Σάββατο, Οκτωβρίου 31, 2009

Strange Stage - Εργασιακές υποσχέσεις


Γεια σας,
η απόφαση της κυβέρνησης σχετικά με τα stages ήταν η πρώτη απόφαση που είχε επιπτώσεις στην κοινωνία και πολύ περισσότερο στους άνεργους - εργαζόμενους του "θεσμού". Η κυβερνητική στάση αντιμετωπίστηκε με ανάμεικτα συναισθήματα ακόμα και από τους ίδιους τους απασχολούμενους του προγράμματος. Όλοι λέγαμε ότι έπρεπε να καταργηθεί, αλλά όλοι περιμέναμε να βολευτούμε πρώτα.

Είναι τουλάχιστον αστείο και εξωφρενικό να ακούμε ότι στο Ελληνικό Δημόσιο, με την υπερπληθώρα των υπαλλήλων, οι εργαζόμενοι σε προγράμματα μαθητείας, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες!!!

Από την επομένη της κυβερνητικής απόφασης για την κατάργηση των stages στο δημόσιο, τα τηλεοπτικά κανάλια άρχισαν να επισκέπτονται διάφορες υπηρεσίες για να δουν σε τι θέσεις είναι οι μαθητευόμενοι. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός υποκαταστήματος του ΟΑΕΔ στο οποίο όλοι οι μόνιμοι υπάλληλοι είχαν δηλώσει ασθένεια και τις θέσεις τους κάλυπταν τα παιδιά από τα stages! Σε αυτή την περίπτωση, θα έπρεπε ο διοικητής του ΟΑΕΔ να είχε την δυνατότητα να απομάκρυνε από την θέση τους, τους "μόνιμους" και να καλύψει τις θέσεις με αυτούς που έκαναν την δουλειά... Αλλά...

Είναι γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά δεν ήταν προνομιούχοι. Όμως πρέπει να πούμε ένα μικρό μυστικό: Ο λόγος που δεν έψαχναν για άλλη δουλειά ήταν επειδή ήταν σίγουροι ότι θα μπουν στο δημόσιο! Το όνειρο των Ελλήνων του '50, συνεχίζει να ζει το 2010! Και δεν είναι καθόλου παράλογο!

Στην Ελλάδα, η ανάπτυξη και οι ξένες επενδύσεις, μένουν πάντα στα λόγια. Δεν υπάρχει βιομηχανία, οπότε δεν υπάρχει μία σειρά άλλων επιχειρήσεων, που να δημιουργούν ένα επαγγελματικό περιβάλλον το οποίο να προσφέρει θέσεις για μία τόσο μορφωμένη (σχεδόν παραμορφωμένη) γενιά. Έτσι σήμερα κάποιος αναγκάζεται να δουλεύει σε άλλο τομέα από αυτόν που έχει σπουδάσει - εξειδικευθεί. Πολλές φορές αυτό σημαίνει χαμηλότερες αποδοχές, αβέβαιο μέλλον και σχετική αξιοκρατία.

Με τα παραπάνω δεδομένα, οι περισσότεροι στρέφονται προς τις θέσεις του δημοσίου. Δεν παρέχει κάτι περισσότερο από τον ιδιωτικό τομέα, όσον αφορά την αξιοκρατία και το μισθολογικό, αλλά προσφέρει την σιγουριά και την αναγνώριση των δικαιωμάτων του εργαζομένου.

Εκεί ακριβώς αρχίζει ένας επικίνδυνος φαύλος κύκλος. Μπορεί κάποιος που πραγματικά θέλει και μπορεί, να μπει στο δημόσιο, ωστόσο η κατάσταση που συναντάει του κόβει οποιαδήποτε όρεξη για δουλειά. "Να περάσει το 8άωρο για να γυρίσω σπίτι", είναι η σκέψη των περισσοτέρων... Με αυτό όμως, το δημόσιο ποτέ δεν θα είναι παραγωγικό, ποτέ δεν θα είναι στην υπηρεσία του πολίτη!

Ας σκεφτούμε όλοι μας. Τα "παιδιά" που ήταν στα προγράμματα stage και περίμεναν τον διορισμό τους, πως τα φανταζόμαστε μετά τον διορισμό και την μονιμοποίησή τους? Δεν θα είναι οι ίδιοι με τους ήδη αντιπαθητικούς, απότομους και ...απόντες, που υπάρχουν σήμερα? Και βέβαια δεν είναι όλοι έτσι! Και βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις! Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι τυχαίνει να "εξυπηρετούμαστε" από όσους δεν είναι εξαιρέσεις.

Διάφοροι βουλευτές, δεξιών και αριστερών κομμάτων, εμφανίζονται να υποστηρίζουν αυτό το θεσμό, για "το καλό των παιδιών". Μα το καλό των παιδιών δεν είναι να τα παρκάρεις σε μία κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη θέση. Αυτό είναι καλό για την δική σου, αγωνιώδη, προσπάθεια για να επανεκλεγείς, μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις! Το καλό τους είναι, κ. Βουλευτή, να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις ώστε αυτό το παιδί να εργαστεί σε μία σωστή εργασία, να ζήσει σε μία σωστή και ασφαλή κοινωνία και να δημιουργήσει σε ένα περιβάλλον που τα "παιδιά" σου θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με εκείνον. Αυτή είναι η δουλειά σου!

Ας αντιληφθούμε όλοι μας ότι το θέμα του εργασιακού στο δημόσιο είχε ξεφύγει. Ας καταλάβουμε ότι το πληρώνουμε εμείς! Ας αποφασίσουμε αν τελικά θέλουμε να γίνει κάτι για να πάμε ένα βήμα μπροστά!

Tα STAGE ήταν πολύ χρήσιμα προγράμματα! Αυτό είναι αλήθεια. Στην Ελλάδα όμως χρησιμοποιήθηκαν ως "ευκαιρία για υποσχέσεις" αντί για "ευκαιρία στον υποσχόμενο (νέο)"!

Πρέπει να καταργηθούν στο δημόσιο, όπως πολύ σωστά έγινε, όμως πρέπει να λειτουργήσουν στον ιδιωτικό τομέα. Είναι μία ευκαιρία για κάποιον νέο, απόφοιτο να αποκτήσει την εμπειρία που ζητάνε όλοι (δείτε τις αγγελίες). Πρέπει να έχουν έναν αυστηρό ελεγκτικό μηχανισμό, για να μην μετατραπούν από υπόσχεση στο δημόσιο σε εκμετάλλευση από τον ιδιωτικό τομέα.

Πρέπει να γίνει Αναγέννηση του εργασιακού στην Ελλάδα. Και το κακό με την Αναγέννηση, είναι ότι βρίσκεται πάντα κοντά στον Μεσαίωνα...

Ιδιωτικός και δημόσιος τομέας, κράτος και πολίτες ας αλλάξουμε συγχρόνως. Δεν είναι ανάγκη να μπαίνουμε πάντα σε ένα παιχνίδι "πρώτα εσύ", "όχι, πρώτα εσύ"! Δεν είμαστε αντίπαλοι, δεν ζούμε αλλού, ζούμε όλοι εδώ και βασανιζόμαστε όλοι μαζί καθημερινά!

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι εκεί όπου οι υπάλληλοι που έρχονται αργοπορημένοι συναντούν στη σκάλα αυτούς που σχολάνε νωρίτερα.
George Courteline,1858-1929, Γάλλος συγγραφέας

Τετάρτη, Οκτωβρίου 28, 2009

Η ΝΔ σε αναζήτηση βηματισμού...


Γεια σας,
παρά το εορταστικό κλίμα της ημέρας, τα φώτα και οι κάμερες στράφηκαν στην συνύπαρξη των επίδοξων αρχηγών της ΝΔ, στην Θεσσαλονίκη. Αλήθεια, τι περιμέναμε? Να αρχίσουν να μαλώνουν? Να χαστουκίζει ο ένας τον άλλο? Η αντίδραση και των τεσσάρων ήταν η σωστή. Συνυπήρξαν ειρηνικά και αξιοπρεπώς, όπως θα πρέπει να κάνουν και μετά την εκλογή αρχηγού.

Το κακό με την ΝΔ είναι ότι δεν μαθαίνει ούτε από τα λάθη της, ούτε από τους άλλους. Μοιάζει με ένα κόμμα που ξεχνάει το παρελθόν και αναζητά μόνο δόξα και εξουσία. Όσο ήταν στην κυβέρνηση, όλα φαίνονταν ρόδινα και τίποτα δεν πρόδιδε τον αναβρασμό που υπήρχε κάτω από το σκηνικό.

Και οι τέσσερις υποψήφιοι αρχηγοί αλληλοκατηγορούνται, ενώ μέχρι εχθές ήταν όλοι στρατιώτες της παράταξης και μάλιστα σε σημαντικές θέσεις. Κανείς όμως δεν κάνει λόγο για αρχές, αξίες και ιδεολογίες που λείπουν από το κόμμα και αποπροσανατολίζουν την εκλογική του βάση.

Αν η ΝΔ δεν είχε χάσει την πολιτική και ιδεολογική της ταυτότητα, τότε δεν θα είχε τόσες διαρροές προς το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, ούτε ο δεύτερος θα είχε την δυνατότητα να απλώνει το χέρι σε οπαδούς της ΝΔ, με τόσο μεγάλη ευκολία.

Η κ. Μπακογιάννη κάνει λόγο για "μετανάστες" όταν αναφέρεται στους κ.κ. Σαμαρά και Αβραμόπουλο. Μα μέχρι εχθές με αυτούς τους "μετανάστες" ήταν στα υπουργικά συμβούλια, στην ίδια κυβέρνηση και στο ίδιο κόμμα. Πως θα μπορέσει να τους δεχτεί στο κόμμα "της", την επομένη των εκλογών, αν εκείνη είναι αρχηγός?

Ο κ. Αβραμόπουλος προσπαθεί να "ξεφύγει" από την διαδικασία, βλέποντας τα ποσοστά του να μην του δίνουν την δυνατότητα να συνεχίσει σε δεύτερο γύρο ή να χάνει απλά ως δεύτερος, με ένα αξιοπρεπές ποσοστό. Θέτει λοιπόν ζήτημα προσδιορισμού της εκλογικής βάσης. Είναι οι φίλοι ή είναι τα μέλη? Αυτή η διαφοροποίηση θα του επιτρέψει να καταγγείλει την διαδικασία και να αποχωρήσει, αποφεύγοντας την ήττα.

Ο κ. Σαμαράς κινείται προσεκτικά και δεν θέλει να ανεβάσει τους τόνους, καθώς ξέρει ότι θα βγουν πολλοί να μιλήσουν εναντίον του για το 1993, το οποίο τον κυνηγάει ασταμάτητα από τότε. Συμφωνεί με τον κ. Αβραμόπουλο, δεν διαφωνεί με την κ. Μπακογιάννη. Έχει την δεύτερη θέση και αυτό του δίνει το θάρρος να συνεχίσει, καθώς αν εκλεγεί δεύτερος, θα αναγκάσει την κ. Μπακογιάννη να τον δεχθεί στο κόμμα και ακόμα περισσότερο να τον αναγνωρίσει ως δεύτερο και να του φερθεί ανάλογα.

Ο κ. Ψωμιάδης είναι ο πιο χαλαρός. Δεν τρέφει ψευδαισθήσεις, δεν πιστεύει ότι θα εκλεγεί, απλά θέλει να κάνει τον θόρυβό του. Με το παραδοσιακό, γραφικό και χαρακτηριστικό τρόπο του, τα καταφέρνει. Τραβάει πάνω του τα φώτα, απλά και μόνο για να τα τραβήξει. Δεν έχει κάτι να πει σε επίπεδο ιδεολογίας ή πολιτικής. Κάτω η Αθήνα, ζήτω η Θεσσαλονίκη. Μαζί σας κ. Νομάρχα... Μήπως θέλετε και το νέφος, τους μετανάστες, την βρωμιά, το κυκλοφοριακό και την τρομοκρατία της Αθήνας?

Νομίζω ότι και οι τέσσερις έχουν ξεχάσει τον λόγο για τον οποίο έχασαν τις εκλογές και πολύ περισσότερο δεν έχουν αντιληφθεί τον λόγο για τον οποίο ψάχνουν αρχηγό. Κανείς τους δεν κάνει πολιτικές τοποθετήσεις. "Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα", "Ένα δημοκρατικό, Ευρωπαϊκό και φιλελεύθερο κόμμα", "Μια σοβαρή Δεξιά"... Αυτά είναι γενικά... Τι θα κάνετε? Ποιες θα είναι οι αρχές σας, ποιος θα είναι ο τρόπος αντίδρασής σας στα οικονομικά και ποια είναι η πρόταση διακυβέρνησής σας...

Ο επόμενος αρχηγός της ΝΔ θα έχει να αντιμετωπίσει μία ισχυρή κυβέρνηση, που ξεκινά με πολύ καλά δείγματα και μία κοινωνία αγανακτισμένη από την πολιτική ασυδοσία.. Κληρονομεί ένα σχεδόν διαλυμένο κόμμα, με νευριασμένους βουλευτές, με σύννεφα σκανδάλων και χωρίς ιδεολογία. Δεν είναι ώρα να φιλοσοφούν για την "φιλία των μελών" ή την "ουσιώδη συμμετοχή των φίλων". Η ΝΔ δεν έχει ανάγκη από μέλη. Πάσχει από φίλους!!! Οι φίλοι την έστειλαν στην αντιπολίτευση.

Ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ιδιαίτερα σημαντικός! Ας αφήσουν τον εγωισμό στην άκρη και ας προσπαθήσουν να κάνουν κάτι. Οτιδήποτε χρήσιμο που να δικαιολογεί την ψήφο όσων τους υποστήριξαν στις εκλογές. Διαφορετικά στις επόμενες, θα χάσουν και αυτούς!!! Εκτός, αν στην Ρηγίλλης έχουν αντιληφθεί ότι το κόμμα τους δεν αξίζει ούτε για αυτή τη θέση!

Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ, πριν από λίγα χρόνια, είναι ένα καλό εγχειρίδιο στα χέρια τους. Μπορούν να μάθουν από τις διαδικασίες που ακολούθησε τότε το ΠΑΣΟΚ, να διδαχθούν από την εμπειρία ή να αποφύγουν λάθη... Ας κάνουν κάτι όμως... Όχι για εμάς που τους καταψηφίσαμε, αλλά για εκείνους που τους ψήφισαν!

Σας ευχαριστώ

Γιώργος Φακίτσας

Τους αντιπάλους σου ή πρέπει να τους παίρνεις με το μέρος σου ή να τους εξοντώνεις.
Νικολό Μακιαβέλι,1469-1527,Ιταλός πολιτικός φιλόσοφος


Πέμπτη, Οκτωβρίου 22, 2009

Η οικονομία, οι ευθύνες και η ΕΕ



Γεια σας,
τα νέα των τελευταίων ημερών για την Ελληνική οικονομία είναι τα χειρότερα των τελευταίων ετών. Οι Ευρωπαίοι έγιναν έξω φρενών με τους Έλληνες, αφού συνεχώς πάνε στην ΕΕ και στα διεθνή ταμεία με το χέρι απλωμένο για δανεικά, χωρίς να πείθουν για την χρησιμότητα και πολύ περισσότερο για την λογική χρησιμοποίησή τους.

Ο υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, αντιμετώπισε ένα έντονα αρνητικό κλίμα στο Λουξεμβούργο. Ο επίτροπος που είναι υπεύθυνος για τα οικονομικά της Ένωσης, τον αντιμετώπισε αρνητικά, γνωρίζοντας βέβαια ότι ο νέος υπουργός και η νέα κυβέρνηση δεν είναι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση.

Βλέπετε, οι Ευρωπαίοι έχουν βαρεθεί να ακούνε "θα" και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Όχι πως στο εξωτερικό τα πράγματα είναι καλύτερα, αυτό όμως δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Η οικονομική κρίση είναι έντονη και γίνεται ακόμα εντονότερη στην Ελλάδα, όπου στον τομέα της οικονομίας τα τελευταία 5 χρόνια είχαμε εκτροχιαστεί.

Αυτό που κάνει εντύπωση δεν είναι τόσο πολύ η άσχημη κατάσταση της χώρας μας. Αυτή λίγο πολύ την γνωρίζαμε και την ήξεραν και στο εξωτερικό. Νομίζω όμως ότι πρέπει να σταθούμε λίγο στο θέμα των ευθυνών. Για το θέμα της οικονομίας δύο είναι τα πιθανά σενάρια: ή η προηγούμενη κυβέρνηση έκρυβε τα αληθινά νούμερα από την ΕΕ και τους Έλληνες πολίτες ή η νέα κυβέρνηση τα φουσκώνει αρκετά (όπως αναφέρει ο κ. Παπαθανασίου).

Αφού λοιπόν έχουμε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, με δύο διαφορετικές δικαιολογίες, αυτό σημαίνει κάτι απλό: Ένας από τους δύο λέει ψέματα. Όμως ο κ. Προβόπουλος έρχεται με την δική του έκθεση να γείρει την πλάστιγγα των ευθυνών προς την μία κατεύθυνση. Λέει πως το έλλειμμα είναι 12,5% (επιβεβαιώνει την σημερινή κυβέρνηση) και μάλιστα ότι το γνώριζαν πολλοί...

Άρα, το συμπέρασμα είναι (κατά τα φαινόμενα) ότι η προηγούμενη κυβέρνηση "μαγείρευε" τα οικονομικά για να τα εμφανίζει όμορφα προς το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτό το συμπέρασμα, κατά κάποιο τρόπο μας λύνει και την απορία της "έκτακτης" προσφυγής στις κάλπες. Η ηγεσία της ΝΔ κατάλαβε (αργά για άλλη μία φορά) ότι δεν θα μπορεί να μαγειρεύει για πολύ τα νούμερα χωρίς να την αντιληφθεί κανείς.

Αυτή η ιστορία όμως έρχεται να δείξει το έλλειμμα του συντάγματος μας για την ευθύνη πολιτικών σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά και το κενό στο Ευρωπαϊκό δίκαιο. Ποια είναι η ποινή για κάποιον που παραποιεί τα επίσημα οικονομικά μεγέθη και διασύρει την αξιοπιστία της χώρας του?

Όλοι αισθανόμαστε ντροπή για τον τρόπο που μας αντιμετώπισαν στην ΕΕ τις τελευταίες ημέρες. Τα απαξιωτικά άρθρα στον Γερμανικό και γενικά Ευρωπαϊκό τύπο έχουν την πρώτη θέση στις εφημερίδες.

Γιατί οι πολιτικοί που κρύβουν στοιχεία σχετικά με την πραγματική οικονομία δεν πρέπει να τιμωρούνται και μάλιστα σκληρότατα? Γιατί το Σύνταγμά μας επιτρέπει σε τέτοιους ανθρώπους να είναι στο κοινοβούλιο και να πληρώνοντε αντί να είναι στην φυλακή ως εγκληματίες?

Γιατί η ΕΕ δεν νομοθετεί ώστε να κατηγορούνται βαρύτατα όσοι δηλώνουν ψευδή στοιχεία? Γιατί απειλεί μόνο τους πολίτες των κρατών που παρουσιάζουν δημοσιονομικό εκτροχιασμό με επιτήρηση και σκληρά μέτρα, ενώ δεν απειλεί και τους "εκτροχιαστές" με ποινές? Γιατί πάντα πρέπει να την πληρώνουν οι πολίτες, ενώ οι πολιτικοί μένουν στο απυρόβλητο?

Ως απλοί πολίτες δεχόμαστε διπλό πλήγμα από αυτή την κατάσταση. Πρώτο ( και σημαντικότερο) είναι το πλήγμα της τσέπης μας. Δεύτερο, είναι το πλήγμα της αξιοπρέπειάς μας. Και όλα αυτά για να μπορούν κάποιοι να κρύβονται πίσω από τίτλους όπως: υπουργός, υφυπουργός και γενικός γραμματέας και να ικανοποιούν τον πάντα ανικανοποίητο εγωισμό τους.

Φτάνει πια... Αν τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι αληθινά, τότε πρέπει να κατηγορηθεί ο κ. Παπαθανασίου για παραποίηση στοιχείων. Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι από τα λάθη τους δεν θα απειλείται μόνο η θέση τους αλλά και η ελευθερία τους. Αν κάποιος πολίτης αποκρύψει ή παραποιήσει τα περιουσιακά του στοιχεία προς την εφορία, τότε έχει πρόστιμο ή και φυλάκιση. Το ίδιο να ισχύει και για το κράτος, τους δημόσιους οργανισμούς και τα ΝΠΔΔ.

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Καταπίνουμε με απληστία κάθε ψέμα που μας κολακεύει, αλλά την αλήθεια που μας φαίνεται πικρή την παίρνουμε με μικρές γουλιές.
Denis Diderot, 1713-1784, Γάλλος φιλόσοφος



Δευτέρα, Οκτωβρίου 19, 2009

Αλλάζει τίποτα αν δεν αλλάξουμε εμείς?


Γεια σας,
οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ολοκληρώθηκαν και το κοινοβούλιο της έδωσε την απαραίτητη ψήφο εμπιστοσύνης, μέσα από μία περισσότερο εθιμοτυπική και λιγότερο ουσιαστική διαδικασία.

Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν με τις προγραμματικές δηλώσεις κάθε κυβέρνησης στην αρχή της θητείας της. Τομές, αλλαγές, προτάσεις και πάντα εξαγγελίες για βελτίωση στα πάντα. Δεν πρόκειται ποτέ και κανένας να κάνει προγραμματικές δηλώσεις που να μην βρίσκουν σύμφωνους τους πάντες. Απορώ λοιπόν ποιος είναι ο λόγος της ψήφου εμπιστοσύνης στην αρχή της θητείας κάθε κυβέρνησης. Αφού μόλις έχουν λάβει την εντολή από τον "κυρίαρχο" λαό, τι διαφορετικό μπορεί να βγάλει η Βουλή? Και γιατί όλα τα κόμματα, πλην του κυβερνώντος, ψήφισαν "όχι"? Διαφωνούν με τις τομές? Διαφωνούν με τις βελτιώσεις? Δεν νομίζω. Μάλλον διαφωνούν για τον τρόπο, τον οποίο όμως ακόμα δεν έχουν δει!

Οι αλλαγές που υποσχέθηκε η νέα κυβέρνηση αγγίζουν ολόκληρο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού, της οικονομίας και της καθημερινότητας:
  • Νέος εκλογικός νόμος, με στόχο την εφαρμογή του από το 2013.
  • Αυτοδιοικητικές εκλογές με λιγότερους, αιρετούς περιφερειάρχες και ψήφο στους μετανάστες.
  • Όλες οι προσλήψεις στο Δημόσιο, μέσω του ΑΣΕΠ.
  • Ριζικές αλλαγές στην φορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων, περιουσίας και ελεγκτικούς μηχανισμούς.
  • Αναμόρφωση του νόμου για την ανάθεση έργων και μελετών.
  • Επαναφορά της λίστας φαρμάκων.
  • Προσλήψεις 3000 νοσηλευτών το 2010.
  • Κατάργηση ρυθμίσεων για αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση συντάξεων.
  • Αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης με ρόλο και της Βουλής.
  • Αύξηση της βασικής σύνταξης των αγροτών.
  • Νέα σχολικά βιβλία (συμβατικά και ηλεκτρονικά) και νέα αναλυτικά προγράμματα
  • Μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.
  • Επαναφορά του θεσμού του αστυνομικού της γειτονιάς.
  • Σύνταξη δασικών χαρτών από το κτηματολόγιο.
  • Επαναφορά του πολύ αυστηρού νόμου του 1979 για τον ορισμό του δάσους.
Όλα τα παραπάνω είναι οι αλλαγές που προτίθεται να φέρει η κυβέρνηση στον κρατικό, πολιτικό και διοικητικό μηχανισμό. Δεν είμαι όμως αρκετό.

Ότι και να κάνει η κυβέρνηση, ότι νόμο και να ψηφίσει, ότι ποινές και αν επιβάλλει, τίποτα δεν θα αλλάξει αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι. Αν δεν αντιληφθούμε ότι εμείς είμαστε το κράτος και πολύ περισσότερο εμείς είμαστε η Ελλάδα.

Είναι η στιγμή να αναλάβουμε και τις δικές μας ευθύνες, ως πολίτες. Τις ευθύνες της αδιαφορίας, υποκρισίας αλλά και του προσωπικού οφέλους, για το οποίο είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα. Είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει κάτι μαγικό αλλά και τρομερά δύσκολο: Να συγχρονιστεί η συνείδησή μας! Πολιτών και πολιτικών!

Δεν αρκεί να αλλάξουν μόνο λίγοι. Πρέπει να αλλάξουμε όλοι. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η κόρη μας, που βολέψαμε στο δημόσιο μέσω του υπουργού από το χωριό, αν δεν είναι παραγωγική, τότε επιβαρύνει την σύνταξή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ξάδερφος δεν είναι μάγκας που μας πάει βόλτα με το κρατικό αυτοκίνητο, αλλά κλέβει το κράτος, δηλαδή εμάς. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο καταστηματάρχης που φοροδιαφεύγει, αφού δεν ζητάμε αποδείξεις, πλουτίζει εις βάρους του συνόλου. Πρέπει να σκεφτούμε ότι δίνοντας φακελάκι στον γιατρό, εκτός της ενίσχυσης της παραοικονομίας, δυσκολεύουμε την θέση κάποιου συμπολίτη που δεν μπορεί να δώσει φακελάκι...

Ξέρω τι θα μου πείτε (και μάλλον έχετε δίκιο)! Ότι φόρους και να δώσουμε, όσο εντάξει και να είμαστε, οι πολιτικοί θα κάνουν τα ίδια και θα βολεύουν τους δικούς τους. Μπορεί και όχι! Θα συμφωνήσω ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έκαναν λάθη, θα υπερασπιστώ όσους πιστεύουν ότι στο φαγοπότι συμμετέχουν όλα τα κομματικά χρώματα, όμως θα μου επιτρέψετε να υποστηρίζω πως αν τους τσουβαλιάσουμε, θα μας τσουβαλιάσουν!

Αν πιστέψουμε το "όλοι ίδιο είναι", θα μας αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο. Αφού όμως επιμένουν και φωνάζουν ότι δεν είναι ίδιοι, ας τους δώσουμε την ευκαιρία να το αποδείξουν και ας κρατήσουμε το δικαίωμα να τους κλωτσήσουμε δυνατά, αν δεν το πράξουν... Ας δούμε, για μία φορά, τα πράγματα από την άλλη πλευρά και ας μετατρέψουμε την άρνηση σε κατάφαση, την αντίσταση σε υποστήριξη. Αφού το ένα δεν λειτούργησε (και δεν έχει κανένα λόγο να λειτουργήσει τώρα), ας δοκιμάσουμε μήπως λειτουργήσει το αντίθετο!

Σίγουρα, είναι στο χέρι των πολιτικών να αλλάξουν και να εμπνεύσουν την κοινωνία. Και η κοινωνία όμως πρέπει να είναι έτοιμη να δεχθεί αλλαγές...

Ας μην ανακυκλώνουμε προβλήματα, ας δοκιμάζουμε διαφορετικές λύσεις!

Τελειώνοντας, θέλω να παρατηρήσω ότι το ΠΑΣΟΚ, σε αυτή την κυβερνητική θητεία έχει το πιο παράδοξο: Ενισχυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τους πιο επιφυλακτικούς και κριτικούς ψηφοφόρους. Είναι ίσως η πρώτη κυβέρνηση που οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της είναι αυτοί που κρίνουν περισσότερο τις επιλογές και τις κινήσεις της. Ένα επικίνδυνο μείγμα δύναμης και εσωτερικής αμφισβήτησης, που αν πετύχει θα είναι καλό για όλους...

Αν είναι δυνατόν ποτέ να υπάρξει η ιδανική, ή έστω καλύτερη κοινωνία, ήρθε η στιγμή της! Ή τώρα ή ποτέ!

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,

Γιώργος Φακίτσας

Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του.
Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

Σάββατο, Οκτωβρίου 17, 2009

Επιφυλακτική εμπιστοσύνη


Γεια σας,
όπως λένε η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αν αυτή η φράση ισχύει, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι η νέα κυβέρνηση έχει φτάσει σχεδόν στην μέση.

Μεγάλο μέρος της κοινωνίας, περίπου το 70% όπως λένε οι δημοσκόποι, είναι αυτοί που κρατούν θετική στάση απέναντι στο μέχρι σήμερα κυβερνητικό έργο. Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει καταφέρει ως σήμερα να κρατήσει και να αυξήσει κατά πολύ την εμπιστοσύνη των πολιτών. Βέβαια η εμπιστοσύνη δεν είναι "τυφλή", αντιθέτως θα την αποκαλούσαμε "επιφυλακτική εμπιστοσύνη".

Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης δείχνουν ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπανδρέου ήταν έτοιμοι για δράση και ήξεραν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν. Αρχικά η δομή της κυβέρνησης και αργότερα οι άμεσες δράσεις των υπουργείων για θέματα σπατάλης, διαφάνειας, ασφάλειας, περιβάλλοντος, χωροταξίας, ισονομίας και οικονομίας, δίνουν την εντύπωση πως τα κυβερνητικά στελέχη έχουν την θέληση να φέρουν τις αλλαγές που υποσχέθηκαν.

Πάνω από όλα η κυβέρνηση έχει κερδίσει κάτι πολύτιμο, που δεν είχε και δεν ζητούσε μέχρι το βράδυ των εκλογών. Κέρδισε μία περίοδο χάριτος, ώστε οι αρχικές εξαγγελίες (στις οποίες προχώρησε άμεσα) να γίνουν πράξη.

Βέβαια τα μεγάλα αγκάθια δεν έχουν ξεπεραστεί. Η ανεργία, η ανασφάλεια της εργασίας, η οικονομία, τα δημοσιονομικά και η ανάπτυξη εξακολουθούν να είναι τα έντονα προβλήματα των Ελλήνων και της χώρας. Προβλήματα πολύ πιο σύνθετα από αυτά που έχουν αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα. Σε αυτούς τους τομείς η κυβέρνηση δρα με σύνεση. Προσπαθεί να εντοπίσει τα πραγματικά μεγέθη, πάνω στα οποία θα μπορεί να κάνει τον απαραίτητο σχεδιασμό, χωρίς εκπλήξεις.

Σε αυτά τα προβλήματα η κυβέρνηση θα κριθεί και αυτά είναι που πρέπει να προσπαθήσει να λύσει, αν θέλει να θεωρείται επιτυχημένη και να είναι αποδεκτή. Ο δρόμος όμως προς την "δόξα" δεν θα είναι σπαρμένος με ρόδα. Οι τομές που εισάγει η κυβέρνηση και η έντονη προσπάθεια για την περικοπή της σπατάλης στο δημόσιο, θα συναντήσουν τείχη αντίστασης από τα συμφέροντα που θίγονται.

Ποιος είναι ο υπάλληλος που θα δεχτεί χωρίς διαμαρτυρία την περικοπή της χρήσης κρατικού κινητού ή αυτοκινήτου, για παράδειγμα. Ποιος θα είναι ο προμηθευτής του δημοσίου που θα δει τον τζίρο του να μειώνεται και θα συνεχίσει να εξυπηρετεί το δημόσιο με τον ίδιο ρυθμό (και τις ίδιες ποσότητες) για λιγότερο κέρδος.

Και σε αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις "λευκές" απεργίες που μπορεί να κάνουν στελέχη και υπάλληλοι, ως αντίδραση στην περικοπή των παράλογων προνομίων που είχαν. Φαινόμενα με υπαλλήλους να μην πηγαίνουν για ελέγχους ή άλλες υπηρεσιακές υποχρεώσεις επειδή δεν υπάρχει μέσο μεταφοράς πρέπει να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά.

Σε αυτή την προσπάθεια θα ήταν πολύ χρήσιμο να εισαχθεί ένας τρόπος μέτρησης της παραγωγικότητας και της εξυπηρέτησης των πολιτών, από υπηρεσίες και υπαλλήλους. Μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, όμως είναι απαραίτητο σε μία χώρα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τραύματα και κατεστημένα πολλών ετών.

Η κυβέρνηση πρέπει να περάσει στην εφαρμογή των μέτρων και αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο κομμάτι. Είναι το σημείο στο οποίο θα κριθεί η ικανότητά της. Είναι το σημείο που θα μετατρέψει την επιφυλακτική εμπιστοσύνη σε ελπίδα και θα αλλάξει την αρνητική ψυχολογία που υπάρχει σήμερα στην κοινωνία.

Πολλοί πολιτικοί μέχρι σήμερα έχουν πάρει την εξουσία τους με "θα" και υποσχέσεις. Η αποτυχία τους οφείλεται στην αδυναμία ή ανικανότητα να μετατρέψουν τις υποσχέσεις σε πραγματικότητα. Αντ΄αυτού, μετέτρεψαν την υπόσχεση σε ψέμα και την ελπίδα σε απαισιοδοξία .

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,

Γιώργος Φακίτσας

Η πρώτη απαίτηση της πολιτικής δεν είναι η ευφυΐα ή η ενεργητικότητα, αλλά η υπομονή. Η πολιτική είναι δρόμος αντοχής στον οποίο συνήθως η χελώνα νικάει το λαγό.
John Major, γ. 1943, Βρετανός Πρωθυπουργός [1990-1997]

Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2009

Μια εβδομάδα αλλαγών...


Γεια σας,
μόλις μία εβδομάδα μετά τις εκλογές και φαίνεται πως τα πάντα είναι διαφορετικά σε κυβέρνηση, κράτος και Βουλή.

Η ισχυρή αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της Κυριακής, ενισχύεται ακόμα περισσότερο από την έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η Καθημερινή, σύμφωνα με την οποία το 83% των πολιτών έχει θετική γνώμη για την νέα κυβέρνηση. Πολλοί περισσότεροι από όσους ψήφισαν το κόμμα του κ. Παπανδρέου, μόλις 7 ημέρες νωρίτερα.

Οι αλλαγές που έφερε ο Πρωθυπουργός στα υπουργεία, αλλά και η διαφανής στάση που έχει κρατήσει (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) στο θέμα της στελέχωσης της νέας κυβέρνησης, δεν μπορούν παρά να αντιμετωπιστούν θετικά από τους πολίτες και την αντιπολίτευση.

Η ανανέωση και η εμπειρία στο νέο κυβερνητικό σχήμα έχουν την σωστή αναλογία για να δημιουργούν κλίμα εμπιστοσύνης. Οι ισορροπίες σε όλα τα επίπεδα έχουν κρατηθεί και έτσι δεν θα μπορέσουν να υπάρξουν ανυπόστατες φωνές και γκρίνιες.

Περισσότερο από όλα όμως η δύναμη της επιλογής του κ. Παπανδρέου ενισχύεται από την ισχυρή αυτοδυναμία. Με 160 βουλευτές είναι σε θέση να "κόψει" οποιοδήποτε χέρι ή γλώσσα μακραίνει επικίνδυνα. Έτσι, έχει την δυνατότητα να επιβάλλεται και να αποδεικνύει στους πολίτες της "καθαρή" του πρόθεση...

Εντύπωση επίσης κάνει η θέση και η αναγνωρισιμότητα του νέου πρωθυπουργού στο εξωτερικό. Με ισχυρές φιλίες αλλά και με έντονη αποδοχή από πολιτικούς σε όλο τον κόσμο, είναι σίγουρο ότι ο κ. Παπανδρέου δεν θα αισθανθεί μόνος. Από τις πρώτες ώρες της εκλογής του, τα διεθνή ΜΜΕ, άρχισαν να αναφέρουν το όνομά του. Τα Τούρκικα ΜΜΕ αντιμετώπισαν θετικότατα την εκλογή του πρώην Υπουργού Εξωτερικών. Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι οι σχέσεις των δύο χωρών θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα αλλάξει θέση σε Ευρωπαϊκό, Βαλκανικό αλλά και Διεθνές επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε τις σχέσεις που είχαμε με τις Αραβικές χώρες και χάθηκαν από την ανύπαρκτη εξωτερική πολιτική της ΝΔ. Η Ελλάδα οφείλει να ξαναβρεί τους συμμάχους της αλλά και την φωνή της στο εξωτερικό.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα που έχει αναπτυχθεί και στο οποίο θέλουμε να συμμετέχουμε. Η Ελλάδα είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια. Οι επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ είχαν κλείσει την χώρα μας στο καβούκι της και η συμμετοχή μας ήταν απλά εθιμοτυπική, όπου ήταν απαραίτητη.

Η ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν έρθουν ξένες επενδύσεις την χώρα. Οι ξένες επενδύσεις όμως δεν μπορούν να έρθουν μόνο επειδή έχουμε ήλιο ή επειδή βρισκόμαστε σε καλή γεωγραφική θέση. Εκτός από τις υποδομές αλλά και τα κίνητρα, η εξωτερική πολιτική είναι αυτή που πρέπει να υποστηρίξει την προσέλκυσή τους.

Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε το έργο να ξετυλίγεται τις επόμενες εβδομάδες. Οι προκλήσεις είναι πολλές, όμως η νέα κυβερνητική ομάδα δείχνει να μπορεί να τις αντέξει και να θέλει να τις αντιμετωπίσει..

Σας ευχαριστώ

Γιώργος Φακίτσας

Το να βελτιώνεσαι σημαίνει να αλλάζεις. Το να είσαι τέλειος σημαίνει να αλλάζεις συχνά. Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953


Τρίτη, Οκτωβρίου 06, 2009

Ε, σύντροφε! (Το γράμμα ενός ΠΑΣΟΚου, προς τους ΠΑΣΟΚους)


Γεια σου σύντροφε,
σου αξίζει ένα μπράβο που κατάφερες να πάρεις την εξουσία από την ΝΔ, που έμοιαζε ότι ήθελε να την ξεφορτωθεί. Ελπίζω σε τέσσερα χρόνια να μπορούμε να σου πούμε και συγχαρητήρια, για την πορεία σου και για το έργο σου! Τότε θα σε κρίνουμε, δεν σε κρίναμε την Κυριακή!

Εμείς ως υποστηρικτές σου τελειώσαμε την "υποχρέωσή" μας απέναντί σου και μάλιστα με επιτυχία! Τώρα είναι η δική σου σειρά, όχι να μας επιστρέψεις την υποχρέωση, αλλά να μας επιβραβεύσεις για την κρίση μας, για την επιλογή μας να υποστηρίξουμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο με ένα τρόπο. Με έργα και όχι με λόγια.

Είναι λογικό η μεγάλη διαφορά από την ΝΔ να σε χαροποιεί, όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι:
  1. Αγωνίστηκες απέναντι σε μία φθαρμένη ομάδα. Μία ομάδα που έκανε ότι χειρότερο μπορούσε για την διάσωσή της και ότι καλύτερο μπορούσε για την ενίσχυσή σου.
  2. Αναλαμβάνεις σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους της Μεταπολίτευσης στο θέμα της οικονομίας. Πρέπει να είναι ο βασικός σου στόχος και να δείξεις το έργο σου ΑΜΕΣΑ
  3. Η διαφάνεια δεν είναι ζητούμενο, αλλά απαιτούμενο.
  4. Δεν σε επιβραβεύουμε, αλλά σε προκαλούμε... Δεν σε παρακαλούμε, σε διατάσσουμε!
Για να σε προκαλέσω λίγο ακόμα, άκου αυτό: Μην κυβερνήσεις με το 43,92% στο πλευρό σου, αλλά με το 56,08% απέναντί σου. Μπορεί να πέτυχες να κερδίσεις εμάς, αλλά όχι εκείνους (και είναι περισσότεροι). Η τεράστια επιτυχία σου θα είναι να έχεις καταφέρει σε 4 χρόνια να κερδίσεις εκείνους (και ας έχεις χάσει όσους από εμάς σου ζητήσουμε "ρουσφέτια" και τα αρνηθείς!)

Πολλοί από τους υποστηρικτές σου περιμένουν "κάτι" από εσένα, άλλοι σε ψήφισαν από συνήθεια... Αρκετοί όμως σε υποστηρίξαμε περιμένοντας δουλειά, δουλειά, δουλειά! Αν μας απογοητεύσεις, πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθούμε απέναντι, πολύ νωρίτερα από την αντιπολίτευση.

Δεν κέρδισες την εξουσία! Δεν σου χαρίσαμε την εξουσία! Στην δανείσαμε και δεν μας είναι καθόλου δύσκολο να την πάρουμε πίσω. Δεν ξέρω σε ποιόν θα την δώσουμε μετά, αν αποτύχεις, αλλά το καλύτερο για όλους μας είναι να πετύχεις...

Και επειδή όλοι μας γυρίσαμε την Δευτέρα το πρωί στην ίδια δουλειά, στις ίδιες υποχρεώσεις και στα ίδια προβλήματα, καλό θα ήταν να δούμε και εσένα να δουλεύεις... Δεν είναι δουλειά σου να είσαι μπροστά από τις κάμερες, αλλά να λύνεις τα προβλήματά μας. Δεν περιμένουμε θαύματα από αύριο, αλλά περιμένουμε προσπάθεια από εχθές!

Κλείνοντας, θέλω να σου τονίσω αυτό: Σου δώσαμε την αυτοδυναμία για να μην έχεις άλλοθι. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν είχες την δύναμη. Δεν μπορείς να πεις ότι έκανες συμβιβασμούς λόγω της οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας...

Καλό ταξίδι λοιπόν... Είμαστε εδώ για να επιβραβεύσουμε της επιτυχίες σου και να επικρίνουμε -δημιουργικά πάντα- τα λάθη σου.

Υ.Γ. Σύντροφε, αν ο τίτλος σου θυμίζει κάτι, τον δανείστηκα από το νέο βιβλίο του κ. Μ. Ανδρουλάκη (Ε, Πρόεδρε). Καλό θα ήταν να το διαβάσεις...

Σας ευχαριστώ

Γιώργος Φακίτσας

Η καλύτερη διακυβέρνηση είναι εκείνη όπου ο λαός υπακούει στους άρχοντες και οι άρχοντες στους νόμους. Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

Σάββατο, Οκτωβρίου 03, 2009

Από Δευτέρα... δίαιτα...


Γεια σας,
σήμερα και καμία για τις εκλογές και μάλλον όλοι γνωρίζουμε το αποτέλεσμα. Απλά περιμένουμε για να το επιβεβαιώσουμε.. Ίσως ήταν οι πιο αβέβαιες εκλογές, με το πιο προβλέψιμο αποτέλεσμα. Η αβεβαιότητα πήγαζε από την ρευστότητα των γεγονότων και των πιθανών "αποκαλύψεων" ανά πάσα στιγμή.

Πέρα όμως από τις όποιες αποκαλύψεις και τις όποιες γκάφες έγιναν κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η αρχική στόχευση και όλων των κομμάτων στο θέμα της οικονομίας δεν χάθηκε, ούτε ελαττώθηκε

Οι αριθμοί έρχονται για να πέσουν σαν βαρίδια στην προσπάθεια της ΝΔ να αλλάξει τις εντυπώσεις και την ψυχολογία των πολιτών. Η μαύρη τρύπα στο ταμείο του Δημοσίου είναι 6 δις και αν προσθέσουμε τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τότε μιλάμε για απίστευτα ποσά. Οι πρωτογενείς δαπάνες του δημοσίου έφτασαν τα 55 δις, έναντι των 30,4 το 2003. Επίσης, τα ασφαλιστικά ταμεία αναζητούν 4 δις που τους λείπουν για τις συντάξεις, ενώ επιβεβαιώνονται οι φόβοι για έλλειμμα 10-11% του ΑΕΠ.

Στην αντιπαράθεση των δύο μεγάλων κομμάτων, για το θέμα της οικονομίας, υπάρχουν δύο διαφορετικοί δρόμοι. Η ΝΔ υποστηρίζει ότι θα λάβει σκληρά μέτρα, ώστε να ανακάμψει η οικονομία και να μπορέσει να οδηγήσει την χώρα εν μέσω κρίσης αλλά και έξω από αυτήν. Δυστυχώς για τον κ. Καραμανλή, τα 6 χρόνια που χάθηκαν λόγω της αδιαφορίας ή ανικανότητάς του, δεν του δίνουν την δυνατότητα να υποστηρίξει με γεγονότα αλλά και πράξεις τα λεγόμενά του.

Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζει ότι θα λάβει μέτρα για την έξοδο από την κρίση αλλά αυτά τα μέτρα θα αφορούν την ενίσχυση της αγοράς και την αλλαγή ψυχολογίας στους πολίτες. Μπορεί να κατηγορείται ότι το πρόγραμμά του είναι ακριβό, αλλά ας μην ξεχνάμε πόσο μας στοίχισε το πρόγραμμα της ΝΔ που δεν εφαρμόστηκε.

Έχουμε λοιπόν να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα ακριβό πρόγραμμα και σε ένα σκληρό πρόγραμμα που μάλλον δεν θα εφαρμοστεί. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που δεν έχουν αντιληφθεί ότι η οικονομία και η οικονομική πολιτική θα είναι σκληρές τα επόμενα χρόνια. Νομίζω όμως ότι η ψυχολογία της αγοράς αλλά και των πολιτών είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την προσπάθεια που κάνουμε.

Μπορεί τα άλλα κόμματα να κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ ότι ζητάει λευκή επιταγή. Όμως χειρότερο από την λευκή επιταγή είναι η ακάλυπτη επιταγή. Μία εντολή που δεν θα υποστηρίζεται. Δεν είναι υποχρέωσή μας μόνο η συμμετοχή στις εκλογές, είναι υποχρέωσή μας η συμμετοχή στην πολιτεία, την πολιτική και την οικονομία.

Από Δευτέρα μπορεί η οικονομική πολιτική να μην αλλάξει αλλά μπορεί να αλλάξουν οι ελπίδες μας. Γνωρίζω ότι πολλοί αμφισβητούν ότι το ΠΑΣΟΚ θα κάνει θαύματα και πολύ περισσότεροι αμφισβητούν ότι θα κάνει κάτι διαφορετικό. Είναι όμως στο χέρι μας να το απαιτήσουμε και πολύ περισσότερο είναι στο χέρι μας να ακούσουν την φωνή μας.

Ο κ. Παπανδρέου είναι αντιμέτωπος με μία μεγάλη πρόκληση. Θα έχει μία εντολή από τους πολίτες για να ξεκινήσει την αλλαγή, όμως θα πρέπει να αντιληφθεί ότι οφείλει η αλλαγή εκτός από την πολιτική και το δημόσιο τομέα να γίνει και μέσα στο κόμμα. Η πρώτη πρόκληση για εκείνον θα είναι η επιλογή των προσώπων, στο οποίο θα πρέπει να καλύψει την απαίτηση της κοινωνίας για άριστους αλλά και να κρατήσει τις εσωκομματικές ισορροπίες για αρεστούς.

Ακολουθώντας είτε τον έναν, είτε τον άλλο δρόμο, θα αντιμετωπίσει δυσκολίες. Πιστεύω όμως ότι αν ικανοποιήσει το αίτημα των πολιτών, θα είναι πιο ισχυρός από το να ικανοποιήσει τις εσωκομματικές μικρότητες.

Ότι και να γίνει όμως, οι εντυπώσεις και (θα το ξαναπώ) η ψυχολογία των πολιτών είναι τα σημαντικότερα όλων για αρχή... Είναι το πρώτο μεγάλο στοίχημα που αν καταφέρει να το κερδίσει, θα λυθούν τα χέρια του για τομές, μέτρα και πολιτικές που θα υποστηρίζονται από την κοινωνία... Γιατί μπορεί ως πολίτες να έχουμε φτάσει στα όριά μας, όμως το φιλότιμο του Έλληνα είναι πάντα μέσα μας και λειτουργεί όταν βλέπουμε κάποιον να προσπαθεί...

Καλή και μελετημένη ψήφο...

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Η μέθοδος για να μειώσουμε το στρες δεν είναι να μειώσουμε τις απαιτήσεις, αλλά να αυξήσουμε την υποστήριξη.

Ben Fletcher, Βρετανός επιστήμονας