Σάββατο, Μαρτίου 30, 2013

Που το πάει η Γερμανία?

Γεια σας,
ζούμε σε μία εποχή που το συναίσθημα της αμφιβολίας εναλλάσσεται με αυτό του φόβου. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα δεν επηρεάζουν μόνο αυτή την περίοδο, αλλά θα καθορίζουν την ζωή των Ευρωπαίων για πολλά χρόνια. Η ζωή όλων των κατοίκων της Ένωσης έχει αλλάξει και δεν υπάρχουν "βάσεις", αφού η ρευστότητα δεν επιτρέπει σίγουρες και ορθές αποφάσεις για το μέλλον.

Η εποχή και οι συνθήκες είναι τόσο έντονες που μπορούν να συγκριθούν με τον Μεσαίωνα και σίγουρα τα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος θα αφιερώνουν πολλές σελίδες. 

Τα τελευταία γεγονότα στην Κύπρο ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η κρίση τροφοδοτείται από λανθασμένες αποφάσεις που παίρνονται εναντίον της. Αν η πολιτική αστάθεια της Ιταλίας δεν ήταν σε θέση να μας ταρακουνήσει, η τραπεζική κατάρρευση στην Κύπρο κατάφερε να δώσει άλλο χρώμα στην άνοιξη που διανύουμε...

Η Γερμανία εμφανώς προσπαθεί να επιβληθεί (για άλλη μία φορά) σε όλη την Ευρώπη. Προφανώς η Μεγάλη Ιδέα των Γερμανών δεν έχει σβήσει. Αν όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται, τότε η "κυριαρχία" της δεν μπορεί παρά να είναι πρόσκαιρη και να την ακολουθήσει μία περίοδος που η Γερμανία θα περιφρονηθεί για τις σημερινές της αποφάσεις. Αν μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι στην Γερμανία για την συντήρηση στρατού, μετά την κρίση θα πρέπει να της απαγορευθεί να έχει πολιτικούς!

Η Γερμανία ακολουθεί ένα πολύ αυστηρό δρόμο. Το "αποφασίζουμε και διατάσσουμε" δεν της έδωσε την δόξα που αναζητούσε ο Χίτλερ και -ελπίζω- δεν θα της δώσει την κυριαρχία που αναζητά σήμερα. Ο λόγος είναι απλός: η οικονομία της βασίζεται στην αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων πολιτών. Πνίγοντας λοιπόν αυτή την αγοραστική δύναμη με τεράστιους φόρους, αλλά δημιουργώντας και τεράστιες "αντιπάθειες" προς οτιδήποτε Γερμανικό, στο άμεσο μέλλον θα επηρεαστεί και η δική της οικονομία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίχθηκε (και σε μεγάλο βαθμό υποστηρίζεται ακόμα) από την Γερμανία, ώστε να δώσει άλλη δυναμική στα προϊόντα της και να μπορεί να τα διακινεί ελεύθερα σε όλα τα μέλη της Ένωσης. ΄Ετσι, για παράδειγμα, ενώ έχει περιορισμό στην στρατιωτική στης δύναμη, είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής οπλικών συστημάτων, αρμάτων μάχης, ελικοπτέρων κλπ, με τα οποία προμηθεύει (και χρεώνει) τα υπόλοιπα κράτη.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και οι Γερμανοί πολίτες δεν κερδίζουν από την στάση και την ισχυροποίηση της Γερμανικής οικονομίας. Είναι ένας λαός που έμαθε να ζει κάτω από -έμμεσο- συνεχή οικονομικό περιορισμό. Αυτό δημιουργεί στο Γερμανικό πολιτικό σύστημα ακόμα ένα μέτωπο, εσωτερικό αυτή τη φορά...

Βέβαια, ο ισχυρισμός ότι από την στιγμή που ζητάμε λεφτά οφείλουμε να υποστούμε τις συνέπειες δεν είναι εντελώς αβάσιμος. Η ευθύνη για την σημερινή κατάσταση είναι δικό μας θέμα και δεν μπορούμε να την μεταφέρουμε σε άλλους. Όμως είναι διαφορετική η πίεση για την αποπληρωμή των χρεών μας και διαφορετικός ο έλεγχος και η διαχείριση των εθνικών οικονομικών.

Η αρχή του δικαίου έχει εξαφανιστεί εντελώς από και αυτό είναι εν μέρει λογικό. Η δικαιοσύνη παίρνει θέση μόνο ανάμεσα σε ίσους. Διαφορετικά ο νόμος του ισχυρού ελέγχει τα πάντα, όπως και στην φύση. Η Γερμανία σήμερα δεν διστάζει να γίνεται σκληρή, χωρίς να προσπαθεί καν το κρύψει... Δεν έχει δισταγμούς και οι "στρατιώτες" της δεν κρατούν σοκολάτες, όπως έκαναν οι Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ...

Δυστυχώς σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια δύναμη ή κάποιος συνασπισμών δυνάμεων που μπορεί να ανακόψει αυτή την προέλαση των Γερμανικών συμφερόντων. Όμως η συνεχής οικονομική καταπίεση, σίγουρα θα διαμορφώσουν μία τέτοια δύναμη. Δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτή θα είναι μέσα από την ΕΕ, αφού και η Γαλλία φαίνεται να είναι αμήχανη, ή έξω από αυτή, όπως είδαμε πρόσφατα μία μίνι μάχη στην πλάτη της Κύπρου μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η περίοδος μέχρι τις εκλογές στην Γερμανία θα είναι ιδιαίτερα έντονη και ρευστή. Ο πολιτικός και οικονομικός χρόνος θα είναι ιδιαίτερα "γεμάτος" και σίγουρα οι παρασκηνιακές συμφωνίες κάθε κράτους θα καθορίσουν το μέλλον του. Το μονοπάτι που ακολουθεί η Γερμανία -μαζί με τους δορυφόρους της- θα την οδηγήσει ξανά στην απομόνωση και θα την αναγκάσει να αλλάξει πολιτική.

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

«Ινδοί, Πέρσες, Χριστιανοί ή Εβραίοι, αν θέλουμε να ζήσουμε σαν ένα έθνος, πρέπει το συμφέρον του καθενός να γίνει συμφέρον όλων. Η μοναδική σκέψη μας πρέπει να είναι η δικαιοσύνη, για τον καθένα από εμάς.»
Μαχάτμα (Μοχαντάς Καραμτσάντ) Γκάντι


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου