Δευτέρα, Αυγούστου 31, 2009

ΠΑΣΟΚ: Ευκαιρίες και προκλήσεις

Γεια σας,
οι κυριακάτικες δημοσκοπήσεις ήρθαν απλά να μας επιβεβαιώσουν την εντύπωση και το αίσθημα που έχει αναπτυχθεί στην κοινωνία. Το ξάφνιασμα των στελεχών της ΝΔ, γεννάει ερωτηματικά. Είτε είναι εκτός κοινωνίας και δεν ξέρουν τι συμβαίνει, είτε ζουν σε ένα δικό τους ιδεατό κόσμο. Γιατί, είναι αδύνατο για κάποιον που ζει ανάμεσά μας, να είχε την ελπίδα ή την ψευδαίσθηση ότι τα πράγματα πάνε καλά.

Στην μεριά της αντιπολίτευσης, επικρατεί μία συγκρατημένη αισιοδοξία. Συγκρατημένη, επειδή βλέπουν τα ποσοστά να ανεβαίνουν και η νίκη να είναι σχεδόν δεδομένη, όμως δεν μπορούν να είναι σίγουροι για την πολυπόθητη και απαραίτητη αυτοδυναμία.

Ο κ. Γ. Παπανδρέου, έχει κλείσει το δικό του ραντεβού με την ιστορία, στο ρεστοράν της εξουσίας, απλά περιμένει τραπέζι...

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πολλοί των κατηγορούν ότι δεν είναι έτοιμος και άλλοι ότι δεν είναι ικανός. Όμως πρέπει να θυμηθούμε ότι σημερινός πρωθυπουργός δεν είχε διατελέσει ούτε υφυπουργός σε προηγούμενες κυβερνήσεις. Και οι δυο τους κληρονόμησαν ένα όνομα βαρύ. Πολλές φορές οι συγκρίσεις με τους κληροδότες τους είναι αναπόφευκτες, αν και άδικες καθώς δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανθρώπους που δρουν ή έδρασαν σε διαφορετικές εποχές, με διαφορετικές αντιλήψεις...

Ο κ. Παπανδρέου έχει την ευκαιρία να μείνει στην ιστορία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο που την είχε (αλλά την έχασε) ο κ. Καραμανλής: Την Αλλαγή... Η "Αλλαγή", που έδωσε την εξουσία στο πατέρα του, είναι ξανά στην επικαιρότητα σαν παιχνίδι της ιστορίας. Μία αλλαγή σε νοοτροπίες, κατεστημένα, αντιλήψεις και δράσεις.

Πέραν του Προέδρου του, το ΠΑΣΟΚ, έχει την ευκαιρία να δείξει στον κόσμο ότι άλλαξε. Ότι έκανε απολογισμό των λαθών του, τα αναγνώρισε και είναι έτοιμο να λάβει την σκυτάλη για έναν αγώνα με πολλά πολλά εμπόδια.

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αντιληφθούν και να υιοθετήσουν νέες αντιλήψεις περί διαφάνειας, ειλικρίνειας και σύγχρονης κρατικής διοίκησης. Δεν μπορούν να ελπίζουν ότι τα πράγματα θα είναι ίδια, όπως πριν το 2004!

Οι πολίτες έχουν αγανακτήσει. Η πολιτική (όχι απαραίτητα οι πολιτικοί) έχει χάσει τον θαυμασμό που της αξίζει. Έτσι, η επόμενη κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια για λάθη... Και αν στα λάθη αφήνουμε μία μικρή χαραμάδα, στην αδιαφάνεια και την αλαζονεία δεν αφήνουμε τίποτα...

Το ΠΑΣΟΚ από την πρώτην μέρα της διακυβέρνησης του, θα πρέπει να αποδείξει πολλά... Κατ' αρχήν, θα πρέπει να δείξει την προσπάθειά του για την αλλαγή. Δεύτερον, οι πολίτες θα περιμένουν και άμεσα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, όσο δύσκολο και αν είναι... Αλλά πάνω από όλα, θα χρειαστεί πολύ ειλικρίνεια.

Ειλικρίνεια στην εξήγηση της σημερινής κατάστασης, στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αλλά και στην εφαρμογή των μέτρων αυτών.

Συνεχίζω να επιμένω ότι ως πολίτες πρέπει να βλέπουμε τα προγράμματα των κομμάτων. Να κοιτάμε τι μας υπόσχονται, τις στόχους θέτουν. Τα προγράμματα είναι τα σπαθιά που πρέπει να ακονίζουν τα κόμματα και όχι μικροπολιτικές και παραπολιτικές ατάκες.

Σίγουρα η πρόκληση για το ΠΑΣΟΚ είναι τεράστια και ο δρόμος θα είναι δύσκολος... Θα έχει να αντιμετωπίσει την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση στην οικονομία, την δημόσια διοίκηση και τον κρατικό μηχανισμό, σε συνδυασμό με την αγανάκτηση των πολιτών...

Ένα κόμμα εξουσίας δεν έχει δικαιολογίες. Το ΠΑΣΟΚ έχει "πάγκο" και ο κ. Παπανδρέου πρέπει να διδαχθεί από τον κ. Καραμανλή και να μην κάνει τα λάθη του. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή έχει την δυνατότητα να μετατραπεί σε κίνημα... Κίνημα των πολιτών για την αλλαγή... Αλλά αν δεν γίνουν προσεκτικές και χειρουργικές κινήσεις, αυτό το ίδιο κίνημα θα μετατραπεί σε αντίπαλο του κόμματος... Κάτι σαν την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Συνασπισμό, σήμερα...

Ο κ. Καραμανλής είχε μαγέψει τον κόσμο με την ρητορική του ικανότητα. Τα έλεγε "σταράτα" και όλοι αισθανόμασταν ότι συζητούσαμε μαζί του πριν τις ομιλίες του, καθώς εξέφραζε τις σκέψεις μας. Ήταν ο άνθρωπος που θα μπορούσες να παίξεις τάβλι στο καφενείο και να φας μαζί του στο ταβερνάκι. Δεν κατάφερε όμως να πάει παραπέρα. Έμεινε στα όμορφα λόγια, χωρίς να τα υποστηρίζει από πράξεις. Έτσι η ρητορική του και οι απόψεις του έμειναν στο καφενείο και το ταβερνάκι και δεν κατάφεραν να περάσουν στην πολιτική.

Ο κ. Παπανδρέου ακολούθησε διαφορετική τακτική. Αφού πέρασε τις εσωτερικές συμπληγάδες, άρχισε την συστηματική δουλειά. Έχτισε ένα πρόγραμμα και πάνω σε αυτό πατάει. Δεν επιδίδεται σε έντονο λαϊκισμό, παρά μόνο όπου είναι απαραίτητο. Κρατάει ένα προφίλ απόμακρο αλλά και φιλικό. Αισθάνεσαι ότι δεν θα τον βρεις στο καφενείο αλλά πρέπει να έχεις άποψη και λόγο για να συζητήσετε... Στο χέρι του είναι να προχωρήσει...

Το σίγουρο είναι ένα: Η επόμενη κυβέρνηση, πρέπει να αποδείξει ότι δεν κοροϊδεύει του πολίτες αλλά τους σέβεται. Πρέπει οι έντονες προσπάθειες να είναι εμφανείς, χωρίς να είναι τηλεοπτικές. Πρέπει να συγκρουστεί με κατεστημένα και να φέρει την πολυπόθητη κάθαρση... Διαφορετικά, σε πολύ λίγο καιρό, θα λέμε τα ίδια πράγματα με διαφορετικά ονόματα!!!

Ας κάνουμε υπομονή και θα δούμε...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Η ευκαιρία χορεύει μ' αυτούς που είναι ήδη στην πίστα. H. Jackson Brown, Jr., Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

Παρασκευή, Αυγούστου 28, 2009

Φταίει το πολιτικό σύστημα?


Γεια σας,
η πολιτική συζήτηση έχει ανάψει για τα καλά και οι αντιπαραθέσεις των πολιτικών είναι εντονότατες. Με την αβεβαιότητα για τον χρόνο των πρόωρων εκλογών, με ελάχιστο πολιτικό έργο σε σημαντικούς τομείς και με τους πολίτες να έχουν στραφεί εναντίον ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, η χώρα προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην οικονομική διάσωσή της, την οικολογική βελτίωσή της και την αναπτυξιακή πορεία.

Είναι αλήθεια ότι από την μεριά των πολιτικών έχουν γίνει σοβαρότατα λάθη από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Είναι όμως αυτά τα λάθη ο λόγος για τον οποίο η πολιτική έχει απαξιωθεί από τους πολίτες? Νομίζω πως όχι.

Τα λάθη είναι αναπόφευκτα σε κάποιον που προσπαθεί να κάνει κάτι. Είναι αδύνατον για κάποιον να μην κάνει σφάλματα είτε είναι πολιτικός, είτε επιχειρηματίας, είτε εργαζόμενος. Διαπράττουμε σφάλματα καθημερινά σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Θεωρώ όμως ιδιαίτερα σημαντικό και καταλυτικό παράγοντα, την διαχείριση αυτών των λαθών και τις ενέργειες που κάνουμε ώστε να μην ξανασυμβούν.

Κατά την γνώμη μου, αυτό είναι το σημείο στο οποίο οι πολιτικοί "έχασαν το παιχνίδι". Η αναγνώριση και η ανάληψη ευθύνης είναι άγνωστες λέξεις για κάποιον πολιτικό. Οι δικαιολογίες, όσο βάσιμες και αν είναι, δεν αρκούν στην απολογία τους. Άλλωστε, οι δικαιολογίες δεν δίνουν ποτέ λύση, ενώ σχεδόν πάντα διαιωνίζουν τα προβλήματα.

Για παράδειγμα, στις τελευταίες φωτιές, δεν είχαμε την απαίτηση από τον πρωθυπουργό ή τους υπουργούς να πιάσουν τις μάνικες. Έπρεπε όμως να είχαν δημιουργήσει ένα τέτοιο μηχανισμό που θα εξασφάλιζε την αποφυγή της καταστροφής. Έπρεπε να είχαν επιλέξει τα σωστά στελέχη για τις σωστές θέσεις και όχι τους "δικούς" τους για τιςκαλοπληρωμένες θέσεις. Αυτή είναι η ευθύνη τους πριν την καταστροφή...

Και η παραίτηση οποιουδήποτε δεν θα αναγεννήσει το δάσος. Θα δώσει όμως το μήνυμα ότι αν κάνεις λάθη τα πληρώνεις. Και αν τα λάθη γίνουν από τους υφισταμένους σου, πάλι τα πληρώνεις. Πόσο διαφορετικά θα επέλεγαν στελέχη, αλλά και πόσο διαφορετικά θα έλεγχαν τα στελέχη τους, αν γνώριζαν ότι για οποιοδήποτε σφάλμα ή παράλειψη, θα την πληρώσουν οι ίδιοι?

Έτσι βλέπουμε ότι η διαχείριση των προβλημάτων, αλλά και η διαφθορά που έχει αναπτυχθεί εντός του πολιτικού συστήματος είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που οδηγούν στην σημερινή κατάσταση.

Οι πολίτες θέλουν να βλέπουν τον κρατικό μηχανισμό να λειτουργεί. Να απολαμβάνουν τα προνόμια για τα οποία φορολογούνται. Αντί αυτού παρατηρούμε ένα κρατικό μηχανισμό σε καθολική παράλυση. Οι δημόσιες υπηρεσίες, από την υγεία και την εκπαίδευση, μέχρι την ασφάλεια και τον οικονομικό μηχανισμό (εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία), όχι μόνο υπολειτουργούν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι ανύπαρκτες.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από μία κοινωνία που καθημερινά καλείται να πληρώσει περισσότερους φόρους για λιγότερες και άθλιες υπηρεσίες. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από πολίτες που δουλεύουν σκληρά, χωρίς αυτό να ανταποδίδεται.

Σε αυτό το σημείο ακριβώς ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος, που μας έχει οδηγήσει στα σημερινά αποτελέσματα. Οι πολίτες προσπαθούν να"κλέψουν" το κράτος, αφού όσα χρήματα και να πληρώσουν, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Οι πολιτικοί, κατηγορούν τους πολίτες που κλέβουν, υποστηρίζοντας ότι είναι η αιτία του προβλήματος. Ωστόσο, ενδιάμεσα ξεσπούν σκάνδαλα πολλών εκατομμυρίων, που στις περισσότερες περιπτώσεις εμπλέκονται πολιτικοί.

Αυτό όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί σφάλμα του πολιτικού μας συστήματος. Διαθέτουμε ένα σύστημα, μία δημοκρατία, που για να λειτουργήσει, χρειάζεται η τήρηση βασικών κανόνων από όλους. Η ελευθερία του καθενός σταματάει στο σημείο που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου. Διαφορετικά η δημοκρατία μεταλλάσσεται ύπουλα και αθόρυβα σε μία πολύ επικίνδυνη αναρχία.

Νομίζω ότι οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τις ευθύνες των πολιτικών, όμως δεν έχουμε το δικαίωμα να απαξιώνουμε το πολιτικό σύστημα. Θα έπρεπε οι ενέργειες των πολιτών να καθορίζουν την πολιτική και όχι η απραξία τους.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια αυτή τη στιγμή να γυρίσουμε την πλάτη μας σε ένα πολιτικό σύστημα που μας χρειάζεται, έχουμε όμως κάθε δικαίωμα να τις γυρίσουμε προς πολιτικούς που δεν χρειαζόμαστε και δεν αξίζουμε. Ότι και να κάνουμε, πάντα θα υπάρχει κυβέρνηση. Δεν γίνεται διαφορετικά. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν αυτή η κυβέρνηση να γίνεται καλύτερη.

Η αδιαφορία είναι επικίνδυνη. Σε όλους τους τομείς η χώρα έχει προβλήματα. Προβλήματα στα οποία είχε υποσχεθεί λύσεις ο κ. Καραμανλής. Δυστυχώς όμως η πορεία του τα τελευταία 5 χρόνια απέδειξε ότι όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα, αλλά δεν είναι σε θέση να επιλέξει τους ανθρώπους που θα κάνουν την προσπάθεια. Αυτή την ευθύνη πρέπει να καταλογίσουμε στον πρωθυπουργό. Και είναι απαραίτητο να την αναγνωρίζει και να το αποδείξει με έργα, προς εμάς και προς τα στελέχη του...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,

Γιώργος Φακίτσας

Δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο γι' αυτό που κάνουμε αλλά και γι' αυτό που δεν κάνουμε.
Μολιέρος, 1622-1673, Γάλλος συγγραφέας


Πέμπτη, Αυγούστου 27, 2009

Τοπική Αυτοδιοίκηση: Ευθύνες - Ευκαιρίες - Προκλήσεις


Γεια σας,

οι τελευταίες καταστροφικές φωτιές στην Αττική αλλά και στο σύνολο της χώρας, εκτός από τεράστια οικολογική καταστροφή μπορούν να γίνουν και ευκαιρία για την αναδιοργάνωση και τον επανακαθορισμό ενός μηχανισμού που -αποδεδειγμένα- δεν λειτουργεί σωστά.


Οι ευθύνες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και του υπ. Εσωτερικών είναι πλέον δεδομένες και δεν περιορίζονται στην κατάσβεση, αλλά επεκτείνονται και στην πρόληψη. Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες "αρμοδίων" που έχουν πάρει τους δρόμους και πετάνε τις ευθύνες δεξιά και αριστερά.


Οι τοπικές αρχές, ο δήμος και η νομαρχία, οι δασάρχες και οι δασοφύλακες, εμφανίζονται όλοι σήμερα, μετά την φωτιά να λένε ότι φώναζαν για παραλείψεις, φώναζαν για τον κίνδυνο. Κανείς δεν τους άκουγε? Τελικά, λένε ψέμματα ή αλήθεια?


Η καταστροφή είναι δεδομένη. Μπορεί όμως να γίνει ευκαιρία, ώστε να μην δούμε το ίδιο έργο ακόμα μία φορά σε μερικά χρόνια. Είναι ευκαιρία να γίνει αναδιανομή των ρόλων και των ευθυνών σε ένα πλαίσιο που θα ξεκαθαρίζει ρητά τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του κάθε φορέα.


Οι τοπικές αρχές είναι σε θέση να γνωρίζουν τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και τα επικίνδυνα σημεία κάθε περιοχής. Η κεντρική εξουσία είναι αδύνατον να συλλέξει τέτοιο όγκο πληροφοριών (που μεταβάλλονται συνεχώς), αλλά ακόμα και αν συμβεί, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να τις διαχειριστεί.


Έτσι, την στιγμή που χρειάζεται να γίνουν γρήγορες ενέργειες για την κατάσβεση, χάνεται πολύτιμος χρόνος στον σχεδιασμό και την πληροφόρηση. Χρόνος που σίγουρα είναι κρίσιμος για την ασφάλεια των πολιτών.


Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν μπορεί να υπακούει εντολές του υπουργείου. Μπορεί να ανήκει διοικητικά εκεί, αλλά ο σχεδιασμός και οι εντολές, δεν θα πρέπει να εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες ή να υπακούν στην πολιτική ανικανότητα.


Θα πρέπει επιτέλους στην Ελλάδα να αντιληφθούμε ότι δεν έχει αποτέλεσμα να λέμε συνέχεια "εγώ τα έλεγα, αλλά δεν με άκουγαν". Μπορεί αυτό να μας δικαιώνει, όμως δεν είναι ώρα για δικαίωση αλλά ώρα για δουλειά... Δουλειά συστηματική, σοβαρή και αποτελεσματική, που σίγουρα θα οδηγήσει στην δικαίωση.


Ο σχεδιασμός των αντιπυρικών ζωνών, το καθάρισμα των δασών, ο προγραμματισμός ελέγχου του εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων και πολλά ακόμα, θα μπορούν να γίνουν αποτελεσματικότερα αν γίνεται μεταξύ των δήμων/νομαρχιών και της πυροσβεστικής.


Οι δήμοι επίσης, θα πρέπει να λειτουργούν ώστε να ενώνουν τους συλλόγους και τους κατοίκους της περιοχής τους , ώστε να υπάρχει μία βάση εθελοντών που θα μπορέσουν να προσφέρουν συλλογικά και άμεσα την βοήθειά τους. Σε κάθε δήμο υπάρχουν αρκετοί σύλλογοι (χορευτικοί, αθλητικοί, εξωραϊστικοί) που λειτουργούν μεμονωμένα σε τέτοια γεγονότα. Πόσο πιο χρήσιμοι θα ήταν αν λειτουργούν ενωμένοι?


Επίσης, οι δήμοι θα πρέπει να "ανακαλύπτουν" το δυναμικό της περιοχής τους που μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες για την βελτίωση, την ασφάλεια και την ανάπτυξη του δήμου. Βοήθεια που δεν θα αφορά μόνο τις πυρκαγιές, αλλά θα απλώνεται σε ένα ευρύ φάσμα της καθημερινότητας των πολιτών...


Πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν πρέπει να είμαστε απλά κάτοικοι της περιοχής μας, αλλά πρέπει να είμαστε και πολίτες. Η ποιοτική ανάπτυξη του δήμου μας, θα μας εξασφαλίσει καλύτερη ποιότητα ζωής, καλύτερες υπηρεσίες και ασφαλέστερη διαβίωση.


Ας ανατρέξουμε λίγο στους αρχαίους. Τότε που Ελλάδα δεν ήταν ενιαία, αλλά υπήρχαν οι πόλεις-κράτη! Δεν λέω να γυρίσουμε σε αυτό το σύστημα, είναι αδύνατο άλλωστε, αλλά θεωρώ ότι ο υγιής και εντός πλαισίων (άτυπος) "ανταγωνισμός" των δήμων, μπορεί να φέρει την βελτίωσή τους!!!


Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι κάτι πρέπει να γίνει... Είτε αρμοδιότητες και ευθύνες μεταφερθούν σε δήμους, είτε παραμείνουν στην κυβέρνηση, αυτό το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον. Έχει ξεπεραστεί από τα γεγονότα.


Είναι στιγμή ευθύνης για πολιτικούς, αξιωματικούς, δημοτικές αρχές και πολίτες. Και αν ορισμένοι δεν έχουν το θάρρος να πάρουν την ευθύνη για το χθες, ας έχουν τουλάχιστον το θάρρος να σχεδιάσουν υπεύθυνα το αύριο...


Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...


Γιώργος Φακίτσας


Ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελεύθερος και γι' αυτό είναι απόλυτα υπεύθυνος.Jean-Paul Sartre, 1905-1980, Γάλλος Φιλόσοφος

Τρίτη, Αυγούστου 25, 2009

Επικίνδυνη ανευθυνότητα - Εγκληματική μικρότητα...


Γεια σας,
θυμάμαι την ευχή των γιαγιάδων μας που έλεγαν: "Χώμα να πιάνεις, χρυσάφι να γίνεται". Κάπου χάλασε όμως η συνταγή και στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει να την μετατρέψουμε σε: "Η στάχτη που πιάνουμε, τσιμέντο θα γίνεται".

Η πολιτική φωτιά που άναψε αμέσως μετά την κατάσβεση της φυσικής, μπορεί να έχει λιγότερο οικολογικές συνέπειες για εμάς, κρύβει όμως πολύ δυσάρεστα μηνύματα για την κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση που προσπαθεί να μας πείσει ότι ποτέ δεν σφάλει και πάντα οι καταστροφές οφείλονται σε τριτογενείς και εξωτερικούς παράγοντες.

Απόδειξη του κυβερνητικού πανικού είναι οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Αρχικά ο κ. Αντώναρος προσπάθησε να μειώσει και να υποβαθμίσει το γεγονός. Αφού διαπίστωσαν ότι αυτό είναι αδύνατο και συναντούσε έντονη κατακραυγή, ο κ. Αντώναρος κατηγορούσε τα πεύκα που δεν σβήνουν εύκολα! Και αυτή όμως η θέση αντιμετωπίστηκε με χλευασμό και έτσι σήμερα αναγνωρίστηκαν σφάλματα στην Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Ωστόσο, λίγες ώρες πριν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας στους πιλότους των πυροσβεστικών μέσων, τους έδινε συγχαρητήρια και τους έλεγε να μην ακούς τους "αχρείους" που έλεγαν διάφορα εις βάρους τους!!!

Για την ηγεσία βέβαια του υπ. Εσωτερικών, ούτε λόγος. Απορώ πραγματικά ποια είναι η υπηρεσία που προσφέρει αυτό το υπουργείο στους πολίτες? Η ασφάλεια των πολιτών είναι στα χέρια δύο υπουργών που αμφισβητούνται ακόμα και από στελέχη του ίδιου κόμματος! Γιατί άραγε ο κ. Καραμανλής συνεχίζει να υποστηρίζει και να κρατάει στην θέση τους και τους δύο? Η πιθανή απάντηση ότι θα απομακρυνθούν τις επόμενες μέρες, που θα έχει περάσει ο κίνδυνος, δεν μπορεί να έχει βάση. Από την στιγμή που δεν κατάφεραν να προλάβουν την καταστροφή, πόσο χρήσιμοι θα φανούν στην διαχείρισή της?

Πολλοί θα βρεθούν να κατηγορήσουν και τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ σε αντίστοιχες υποθέσεις. Άλλοι επίσης, θα πουν ότι και στο εξωτερικό γίνονται ίδια και θα αναφέρουν το παράδειγμα την Ισπανίας. Δεν νομίζω όμως ότι τα σφάλματα προηγούμενων κυβερνήσεων ή κυβερνήσεων του εξωτερικού μπορούν να είναι ισχυρό άλλοθι. Υποτίθεται ότι η ΝΔ κέρδισε τους πολίτες υποσχόμενη αλλαγή και πρόοδο σε όλους τους τομείς. Και στο κάτω κάτω, αντιγράφετε ή διορθώνετε? Οι πολίτες που σας ψήφισαν, το έκαναν για να δουν κάτι διαφορετικό, όχι τα ίδια!!!

Πραγματικά, ψάχνω εναγωνίως να διακρίνω έναν τομέα που έχει βελτιωθεί στην καθημερινότητά μας από το 2004. Ούτε λόγος βέβαια για αναδιοργάνωση του κράτους, αξιοκρατία και πολιτικές με μεγάλο όραμα... Αυτά θέλουν πολιτικούς αληθινούς, πολιτικούς με βάρος (πνευματικό), πολιτικούς που τιμούν τον τίτλο και την θέση τους, πολιτικούς που ξέρουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν, πολιτικούς που αναγνωρίζουν τα λάθη τους, αλλά και πολιτικούς που δεν διστάζουν εμπρός σε ονόματα και συμφέροντα.

Ο κ. Μαρκογιαννάκης κατηγορούσε πριν λίγους μήνες τους κουκουλοφόρους για καταστροφές. Ο λόγος που φοράει κουκούλα κάποιος είναι για να μην αναλάβει τις ευθύνες του! Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που κρύβεται πίσω από μία κουκούλα και κάποιον που κρύβεται πίσω από μία θέση? Πότε επιτέλους θα αντιληφθούν, όλοι οι πολιτικοί/όλων των κομμάτων, ότι η αναγνώριση των λαθών και η απολογία, εκτιμώνται περισσότερο από την αλαζονεία και την ανευθυνότητα?

Μία ολόκληρη χώρα τους δείχνει με το δάχτυλο... Κάποιοι επιλέγουν όμως να κοιτούν το δάχτυλο και να κατηγορούν την χειρονομία...

Ντροπή μας γιατί σας ανεχόμαστε... Η στάση μας, έχει ρίξει τις μάσκες τους και έχει φανερώσει τον πραγματικό τους εαυτό. Έχετε μετατρέψει την πολιτική σε βιομηχανία παραγωγής τίτλων και αξιωμάτων... Χωρίς έργο, χωρίς ιδέες, χωρίς όραμα... Η μόνη σας χαρά είναι να λέτε την θέση σας και να καμαρώνετε πάνω στην φαρδιά καρέκλα σας... Αλλά πρέπει να καταλάβετε πως ο καλύτερος από εσάς, είναι 10 φορές χειρότερος από τον χειρότερο από εμάς, σε αξία και ανδρεία...

Ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Αν θέλεις να κάνεις κάτι, θα βρεις έναν τρόπο. Αν δεν θέλεις, θα βρεις μια δικαιολογία. Αραβική παροιμία

Κυριακή, Αυγούστου 23, 2009

Κάηκε η Αττική... Γιατί???


Γεια σας,
βραδιάζει η πιο τραγική Κυριακή για την Αττική και την Ελλάδα... Οι φλόγες καταστρέφουν με λύσσα οτιδήποτε βρίσκεται μπροστά τους. Το εύρος της καταστροφής είναι τεράστιο και όταν αντιληφθούμε την σοβαρότητα της οικολογικής καταστροφής, σίγουρα θα αισθανθούμε δέος.

Στο σύνολο των ΜΜΕ και ειδικά των τηλεοπτικών σταθμών, αποφεύγεται έντεχνα να γίνει λόγος για ευθύνες και παραλήψεις. Την ίδια τακτική προσπαθούν να κρατήσουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφού θα ήταν τουλάχιστον εξοργιστικό πάνω στα καμμένα σπίτια να λένε "φταίει η κυβέρνηση".

Από την μεριά της η επίσημη πολιτεία τηρεί σιγή. Ούτε πληροφορίες σχετικά με τις προσπάθειες, ούτε πληροφορίες για τις καταστροφές, ούτε αυτοκριτική για λάθη που σίγουρα έχουν γίνει. Ο "αρμόδιος" υφυπουργός κ. Μαρκογιαννάκης προέβη σε δηλώσεις πριν από λίγα λεπτά. Δηλώσεις που ήταν κενές περιεχομένου και αποτέλεσμα άβουλης διαβούλευσης. Έγινε λόγος για ισχυρούς ανέμους, για υπεράνθρωπες προσπάθειες, για κουρασμένους ανθρώπους και μέσα. Ζήτησε να μην υπάρχει πανικός... Κύριε Υφυπουργέ, έχει πανικοβληθεί μία ολόκληρη κυβέρνηση μόνο και μόνο για να μην χαθούν οι καρέκλες σας, εσείς ζητάτε ηρεμία από κάποιον που χάνει το σπίτι του?

Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν σοβαρότατες παραλήψεις και ευθύνες από την μεριά της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού... Καθυστερημένη προετοιμασία, ελλιπής προετοιμασία, υποτίμηση της αρχικής φωτιάς, καθυστερημένη ζήτηση βοήθειας από το εξωτερικό, καθυστερημένη συνδρομή από τον στρατό και μερική αξιοποίησή του. Όλα αυτά και πάρα πολλά ακόμα θα αναζητηθούν τις επόμενες μέρες. Θα αλλάξει όμως το αποτέλεσμα αυτής της καταστροφής? Όχι!!! Γιατί πρέπει πάντα να αναζητούμε ευθύνες μετά την καταστροφή και να μην σχεδιάζουμε πριν από αυτή?

Το υπουργείο Εσωτερικών φαίνεται να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε πρόκληση αντιμετωπίζει. Η ηγεσία του υπουργείου, φανερά και επικίνδυνα ανίκανη, δέχεται την συνεχή στήριξη του πρωθυπουργού προσωπικά!!! Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι καθαρά στο θέμα επιλογής προσώπων και αναξιοκρατικής διανομής αξιωμάτων...

Ο πρωθυπουργός επιλέγει ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους για την ηγεσία του υπουργείου που επεμβαίνει με τις δράσεις του στην καθημερινότητα των πολιτών. Αυτή η ανίκανη ηγεσία εκτός από λανθασμένες κινήσεις, προχωράει στην επιλογή άλλων ανίκανων στελεχών για να εξυπηρετήσει την μοναξιά της και να μην φανεί η γύμνια της σκέψης της. Όλα αυτά, σήμερα, είναι 30 φορές χειρότερα από 6 γκαζάκια στο δάσος!!!

Εκτός όμως από την κυβέρνηση, σοβαρές ευθύνες έχει και η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και εμείς οι πολίτες, που ασκούμε κριτική από τον καναπέ... Οι δήμοι και οι νομαρχίες όφειλαν να είχαν προετοιμαστεί με οποιοδήποτε κόστος. Ακούμε αυτές τις μέρες ότι ο δήμαρχος Μαραθώνα, κ. Ζαγάρης, έχει δεχτεί μηνύσεις από τον δασάρχη, επειδή προσπάθησε να φτιάξει αντιπυρικές ζώνες. Μπράβο του για την προσπάθεια, όμως γιατί μας το λέει τώρα? Γιατί δεν είχε πάρει τα κανάλια νωρίτερα?

Που είναι οι πρωτοβουλίες της τοπικής αυτοδιοίκησης? Που είναι η ΚΕΔΚΕ? Ασχολείται με τίποτα άλλο εκτός από τα σκουπίδια?

Τέλος, εμείς που είμαστε? Οι δήμοι που βρίσκονται γύρω από το Πεντελικό όρος, αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Πόσοι προσφέρουν εθελοντικά βοήθεια στην φύλαξη του δάσους? Γιατί θέλουμε να έχουμε δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις? Βέβαια, για αυτό τον λόγο πληρώνουμε φόρους και έχουμε "οργανωμένη" πολιτεία, για να μας παρέχουν ασφάλεια και να μας προστατεύουν, όμως όταν τους βλέπουμε ότι είναι ανίκανοι, ας κάνουμε κάτι και εμείς... Για εμάς, όχι για εκείνους...

Η Αττική καταστράφηκε... Το αποτέλεσμα της καταστροφής θα το δούμε πολύ σύντομα και θα το πληρώσουμε ακριβά!!! Ούτε οι αναδασώσεις θα μας σώσουν, ούτε τίποτα... Το δάσος δεν αποτελείται μόνο από τα δέντρα που βλέπουμε... Το δάσος χρειάζεται και την χλωρίδα και την πανίδα!

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ αργά και διεξοδικά και να δρούμε με αστραπιαία ταχύτητα.
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ., Ιστοριογράφος (Δια στόματος Αρταβανου, θειου του Ξέρξη)


Τετάρτη, Αυγούστου 19, 2009

Πολιτική κατάντια...


Γεια σας,
φύγαμε, γυρίσαμε και το μόνο που άλλαξε ήταν η σελίδα στο ημερολόγιο και το χρώμα του δέρματός μας... Οι ειδήσεις παρέμειναν ίδιες και ο κ. Χριστοφοράκος στην θέση του, να δίνει τον ρυθμό για να χορεύουν οι πολιτικοί...

Πραγματικά το θέμα της Siemens έχει φέρει τα πάνω κάτω στην πολιτική ζωή του τόπου... Όχι βέβαια για την αποκάλυψη ότι μερικοί τα παίρνουν... Αυτό το γνωρίζαμε. Αλλά το σκάνδαλο και οι αποκαλύψεις του, μας αποδεικνύουν ότι τόσα χρόνια έχει δημιουργηθεί μία τέτοια κατάσταση και μία νέου τύπου δημοκρατία, που είναι σε θέση να καλύψει τις δωροδοκίες και τις ατασθαλίες πολιτικών.

Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό και εξευτελιστικό το πολιτικό σύστημα της χώρας μας να δέχεται ακόμα και την προκλητικά ειρωνική στάση του δικηγόρου του κ. Χριστοφοράκου. Εμφανίζεται να δηλώνει στο Βήμα ότι: "αν η ΝΔ ζητήσει αποδείξεις, θα διαβιβάσω το αίτημα στον πελάτη μου και εκείνος, πιθανότατα, θα είναι σε θέση να τις παρουσιάσει". Οι αποδείξεις ζητήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, που και αυτό εμπλέκεται στην υπόθεση. Εκείνος όμως, αντί να πράξει σύμφωνα με τις δηλώσεις του, ειρωνικά αρνήθηκε, λέγοντας ότι αποτελούν μέρος της δικογραφίας. Έπειτα, έκανε λόγο για παρεξήγηση...

Την ίδια στιγμή τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου. Το ΠΑΣΟΚ, που από την αρχή είχε εμπλακεί στην υπόθεση μέσω του κ. Τσουκάτου, ζητάει αποδείξεις και πληροφορίες. Έχει πληρώσει ήδη το κόστος της εμπλοκής του και εμφανίζεται διατεθειμένο να βρει την άκρη και να απομακρύνει οποιονδήποτε έχει άμεση ή έμμεση εμπλοκή στην υπόθεση.

Η ΝΔ από την άλλη, έχει εντελώς διαφορετική άποψη. Θεωρεί ότι ο μόνος δρόμος είναι η δικαιοσύνη και δεν χρειάζεται στοιχεία για τα στελέχη της. Εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι το σκάνδαλο είναι αποκλειστικότητα του ΠΑΣΟΚ, παρά τις δηλώσεις του κ. Χριστοφοράκου ότι είχε παραδώσει χρήματα στο ταμία Βαρθολομαίο. Ωστόσο, η Γερμανική δικαιοσύνη έχει κατηγορήσει ήδη τον κ. Χριστοφοράκο για χρηματισμό πολιτικών στην Ελλάδα την περίοδο 2004-2007.

Στην πολιτική αυτή κόντρα, φαίνεται το ΠΑΣΟΚ να πλεονεκτεί έναντι τις κυβέρνησης. Αναλαμβάνοντας κάθε ευθύνη και ζητώντας περισσότερες πληροφορίες και αποδείξεις, ο κ. Παπανδρέου φαίνεται διατεθειμένος να "καθαρίσει" το κόμμα του. Στην αντίθετη μεριά, η κυβέρνηση, εμφανώς αμήχανη, προσπαθεί να αποφύγει τα κύματα, χωρίς να τα καταφέρνει...

Πέρα όμως από τις εντυπώσεις, η ουσία κρύβει ιδιαίτερα δυσάρεστα μηνύματα για όλους. Όσο η πολιτική εξευτελίζεται και οι υπόλογοι πολιτικοί υποστηρίζονται, πάντα θα υπάρχει ένας Χριστοφοράκος, μία Siemens και οι μίζες.

Αν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί θέλουν να υποστηρίξουν τις θέσεις που παρουσιάζουν περί διαφάνειας, πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες.. Πρέπει να καθαρίσουν τα κόμματά τους, για να μην πω ότι πρέπει να τα ξαναφτιάξουν από την αρχή. Χωρίς βαρόνους, χωρίς φατρίες, χωρίς σκουριασμένα σκαριά...

Δεν γίνεται με τίποτα οι σημερινοί πολιτικοί να υποστηρίξουν μία ουσιαστική αλλαγή. Καθημερινά εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, ομοσπονδίες και ένα σωρό άλλοι δίνουμε μάχη για τα κεκτημένα μας, εκείνοι γιατί να μην κάνουν το ίδιο? Και στην περίπτωση των πολιτικών, γνωρίζουμε ότι τα κεκτημένα τους είναι πολλά...

Έχουμε εξευτελιστεί ως έθνος και έχουμε φτάσει σε σημείο να δεχόμαστε τα ειρωνικά σχόλια ακόμα και των δικηγόρων ενός καταδικασμένου μάνατζερ. Αυτή είναι η αξία μας και αυτό είναι το τίμημα της απροθυμίας μας να αλλάξουμε και να σκεφτούμε. Αυτό είναι το τίμημα της αποχής και της αδιαφορίας για την πολιτική. Αυτό είναι το τίμημα της άβουλης ψήφου.

Κρίμα, γιατί θέλουμε να είμαστε περήφανοι. Η περηφάνια όμως δεν έρχεται μόνη της... Η περηφάνια χτίζεται πάνω σε σταθερές βάσεις που θεμελιώνουμε καθημερινά. Είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας που έμειναν στην ιστορία για την σοφία, την ανδρεία, την αποφασιστικότητά τους. Για την προοδευτική, δημοκρατική και δίκαιη σκέψη τους. Είμαστε σε θέση να προσφέρουμε αντίστοιχη περηφάνια στα παιδιά και τα εγγόνια μας?

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Είναι καλύτερα να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου.
Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Σάββατο, Αυγούστου 01, 2009

Πόθεν... αίσχος




















Γεια σας,
εν μέσω οικονομικής κρίσης, θέρους, προεκλογικής περιόδου, η Βουλή δημοσίευσε τα πόθεν έσχες των βουλευτών για το έτος 2007. Πραγματική πρόκληση για τον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο, που με μεγάλη δυσκολία ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, ενώ για φέτος βλέπει οι μέρες διακοπών να λιγοστεύουν, λόγω έλλειψης ρευστού...

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι υπουργοί και βουλευτές που τα ονόματά τους αναφέρθηκαν στο θέμα του Βατοπεδίου, εμφανίζουν ορισμένα εξοργιστικά στοιχεία:

Ο κ. Ρουσόπουλος, υπουργός Επικρατείας για το 2007 και βέβαια πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο, παρουσιάζει έσοδα 109.506 ευρώ, ενώ η δημοσιογράφος κ. Ζαχαρέα 815.600 ευρώ!!! Ότι περίπου δηλώνει ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος! Ωστόσο, εντύπωση κάνει η αγάπη του ζεύγους για την αποταμίευση, καθώς αγόρασαν ένα σπίτι στην Πάρο (122 τμ) έναντι 275.000 ευρώ, αλλά μέσω δανείου. Ή ήθελαν τα χρήματα στην τράπεζα, ή τα είχαν φάει...

Ο κ. Βουλγαράκης, δηλώνει έσοδα από Βουλευτική αποζημίωση 92.376 ευρώ και από άλλες πηγές 43.017 ευρώ. Η σύζυγός του, δηλώνει έσοδα 523.000 ευρώ... Το ζεύγος διαθέτει 51 ακίνητα και καταθέσεις ύψους 2.258.000 ευρώ... Το 2007 αγόρασαν ένα σπίτι στην Αράχοβα (150 τμ) έναντι 75.000 ευρώ.. Πολύ λογική τιμή και για την περιοχή και για το μέγεθος!!!

Παρακάτω βλέπουμε το κ. Δούκα να δηλώνει εισοδήματα 344.179 ευρώ και να έχει καταθέσεις 3.675.051 ευρώ. Ο κ. Μπασιάκος, φαίνεται να ανταγωνίζεται τον κ. Βουλγαράκη στα ακίνητα, έρχεται όμως δεύτερος με 47 έναντι 51. Δηλώνει έσοδα 152.666 ευρώ και η σύζυγός του 14.981 ευρώ...

Το περιμέναμε ότι οι πολιτικοί βγάζουν πολλά λεφτά... Ακόμα περισσότερα μπορούν να βγάζουν οι δικοί τους άνθρωποι... Προκαλεί όμως οργή την ίδια στιγμή που δημοσιεύονται αυτές οι πληροφορίες, κράτος και πολίτες να είναι στα δικαστήρια για την έκτακτη εισφορά...

Αν οι πολιτικοί μας ήθελαν να υποστηριχθεί η οικονομία της χώρας με έκτακτη εισφορά, ας δέχονταν την παρακράτηση του 10% των εσόδων τους προς αντιμετώπιση της κρίσης... Υπολογίζοντας με ένα μέσο όρο εσόδων τους τα 85000 ευρώ, το δημόσιο θα είχε περίπου 2.500.000 ευρώ στα ταμεία του και βέβαια το "θάρρος" να ζητήσει τα παραπάνω από τους πολίτες..

Μπορεί τα έσοδά τους να ήταν με μόνιμο και ηθικό τρόπο, μπορεί η εμπλοκή τους σε σκάνδαλα να ήταν ψευδής και άστοχη, μπορεί πραγματικά να έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην πολιτική, όμως ότι και να κάνουν, δεν θα μπορέσουν να αντιπροσωπεύσουν και να κατανοήσουν τις ανάγκες του μέσου πολίτη, με τέτοιες περιουσίες...

Δεν είναι μόνο οι παραπάνω βουλευτές που παρουσιάζουν τέτοια έσοδα και τέτοια περιουσία. Οι παραπάνω απλά είχαν την "ατυχία" να εμπλακούν στο πιο σημαντικό σκάνδαλο της τελευταίας 5ετίας. Αν αναζητήσουμε όλους όσους κάνουν θόρυβο με το πόθεν έσχες, θα χρειαστεί να γράψουμε πολλές σελίδες και να κάνουμε πολλές προσθέσεις, των οποίο το αποτέλεσμα θα φέρει ζάλη...

Πραγματικά λυπάμαι γιατί αυτή η εικόνα και αυτά τα ποσά δεν μπορεί να μην εξοργίζουν τους πολιτικούς αρχηγούς... Σίγουρα, υπό άλλες συνθήκες, θα τους είχαν απομακρύνει όχι μόνο από την πολιτική, αλλά και από την χώρα... Όμως οι "αρχηγοί" παραμένουν ιδιαίτερα αδύναμοι μπροστά σε οικογένειες και παρέες που υπάρχουν εντός των κομμάτων.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και σας εύχομαι καλό καλοκαίρι... Η επόμενη ανάρτηση θα είναι λίγο πριν τις 20 Αυγούστου (εκτός απροόπτου)...

Να είστε καλά...

Γιώργος Φακίτσας

Ο πλούτος δεν αλλάζει τους ανθρώπους, απλώς ρίχνει τις μάσκες τους.
Ταλεϋράνδος,1754-1838,Γάλλος διπλωμάτης