Γεια σας,
την περασμένη Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε μία ενδιαφέρουσα συνάντηση μεταξύ των κκ Παπανδρέου και Αλαβάνου. Ήταν μία πολιτική συνάντηση ιδιαίτερα σημαντική, η οποία απλά πέρασε στα "ψιλά" των ειδήσεων και των εφημερίδων.
Πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και πολίτες τονίζουν συνεχώς την επιτακτική ανάγκη να αλλάξει άμεσα το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας... Δεν εννοούν μόνο να αλλάξει κυβέρνηση, εννοούν περισσότερο να αλλάξει ο χάρτης. Να δημιουργηθούν νέα δεδομένα, πάνω στα οποία οι πολίτες θα ακουμπήσουν και θα εμπιστευτούν τις ελπίδες τους.
Πριν μερικούς μήνες, ο Συνασπισμός προσπάθησε να δημιουργήσει ένα κλίμα αλλαγής, βάζοντας στο τιμόνι του έναν νέο άνθρωπο, νέο πολιτικό με συμπαθές πρόσωπο. Ήταν ίσως η καλύτερη περίοδος του Συνασπισμού. Οι δημοσκοπήσεις έδωσαν ώθηση στον κ. Τσίπρα, τον ανέβασαν ψηλά, μαζί με όλο το κόμμα. Όμως ο κ. Τσίπρας αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ο Ομπάμα που χρειαζόταν η Ελλάδα. Σε πολύ μικρή περίοδο έδειξε ότι δεν είχε να πει κάτι διαφορετικό. Το στυλ του και οι τρόποι του ξεφούσκωσαν με την ίδια ταχύτητα με την οποία φούσκωσαν. Τα διψήφια ποσοστά του Συνασπισμού γύρισαν στα γνωστά μονοψήφια.
Σε μία περίοδο που οι πρόωρες εκλογές είναι κοντά. Το κόμμα της ΝΔ, δεν φαίνεται να μπορεί να ξεφύγει από την κατρακύλα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν ότι δεν αντέχουν την απότομη ανηφόρα, ο Συνασπισμός έκλεισε οποιαδήποτε πόρτα ήταν μισάνοιχτη για την νέα προοπτική του.
Ο κ. Παπανδρέου, βλέποντας την επιθυμία του εκλογικού σώματος για κάποια συνεργασία, έδωσε το χέρι του για να τη δημιουργήσει. Όμως για άλλη μία φορά, η άρνηση ήταν ξεκάθαρη.
Τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) έχουν τις βάσεις τους στην ίδια εκλογική βάση. Αντλούν τις περισσότερες ψήφους από την ίδια δεξαμενή. Έτσι οι μετακινήσεις ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων είναι έντονες και συνεχείς. Οι δυσαρεστημένοι με την εσωτερική κρίση του ΠΑΣΟΚ, πριν ένα χρόνο περίπου, ήταν αυτοί που έδωσαν την άνοδο στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιοι είναι αυτοί που γυρνάνε στο ΠΑΣΟΚ τώρα, δίνοντας νέα προοπτική και ελπίδα.
Ωστόσο, στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα φαίνεται να μεταφέρεται η εσωτερική κρίση. Τα μέλη του είναι διχασμένα για το αν έπρεπε να δεχτούν την πρόταση του κ. Παπανδρέου. Ο κ. Κούβελης, το Νο. 3 του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να διαφωνεί με την στάση της ηγεσίας του κόμματος. Υποστηρίζει ανοιχτά ότι: "πρέπει να εγκαταλείψουμε τις άγονες και αδιέξοδες αναζητήσεις για μια "άλλη" αριστερά χωρίς ενδιαφέρον για την διεύθυνση της χώρας". Αυτή η φωνή φαίνεται ότι βρίσκει πολλούς υποστηρικτές στο εσωτερικό του κόμματος και δημιουργεί δύο στρατόπεδα, τα οποία θα δώσουν κατά τα φαινόμενα την μάχη τους στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στις 13-15 Φεβρουαρίου.
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ανακάμπτει και να δημιουργεί μία νέα προοπτική για το Κίνημα και τον κ. Παπανδρέου. Η πιθανότητα μίας εκλογικής νίκης, γίνεται συνεχώς πιο έντονη και καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, η νίκη δεν φέρνει και την αυτοδυναμία. Αυτό προσπάθησε να προλάβει ο Πρόεδρος, σκεπτόμενος ότι μία συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα έδινε άνετη αυτοδυναμία και σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς προβλήματα.
Η άρνηση όμως, δίνει νέες προοπτικές στον κ. Παπανδρέου. Καταρχήν, του δίνει την άνεση να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και να προσπαθήσει να "αρπάξει" όλους τους ψηφοφόρους που του "δάνεισε" και κάποιους δυσαρεστημένους από την εσωκομματική κόντρα.
Επίσης, η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ, η οποία είναι ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα, θα δείξει να αυξάνεται λίγο περισσότερο.
Τέλος, πολλοί πολίτες θα σκεφτούν να προτιμήσουν το ΠΑΣΟΚ αν και δεν υποστηρίζουν 100% τις θέσεις τους. Αυτή η προτίμηση, θα γίνει για να αποφύγουν να δουν ακόμα μία κυβέρνηση της ΝΔ.
Θεωρώ λοιπόν απαραίτητο, η ηγεσία του Συνασπισμού, να εξετάσει σοβαρά την πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Είναι η ευκαιρία που έχουν για να θέσουν όρους συνεργασίας. Αν στις επόμενες εκλογές, κανένα κόμμα δεν σχηματίσει κυβέρνηση, θα υποστούν άμεση πίεση για την συνεργασία και τότε θα είναι πολύ αργά για συζητήσεις. Θα πρέπει να αναλάβουν αμέσως το κόστος ενός ΝΑΙ ή ενός ΟΧΙ.
Ας τους φωτίσει ο θεός...
Γιώργος Φακίτσας
την περασμένη Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε μία ενδιαφέρουσα συνάντηση μεταξύ των κκ Παπανδρέου και Αλαβάνου. Ήταν μία πολιτική συνάντηση ιδιαίτερα σημαντική, η οποία απλά πέρασε στα "ψιλά" των ειδήσεων και των εφημερίδων.
Πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και πολίτες τονίζουν συνεχώς την επιτακτική ανάγκη να αλλάξει άμεσα το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας... Δεν εννοούν μόνο να αλλάξει κυβέρνηση, εννοούν περισσότερο να αλλάξει ο χάρτης. Να δημιουργηθούν νέα δεδομένα, πάνω στα οποία οι πολίτες θα ακουμπήσουν και θα εμπιστευτούν τις ελπίδες τους.
Πριν μερικούς μήνες, ο Συνασπισμός προσπάθησε να δημιουργήσει ένα κλίμα αλλαγής, βάζοντας στο τιμόνι του έναν νέο άνθρωπο, νέο πολιτικό με συμπαθές πρόσωπο. Ήταν ίσως η καλύτερη περίοδος του Συνασπισμού. Οι δημοσκοπήσεις έδωσαν ώθηση στον κ. Τσίπρα, τον ανέβασαν ψηλά, μαζί με όλο το κόμμα. Όμως ο κ. Τσίπρας αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ο Ομπάμα που χρειαζόταν η Ελλάδα. Σε πολύ μικρή περίοδο έδειξε ότι δεν είχε να πει κάτι διαφορετικό. Το στυλ του και οι τρόποι του ξεφούσκωσαν με την ίδια ταχύτητα με την οποία φούσκωσαν. Τα διψήφια ποσοστά του Συνασπισμού γύρισαν στα γνωστά μονοψήφια.
Σε μία περίοδο που οι πρόωρες εκλογές είναι κοντά. Το κόμμα της ΝΔ, δεν φαίνεται να μπορεί να ξεφύγει από την κατρακύλα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν ότι δεν αντέχουν την απότομη ανηφόρα, ο Συνασπισμός έκλεισε οποιαδήποτε πόρτα ήταν μισάνοιχτη για την νέα προοπτική του.
Ο κ. Παπανδρέου, βλέποντας την επιθυμία του εκλογικού σώματος για κάποια συνεργασία, έδωσε το χέρι του για να τη δημιουργήσει. Όμως για άλλη μία φορά, η άρνηση ήταν ξεκάθαρη.
Τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) έχουν τις βάσεις τους στην ίδια εκλογική βάση. Αντλούν τις περισσότερες ψήφους από την ίδια δεξαμενή. Έτσι οι μετακινήσεις ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων είναι έντονες και συνεχείς. Οι δυσαρεστημένοι με την εσωτερική κρίση του ΠΑΣΟΚ, πριν ένα χρόνο περίπου, ήταν αυτοί που έδωσαν την άνοδο στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιοι είναι αυτοί που γυρνάνε στο ΠΑΣΟΚ τώρα, δίνοντας νέα προοπτική και ελπίδα.
Ωστόσο, στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα φαίνεται να μεταφέρεται η εσωτερική κρίση. Τα μέλη του είναι διχασμένα για το αν έπρεπε να δεχτούν την πρόταση του κ. Παπανδρέου. Ο κ. Κούβελης, το Νο. 3 του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να διαφωνεί με την στάση της ηγεσίας του κόμματος. Υποστηρίζει ανοιχτά ότι: "πρέπει να εγκαταλείψουμε τις άγονες και αδιέξοδες αναζητήσεις για μια "άλλη" αριστερά χωρίς ενδιαφέρον για την διεύθυνση της χώρας". Αυτή η φωνή φαίνεται ότι βρίσκει πολλούς υποστηρικτές στο εσωτερικό του κόμματος και δημιουργεί δύο στρατόπεδα, τα οποία θα δώσουν κατά τα φαινόμενα την μάχη τους στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στις 13-15 Φεβρουαρίου.
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ανακάμπτει και να δημιουργεί μία νέα προοπτική για το Κίνημα και τον κ. Παπανδρέου. Η πιθανότητα μίας εκλογικής νίκης, γίνεται συνεχώς πιο έντονη και καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, η νίκη δεν φέρνει και την αυτοδυναμία. Αυτό προσπάθησε να προλάβει ο Πρόεδρος, σκεπτόμενος ότι μία συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα έδινε άνετη αυτοδυναμία και σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς προβλήματα.
Η άρνηση όμως, δίνει νέες προοπτικές στον κ. Παπανδρέου. Καταρχήν, του δίνει την άνεση να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και να προσπαθήσει να "αρπάξει" όλους τους ψηφοφόρους που του "δάνεισε" και κάποιους δυσαρεστημένους από την εσωκομματική κόντρα.
Επίσης, η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ, η οποία είναι ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα, θα δείξει να αυξάνεται λίγο περισσότερο.
Τέλος, πολλοί πολίτες θα σκεφτούν να προτιμήσουν το ΠΑΣΟΚ αν και δεν υποστηρίζουν 100% τις θέσεις τους. Αυτή η προτίμηση, θα γίνει για να αποφύγουν να δουν ακόμα μία κυβέρνηση της ΝΔ.
Θεωρώ λοιπόν απαραίτητο, η ηγεσία του Συνασπισμού, να εξετάσει σοβαρά την πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Είναι η ευκαιρία που έχουν για να θέσουν όρους συνεργασίας. Αν στις επόμενες εκλογές, κανένα κόμμα δεν σχηματίσει κυβέρνηση, θα υποστούν άμεση πίεση για την συνεργασία και τότε θα είναι πολύ αργά για συζητήσεις. Θα πρέπει να αναλάβουν αμέσως το κόστος ενός ΝΑΙ ή ενός ΟΧΙ.
Ας τους φωτίσει ο θεός...
Γιώργος Φακίτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου