας δείξουν την "αγάπη" τους οι πολιτικοί μας, κάνοντας ένα δώρο στον τόπο και στους πολίτες που "υπηρετούν"... (Η μοναδική περίπτωση που η υπηρέτης βγάζει περισσότερα από το αφεντικό)

Να είστε καλά! Καλές γιορτές...

Γιώργος Φακίτσας

Σημείωση: Για να είμαι δίκαιος, ο κ. Καρατζαφέρης έκανε πρόταση για μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης κατά 50%. Όμως, δυστυχώς για εκείνον, κάποιοι βουλευτές του κόμματός του είχαν προλάβει να μιλήσουν και να αντιδράσουν!

Όταν ήμουν νέος, νόμιζα ότι το χρήμα είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή. Τώρα που είμαι γέρος, το ξέρω.
Oscar Wilde,1854-1900,Ιρλανδός συγγραφέας


Δευτέρα, Δεκεμβρίου 14, 2009

Ελλείμματα, διαδικασίες και... πόλεμος


Γεια σας,
τελικά η Ελλάδα είναι η χώρα των ελλειμμάτων. Έλλειμμα δημοσιονομικό, παραγωγικό, πολιτικό, αξιοπιστίας, αποφάσεων, ιδεών, διαφάνειας... Μάλλον όμως πάνω από όλα έχουμε έλλειμμα σοβαρότητας και ευθύνης.

Νομίζω ότι η ανοιχτή διακυβέρνηση, που καινοτόμα εισήγαγε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και δείχνει την βούλησή της σχετικά με την διαφάνεια και την συμμετοχική δημοκρατία, είναι κάπως άκαιρη, τουλάχιστον για θέματα που κάθε απόφαση πρέπει να ληφθεί άμεσα.

Στην οικονομία, όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση που βρισκόμαστε. Όχι με στοιχεία, αλλά από τις δηλώσεις των παραγόντων. Η άποψή μου είναι ότι θα έπρεπε η κυβέρνηση να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία για την Ελληνική οικονομία. Γνωρίζουν λεπτομέρειες όλοι οι Ευρωπαίοι για την οικονομία μας και όχι οι Έλληνες. Μετά την παρουσίαση των στοιχείων, θα έπρεπε να καλέσει τα κόμματα του κοινοβουλίου, να παρουσιάσει τις προτάσεις της και να ακούσει τις δικές τους. Αφού γίνει και αυτό, η κυβέρνηση θα "εκμεταλλευόταν" την πρόσφατη εντολή που έλαβε και το 10% της διαφοράς, για να ενεργοποιήσει την απόφασή της για την έξοδο από την κρίση. Με γρήγορες κινήσεις, άμεσες αποφάσεις και κατεπείγουσα εφαρμογή τους.

Στον τομέα του ασφαλιστικού, ο διάλογος με τα συνδικάτα είναι απαραίτητος, όμως νομίζω ότι θα έπρεπε να εκπροσωπούνται και πάλι τα κόμματα του κοινοβουλίου. Βέβαια, τα κόμματα αντιπροσωπεύονται έμμεσα, όμως η φυσική και επίσημη παρουσία τους στον διάλογο θα ήταν διαφορετική. Αν οι συνδικαλιστές έβλεπαν απέναντί τους αποφασισμένους πολιτικούς για την λύση του ασφαλιστικού (υπάρχουν άραγε?), θα έπαιρναν διαφορετική θέση και ο καθένας θα κρατούσε πιο υπεύθυνη στάση.

Θεωρώ ότι οι δύο αυτοί τομείς, θα έπρεπε να είναι εκτός διαλόγου με την κοινωνία, αλλά εντός διαλόγου με τα κόμματα, όπως το θέμα της διαφάνειας και της διαφθοράς. Η προσπάθεια της κυβέρνησης για ανοιχτή διακυβέρνηση και διάλογο με την κοινωνία πριν τα νομοσχέδια πάρουν την τελική τους μορφή, είναι πραγματικά αξιέπαινη και πρωτοφανής για τα δεδομένα της χώρας μας. Νομίζω όμως (διαβάζοντας τα σχόλια που κάνουν οι πολίτες στο opengov.gr) ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας δεν είναι έτοιμο για τέτοιες διαδικασίες. Θα μπορούσε λοιπόν να λειτουργήσει, πιλοτικά στην αρχή, για λιγότερο επείγοντα θέματα, όπως π. χ. το περιβάλλον.

Φυσικά και τα κόμματα του κοινοβουλίου δεν έχουν δείξει και την απαραίτητη σοβαρότητα ή θέληση να συμμετάσχουν σε έναν τέτοιο διάλογο. Το ΚΚΕ, πριν ακόμα αρχίσει ο διάλογος για το ασφαλιστικό, κήρυξε πόλεμο! Αν είναι δυνατόν, το 2009, να μιλάμε για πόλεμο! Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ, προσπαθούν να "κρατήσουν" τους ψηφοφόρους τους, που τείνουν να φύγουν προς μία πιο κεντρώα κατεύθυνση, σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντίστοιχα... Πρόσφατα είδαμε τους κκ Τσίπρα και Καρατζαφέρη, να καυγαδίζουν κάνοντας λόγο για "κοινόβια", "κόκκινα φωτάκια" και φυσικά... "πολυκατοικίες", μέσα στο κοινοβούλιο!!! Θα πρέπει, κατά την γνώμη μου, όλοι να σοβαρευτούν και να προσπαθήσουν να λειτουργήσουν υπεύθυνα για το καλό του τόπου...

Η αυριανή σύσκεψη των κομμάτων, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σχετικά με θέματα διαφάνειας και διαφθοράς, θα είναι ένα κρίσιμο τεστ σοβαρότητας. Τα κόμματα θα πρέπει να αποδείξουν αν είναι έτοιμα να συνεισφέρουν στην βελτίωση και στην πρόοδο της χώρας, ή αν απλά προσπαθούν να διαφυλάξουν τα "εργασιακά δικαιώματα" των βουλευτών τους.

Όπως τόνισε και ο πρωθυπουργός στο Ζάππειο, σήμερα, θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, τις αποφάσεις μας και να πληρώσουμε το τίμημα της κατάστασης αυτής, στην οποία όλοι συνεισφέραμε, σε διαφορετικό βαθμό. Διαφορετικά, απλά θα αναβάλλουμε (για πολύ λίγο) τα σκληρά μέτρα, που όχι μόνο δεν θα θέσουμε σε διάλογο, αλλά θα κληθούμε να τα ακολουθήσουμε "κατά γράμμα" και να λογοδοτούμε στο εξωτερικό, που φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για την σωτηρία μας...

Η ευθύνη των σημερινών μας αποφάσεων, βαραίνει την αυριανή μας κατάσταση... Ευθύνη που μέχρι σήμερα αποφεύγαμε και σήμερα καλούμαστε την πληρώσουμε.

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να αμφιταλαντεύεται. Από τη στιγμή που επιλέξει την πορεία της δεν πρέπει να κοιτάει ούτε αριστερά ούτε δεξιά, αλλά ίσια μπροστά.
Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός Καγκελάριος

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 09, 2009

Οικονομία και ανάπτυξη


Γεια σας,
η κατάσταση στην οικονομία είναι τραγική. Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα σήριαλ με χιουμοριστικά και τραγικά χαρακτηριστικά, που φαίνεται να τρελαίνει οικονομολόγους, πολιτικούς, τεχνοκράτες και πολίτες.

Τα σκοτσέζικα ντους έρχονται απανωτά πάνω από την χώρα, είτε από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, είτε από την ΕΕ που μας έχει δημιουργήσει πονοκέφαλο από τις πολλές καμπάνες, είτε από τους κερδοσκόπους που φανερά "παίζουν" με την Ελλάδα.

Παρακολουθούμε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να βρει χρήματα και να κάνει τους σωστούς συνδυασμούς, ώστε να "βγει" ο προϋπολογισμός. Πέρα όμως από τις περικοπές των δαπανών του δημοσίου, όλα τα υπόλοιπα μεγέθη του προϋπολογισμού βασίζονται στην αγορά.

Αυτή τη στιγμή, η αγορά αιμορραγεί. Σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες (λιανικό εμπόριο, χονδρικό εμπόριο, βιομηχανία, τουρισμός, γεωργική παραγωγή) παρουσιάζεται μείωση των μεγεθών. Οι προβλέψεις για το 2010, δυστυχώς, είναι ακόμα χειρότερες, ενώ και στον τομέα των επιταγών και των χρεών, τα νέα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα.

Πάνω σε αυτή λοιπόν την αγορά, η κυβέρνηση, αναγκαστικά, έχει βασίσει τον προϋπολογισμό. Όμως με αυτήν την πορεία, τα έσοδα δεν μπορούν να είναι προβλέψιμα. Ακόμα και αν η κυβέρνηση καταφέρει να μειώσει κατά 100% την φοροδιαφυγή, δεν θα μπορέσει να εισπράξει όσα υπολογίζει λόγω μείωσης του τζίρου, ή λόγω ανικανότητας πληρωμής.

Νομίζω ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να στρέψει εξ ίσου την προσοχή της και στα δημόσια οικονομικά (όπως ήδη κάνει) αλλά και προς την ανάπτυξη και την ενίσχυση της αγοράς. Η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν μία χώρα με βιομηχανία. Λανθασμένες πολιτικές αλλά και εργασιακά δικαιώματα, έχουν μετατρέψει την χώρα σε κόλαση και όχι σε παράδεισο επενδύσεων.

Καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να θεωρείται βιώσιμη και ανεξάρτητη χωρίς εθνικό προϊόν. Τον τουριστικό και τον αγροτικό τομέα μπορούσαμε μέχρι σήμερα να τους θεωρούμε "βαριές βιομηχανίες", όμως ούτε ήταν αρκετοί, ούτε μπορούμε να ποντάρουμε πλέον σε αυτούς, καθώς συνεχώς συρρικνώνονται και μειώνεται η ποιότητά τους. Έτσι βλέπουμε ότι το μόνο προϊόν που παράγει εδώ και χρόνια σταθερά η Ελλάδα, είναι τα δάνεια, ότι χειρότερο για μία οικονομία με ξύλινα πόδια...

Η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει τον φαύλο κύκλο των ευθυνών και να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό, βιώσιμο και υγιές περιβάλλον, ώστε οι επιχειρήσεις να "δράσουν" και με την σειρά τους να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα "συμβόλαιο" που θα τηρηθεί από όλους, ως μοναδικός τρόπος εξόδου από την κρίση. Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει την ατυχία, να πρέπει να αποδείξει και την ειλικρίνειά της, πληρώνοντας την αλαζονεία, την ανειλικρίνεια και την δυσπιστία που είχε δημιουργήσει η προηγούμενη κυβέρνηση.

Πάνω από όλα, η αγορά είναι ψυχολογία. Θα πρέπει να τονωθεί όχι μόνο η ψυχολογία των καταναλωτών αλλά και των αγορών. Θα πρέπει ο επιχειρηματίας να πειστεί ότι θα αλλάξει η κατάσταση, ώστε να προχωρήσει σε επενδύσεις, να ενδιαφερθεί για την έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων και να παραχθεί προϊόν.

Νομίζω ότι η κυβέρνηση κινείται σε σωστή κατεύθυνση για τα θέματα της εθνικής οικονομίας. Ήταν το πρώτο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει και φαίνεται να τα καταφέρνει. Όμως το δεύτερο πρόβλημα που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι το θέμα της ανάπτυξης, που θα υποστηρίξει την οικονομία. Μία αυξανόμενη ανάπτυξη, σίγουρα θα πείσει τους Ευρωπαίους για την πορεία της χώρας, θα δέσει θα χέρια των "θεσμικών κερδοσκόπων" και (πάνω από όλα) θα λύσει πολλά προβλήματα στην Ελληνική οικονομία, όχι μόνο σε βραχυπρόθεσμο, αλλά και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Οικονομική πολιτική σημαίνει: αν κινείται φορολόγησέ το, αν συνεχίζει να κινείται ρύθμισέ το νομοθετικά, αν σταματήσει να κινείται επιδότησέ το.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός Πρόεδρος [1981-1989]

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 03, 2009

Ένα άρθρο του 1929, για την Ελλάδα του 2009!!!

Γεια σας,
στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, στις 16 Νοεμβρίου 1929, επί πρωθυπουργίας του Ελ. Βενιζέλου, δημοσιεύτηκε το παρακάτω άρθρο. Σας παρακαλώ πολύ να το διαβάσετε και να σκεφτείτε τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα από το 1929 έως σήμερα...

Όπως θα δείτε, ΤΙΠΟΤΑ... Δεν έχω κάποιο σχόλιο να κάνω...

«Είναι αναμφισβήτητο ότι το Ελληνικόν κράτος κατά τα τελευταία αυτά έτη κινδυνεύει να εξουθενωθή τελείως και να υποκύψη προ των Ελληνικών “μπουλουκιών”. Κάθε ομάς ανθρώπων, συνδεομένων από κοινά συμφέροντα και μόνον συγκροτεί μίαν οργάνωσιν, εξασφαλίζει μερικούς δημοσιογραφικούς ή κοινοβουλευτικούς υποστηρικτάς και υπαγορεύει έπειτα τας θελήσεις της εις το Κράτος.Αλλοίμονον δε εις εκείνον,υπουργόν,δημόσιον λειτουργόν ή δημοσιογράφον, ο οποίος θα ετόλμα, όχι μόνον να αντιταχθή, αλλά και να μη υποστηρίξη τας αξιώσεις, αι οποίαι προεβάλλοντο.Η δύναμις των ομάδων εις την Ελλάδα, έχει καταστή καταπληκτική. Και αι παραδοξότεραι των αξιώσεων, κατορθώνουν να εμφανίζωνται ως δίκαιαι και να αναγνωρίζωνται αμέσως από το πτήσσον και πανικόβλητον Κράτος. Εάν τυχόν η αξίωσις είναι περισσότερον του δέοντος εξωφρενική,εάν η Κυβέρνησις καταλαμβάνεται υπό δισταγμών και προτάσσει αντιρρήσεις, αρκεί μια θορυβώδης διαδήλωσις εις τους δρόμους, διά να εγκαταλειφθούν αμέσως αι αντιρρήσεις και να συνθηκολογήση το Κράτος.

Υπό τοιαύτας συνθήκας, ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός της Ελλάδος μεταβάλλεται εις μπουλούκια, τα οποία συγκροτούμενα εις Επιτροπάς, Εκτελεστικά Συμβούλια, Γενικάς Συνελεύσεις ή Συνομοσπονδίας περιέρχονται τα υπουργικά και δημοσιογραφικά γραφεία διά την επιδίωξιν μιας αποζημιώσεως,ενός ειδικού φόρου, ενισχυτικού της οργανώσεώς των, ενός νέου δανείου, ενός οικοδομικού Συνεταιρισμού. Ποίος Ελλην,θα ηρνείτο να αποτελέση μέρος μιας τοιαύτης οργανώσεως, όταν ως ανταμοιβήν διά τας ολίγας ώρας της αναμονής εις τους υπουργικούς προθαλάμους θα ελάμβανε παρά του Κράτους ένα προνόμιον, μίαν καλήν αποζημίωσιν, μίαν σύνταξιν ή ένα ωραίον οικόπεδον.

Τα αποτελέσματα της τρομεράς αυτής συνηθείας,είναι δύο ειδών:Πρώτον,ότι το Ελληνικόν Κράτος χρεώνεται έως τον λαιμόν διά να κατορθώση να αντεπεξέλθη εις όλας αυτάς τας αξιώσεις και να ικανοποιήση όλας αυτάς τας ορέξεις, επιβαρύνει συνεχώς τον προϋπολογισμόν του με μεγάλα κονδύλια και υπερφορτώνει την αγοράν της χώρας κατά τρόπον μοιραίως δημιουργούντα οικονομικήν κρίσιν. Αφ΄ ετέρου, οι πολίται κακοσυνηθίζοντες από την εξαιρετικήν αυτήν υποχωρητικότητα του Κράτους,εγκαταλείπουν τας παραγωγικάς των εργασίας διά να επιδίδωνται εις την ολιγώτερον κοπιαστικήν και περισσότερον κερδοφόρον εργασίαν της αναμονής εις τα Πολιτικά Γραφεία και τους υπουργικούς προθαλάμους. Είδομεν ήδη χαρακτηριστικάς εκδηλώσεις της κακής αυτής νοοτροπίας. Υπάρχουν μυριάδες Ελλήνων, που μόνον από Κρατικάς επιχορηγήσεις, αποζημιώσεις και επιδόματα ζουν».

Όπως βλέπετε, στην Ελλάδα εξακολουθούμε να ζούμε σε συνθήκες και με νοοτροπίες του 1929, αλλά με δεδομένα του σήμερα (παγκοσμιοποίηση, ΕΕ). Πως είναι δυνατόν ένα κράτος με αυτές τις συνθήκες να θέλει να επιζήσει στην παγκόσμια αρένα? Πως έχουμε το θράσος να λέμε ότι είμαστε ανεπτυγμένη χώρα?

Ευθύνες έχουν και έχουμε όλοι... Μην βιαστεί κάποιος να κατηγορήσει κόμματα και πολιτικούς...

(Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, την περασμένη Κυριακή, στην στήλη του κ. Γ. Μαρίνου.)

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Λένε πάντα ότι ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να τα αλλάξεις εσύ, μόνος σου.
Andy Warhol, 1928-1987, Αμερικανός καλλιτέχνης