Γεια σας,
πριν από ένα χρόνο, περιμέναμε την σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 25 & 26 Μαρτίου για να μάθουμε την μορφή στήριξης που θα εφάρμοζε η ΕΕ για τις χώρες που αδυνατούσαν να "τα βγάλουν πέρα" με τις αγορές. Εκείνη την εποχή, κυβερνητικά στελέχη διαβεβαίωναν ότι ο μηχανισμός θα ήταν ένα "όπλο" στο τραπέζι και δεν θα καταφεύγαμε σε αυτόν.
Σήμερα, ακριβώς ένα χρόνο μετά, περιμένουμε και πάλι την σύνοδο κορυφής για να μάθουμε περίπου το ίδιο. Δηλαδή, με τι μηχανισμό η ΕΕ θα μπορεί να ενισχύει και να προστατεύει από τους "κερδοσκόπους", τις χώρες - μέλη με δημοσιονομικά προβλήματα.
Δεν θα ήθελα να σταθώ στο προφανές: Ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιλαμβάνεται, να δρα και να αντιδρά άμεσα σε οποιαδήποτε κρίση. Είτε αφορά οικονομικά, είτε μεταναστευτικά, είτε διεθνή θέματα, οι αντιδράσεις της ΕΕ είναι πιο αργές από την απραξία!!!
Το ενδιαφέρον όλων μας είναι στα εσωτερικά μας προβλήματα. Οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι γενικευμένες περικοπές και η αβεβαιότητα, έχουν φτάσει την κατάσταση σε ένα οριακό σημείο. Ως πολίτες, ως εργαζόμενοι, ως καταναλωτές, ως... οτιδήποτε, δεν μπορούμε να δούμε ένα φως στο τούνελ και να έχουμε κάτι να ελπίζουμε.
Μπορεί πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί να δίνουν λύσεις σε διαχρονικά προβλήματα, μπορεί πολλά από τα μέτρα να έπρεπε να είχαν ενεργοποιηθεί πολύ νωρίτερα, όμως τώρα δεν είναι σε θέση να λύσουν το πρόβλημα. Αν παρομοιάσουμε την οικονομία με ένα κινητήρα, τότε θα λέγαμε ότι τα μέτρα αυτά μπορεί να ρίχνουν λιπαντικό στα γρανάζια, όμως δεν είναι αρκετά για να λειτουργήσει η μηχανή.
Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει ένα τέλος σε όλα αυτά, εδώ και τώρα. Είναι καλά τα σχέδια που κάνει η ΕΕ για το 2014 και μετά, όμως εκείνοι δεν έχουν το πρόβλημα.
Δεν μας ενδιαφέρει το 2014, ούτε το 2013, ούτε και το 2012... Πρέπει να αποφασίσουν τι γίνεται τώρα... Οι πολίτες έχουν κουραστεί να περιμένουν κάθε φορά το ΟΚ της τρόικας για την επόμενη εκταμίευση, έχουν βαρεθεί κάθε μέρα να ζουν με αβεβαιότητα για το αύριο...
Η χώρα μας έχει ένα όπλο... Και δεν είναι καθόλου ακίνδυνο ή αποκριάτικο...
Αυτή τη στιγμή, το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών, έχει πειστεί από την Γερμανία ότι πρέπει να είναι σκληροί με την Ελλάδα. Η Γερμανία δεν δυσκολεύεται καθόλου να τους πείσει, αφού δεν υπάρχει καμία ισχυρή απειλή από την άλλη πλευρά.
Η Ελλάδα προσπαθεί να εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατόν, απλά υπακούοντας και κάνοντας πολύ δυνατές προσπάθειες. Τι θα γινόταν όμως, αν πατούσε πόδι? Αν έπαιζε το -τελευταίο- χαρτί που ονομάζεται "πτώχευση"?
Να είμαστε ξεκάθαροι... Δεν είμαι υπέρ της πτώχευσης, αλλά είμαι υπέρ της χρησιμοποίησης της ως απειλή. Θεωρεί κανένας ότι αυτή τη στιγμή η ΕΕ και το ΔΝΤ μας βοηθούν επειδή μας αγαπάνε? Απλά έχουν αντιληφθεί τους κινδύνους που μπορεί να φέρει η πτώχευσή μας, στις δικές τους οικονομίες...
Η Γερμανία μπορεί να είναι σε θέση να γλιτώσει την οικονομία της σε ένα ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας. Δεν θα μπορέσει όμως η Πορτογαλία ή η Ιταλία... Αυτό θα ξεκινήσει ένα ντόμινο προβλημάτων που θα οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία σε κίνδυνο...
Ο πρωθυπουργός λοιπόν έχει ένα δυνατό χαρτί... Είναι η στιγμή που πρέπει να το χρησιμοποιήσει.. Μία τέτοια ενέργεια δεν θα τον βοηθήσει μόνο στο εξωτερικό και στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, αλλά και στο εσωτερικό. Θα μπορέσει να "μαζέψει" ορισμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από την φτηνή κριτική. (Λέω φτηνή κριτική, γιατί είμαι βέβαιος ότι πολλοί βουλευτές θα είχαν παραμείνει στις παλιές - σπατάλες συνήθειές τους αν δεν υπήρχε αυτή η κατάσταση)...
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε μία δυνατή φωνή για να ξυπνήσει πολλούς... Δεν γίνεται με φιέστες και "σαχλαμαρίτσες" να λυθεί ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα... Είδαμε τις συναντήσεις των του Λαϊκού Ευρωπαϊκού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού...
Οι Σοσιαλιστές καταδίκασαν τις πρακτικές που εφαρμόζει (αναγκαστικά) η Σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας, ενώ ο κ. Σαμαράς κατηγόρησε τις ίδιες πρακτικές σε αυτούς που μας ζητούν να τις εφαρμόσουμε, ενώ είναι μέλος τους και συμμερίζεται τις ίδιες αρχές με εκείνους.... Αυτές οι μικροπολιτικές, πρέπει να μπουν στην άκρη και να αντικατασταθούν με την σοβαρότητα...
Ο κ. Παπανδρέου έχει μία μεγάλη ευκαιρία! Πρέπει να την αξιοποιήσει και να μπορέσει να οδηγήσει την χώρα έξω από τον φαύλο κύκλο που έχει μπει... Άλλωστε, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, έχει χάσει μεγάλο ποσοστό, όμως οι πολίτες εξακολουθούν να το εμπιστεύονται.. Ας το ανταποδώσει...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Ο ασθενής είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον υγιή. Δεν είναι από τον πιο δυνατό που γίνεται η ζημιά σ’ ένα δυνατό άνθρωπό, αλλά από τον πιο αδύναμο.
Σήμερα, ακριβώς ένα χρόνο μετά, περιμένουμε και πάλι την σύνοδο κορυφής για να μάθουμε περίπου το ίδιο. Δηλαδή, με τι μηχανισμό η ΕΕ θα μπορεί να ενισχύει και να προστατεύει από τους "κερδοσκόπους", τις χώρες - μέλη με δημοσιονομικά προβλήματα.
Δεν θα ήθελα να σταθώ στο προφανές: Ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιλαμβάνεται, να δρα και να αντιδρά άμεσα σε οποιαδήποτε κρίση. Είτε αφορά οικονομικά, είτε μεταναστευτικά, είτε διεθνή θέματα, οι αντιδράσεις της ΕΕ είναι πιο αργές από την απραξία!!!
Το ενδιαφέρον όλων μας είναι στα εσωτερικά μας προβλήματα. Οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι γενικευμένες περικοπές και η αβεβαιότητα, έχουν φτάσει την κατάσταση σε ένα οριακό σημείο. Ως πολίτες, ως εργαζόμενοι, ως καταναλωτές, ως... οτιδήποτε, δεν μπορούμε να δούμε ένα φως στο τούνελ και να έχουμε κάτι να ελπίζουμε.
Μπορεί πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί να δίνουν λύσεις σε διαχρονικά προβλήματα, μπορεί πολλά από τα μέτρα να έπρεπε να είχαν ενεργοποιηθεί πολύ νωρίτερα, όμως τώρα δεν είναι σε θέση να λύσουν το πρόβλημα. Αν παρομοιάσουμε την οικονομία με ένα κινητήρα, τότε θα λέγαμε ότι τα μέτρα αυτά μπορεί να ρίχνουν λιπαντικό στα γρανάζια, όμως δεν είναι αρκετά για να λειτουργήσει η μηχανή.
Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει ένα τέλος σε όλα αυτά, εδώ και τώρα. Είναι καλά τα σχέδια που κάνει η ΕΕ για το 2014 και μετά, όμως εκείνοι δεν έχουν το πρόβλημα.
Δεν μας ενδιαφέρει το 2014, ούτε το 2013, ούτε και το 2012... Πρέπει να αποφασίσουν τι γίνεται τώρα... Οι πολίτες έχουν κουραστεί να περιμένουν κάθε φορά το ΟΚ της τρόικας για την επόμενη εκταμίευση, έχουν βαρεθεί κάθε μέρα να ζουν με αβεβαιότητα για το αύριο...
Η χώρα μας έχει ένα όπλο... Και δεν είναι καθόλου ακίνδυνο ή αποκριάτικο...
Αυτή τη στιγμή, το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών, έχει πειστεί από την Γερμανία ότι πρέπει να είναι σκληροί με την Ελλάδα. Η Γερμανία δεν δυσκολεύεται καθόλου να τους πείσει, αφού δεν υπάρχει καμία ισχυρή απειλή από την άλλη πλευρά.
Η Ελλάδα προσπαθεί να εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατόν, απλά υπακούοντας και κάνοντας πολύ δυνατές προσπάθειες. Τι θα γινόταν όμως, αν πατούσε πόδι? Αν έπαιζε το -τελευταίο- χαρτί που ονομάζεται "πτώχευση"?
Να είμαστε ξεκάθαροι... Δεν είμαι υπέρ της πτώχευσης, αλλά είμαι υπέρ της χρησιμοποίησης της ως απειλή. Θεωρεί κανένας ότι αυτή τη στιγμή η ΕΕ και το ΔΝΤ μας βοηθούν επειδή μας αγαπάνε? Απλά έχουν αντιληφθεί τους κινδύνους που μπορεί να φέρει η πτώχευσή μας, στις δικές τους οικονομίες...
Η Γερμανία μπορεί να είναι σε θέση να γλιτώσει την οικονομία της σε ένα ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας. Δεν θα μπορέσει όμως η Πορτογαλία ή η Ιταλία... Αυτό θα ξεκινήσει ένα ντόμινο προβλημάτων που θα οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία σε κίνδυνο...
Ο πρωθυπουργός λοιπόν έχει ένα δυνατό χαρτί... Είναι η στιγμή που πρέπει να το χρησιμοποιήσει.. Μία τέτοια ενέργεια δεν θα τον βοηθήσει μόνο στο εξωτερικό και στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, αλλά και στο εσωτερικό. Θα μπορέσει να "μαζέψει" ορισμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από την φτηνή κριτική. (Λέω φτηνή κριτική, γιατί είμαι βέβαιος ότι πολλοί βουλευτές θα είχαν παραμείνει στις παλιές - σπατάλες συνήθειές τους αν δεν υπήρχε αυτή η κατάσταση)...
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε μία δυνατή φωνή για να ξυπνήσει πολλούς... Δεν γίνεται με φιέστες και "σαχλαμαρίτσες" να λυθεί ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα... Είδαμε τις συναντήσεις των του Λαϊκού Ευρωπαϊκού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού...
Οι Σοσιαλιστές καταδίκασαν τις πρακτικές που εφαρμόζει (αναγκαστικά) η Σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας, ενώ ο κ. Σαμαράς κατηγόρησε τις ίδιες πρακτικές σε αυτούς που μας ζητούν να τις εφαρμόσουμε, ενώ είναι μέλος τους και συμμερίζεται τις ίδιες αρχές με εκείνους.... Αυτές οι μικροπολιτικές, πρέπει να μπουν στην άκρη και να αντικατασταθούν με την σοβαρότητα...
Ο κ. Παπανδρέου έχει μία μεγάλη ευκαιρία! Πρέπει να την αξιοποιήσει και να μπορέσει να οδηγήσει την χώρα έξω από τον φαύλο κύκλο που έχει μπει... Άλλωστε, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, έχει χάσει μεγάλο ποσοστό, όμως οι πολίτες εξακολουθούν να το εμπιστεύονται.. Ας το ανταποδώσει...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Ο ασθενής είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον υγιή. Δεν είναι από τον πιο δυνατό που γίνεται η ζημιά σ’ ένα δυνατό άνθρωπό, αλλά από τον πιο αδύναμο.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου