Γεια σας,
Καραμανλή - Παπανδρέου έχει το προεκλογικό μενού και πολλοί έτρεξαν να καταραστούν την ιστορία που παίζει παιχνίδι με τα ίδια ονόματα... Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτά τα δύο ονόματα που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της ιστορίας. Αυτοί που κάνουν ζημιά, είναι περισσότερο αυτοί που είναι πιο χαμηλά.
Σήμερα στην 10η σελίδα της Κυριακάτικης Καθημερινής, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο, έστω και αν χρειάζεται πολύ να το ξεχωρίσεις και δεν είναι ιδιαίτερα έντονο για να τραβήξει την προσοχή του αναγνώστη. Και ενώ τα περισσότερα άρθρα αναλύουν τα ίδια και τα ίδια, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έρχεται να μας δείξει, έμμεσα, τις ευθύνες που έχουμε ως ψηφοφόροι.
Σύμφωνα με το άρθρο, σε αυτές τις εκλογές θα είναι τουλάχιστον 70 (!!!) γόνοι πολιτικών οικογενειών υποψήφιοι!!! Πολιτικές οικογένειες που ζουν ανάμεσά μας! Αλλά το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι στην Βουλή συμμετέχει οικογένεια από το 1830! Καλά διαβάσατε, 1830! Επίσης, θα έπρεπε να ξέρουμε ότι αν εκλεγεί ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής, θα είναι ο μόνος προδικτατορικός βουλευτής...
Αν λοιπόν μας ενοχλεί η παρουσία των κ. Παπανδρέου και Καραμανλή στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων, θα έπρεπε να μας ενοχλεί και η κρίση μας για όλους τους υπόλοιπους που επί χρόνια τους σταυρώνουμε!
Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το βουλευτικό αξίωμα έχει μετατραπεί σε επάγγελμα. Και όχι μόνο επάγγελμα για τον πολιτικό αλλά και κληροδότημα για τα παιδιά ή τα ανίψια του.
Πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ, τα οποία με την υποστήριξη που παρέχουν σε υποψήφιους (και τις οικογένειές τους), δεν μας δίνουν την δυνατότητα να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να αναδείξουμε καινούριες ιδέες και απόψεις.
Σίγουρα το να είναι κάποιος γιος ή κόρη ενός βουλευτή, αυτό δεν μπορεί να είναι αποτρεπτικό ή πολύ περισσότερο απαγορευτικό, για την δική του υποψηφιότητα. Όμως κάποιος πολιτικός, με την καθημερινή τους τριβή με την εξουσία, έχει δημιουργήσει ένα κύκλο με φίλους και εχθρούς. Το παιδί του, που θα προσπαθήσει να πατήσει πάνω στην φήμη του πατέρα και που θα βοηθηθεί από τον στενό του κύκλο, δεν θα έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί πολύ πέρα από αυτόν. Οι αντιπάθειες, οι κόντρες, τα μίση και οι απόψεις θα είναι η δική του κληρονομιά, μαζί με την θέση και το όνομα.
Με τις "οικογενειακές" υποθέσεις της Βουλής, δεν κινδυνεύει μόνο η ανανέωσή της αλλά και η διαφάνεια. Έχοντας οικογένειες που επί πολλά έτη συμμετέχουν στην Βουλή, οι γνωριμίες και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι είναι πολύ πιο εύκολες.
Δεν είναι δυνατό να απαγορευθεί από κάποιον γόνο πολιτικού να μην είναι υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα. Όμως, εμείς ως πολίτες οφείλουμε να αξιολογούμε τον καθένα για τις θέσεις, τις απόψεις και τις δυνατότητές του και όχι για το όνομά του! Πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ψήφο μας και να μην την θεωρούμε απλώς μία διαδικασία για να αναδειχθεί το κόμμα που υποστηρίζουμε.
Είναι σοβαρό να επιλέγουμε ποιους θα στείλουμε στην Βουλή. Και ιδιαίτερα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, η υπεύθυνη ψήφος είναι απαραίτητη. Τα κόμματα που μισούμε ή αγαπάμε αποτελούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους που επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι και κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να υποστηρίξουμε.
Πιστεύω ότι πρέπει να αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να δούμε τους υποψήφιους. Όχι όλους αλλά του κόμματος που σκοπεύουμε να υποστηρίξουμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψηφίσουμε κατά τύχη ή κατά "φήμη". Μπορεί ανάμεσα στα ονόματα να υπάρχουν κάποιοι που αξίζουν και δεν είχαν την τύχη να είναι γνωστοί ή καλεσμένοι στα μεγάλα κανάλια.
Σε όλα, μα όλα, τα κόμματα υπάρχουν καλοί και κακοί. Ικανοί και ανίκανοι. Οραματιστές και τυχοδιώκτες. Εμείς είμαστε αυτοί που θα κάνουμε το ξεκαθάρισμα... Οι αρχηγοί τους ρίχνουν στην αρένα και περιμένουν από εμάς (τα θηρία) να τους δείξουμε την λύσσα ή την φιλικότητά μας.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δεν πρέπει να υποστηριχθούν. Υπάρχουν κάποιοι (ο καθένας κρίνει ποίοι) οι οποίοι αξίζουν. Γι' αυτό το λόγο δεν ανέφερα ονόματα που αναφέρονται στο άρθρο. Όμως υποστηρίζω ότι αν θέλουμε ανανέωση ιδεών και απόψεων, πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτούς που αξίζουν και όχι αναγκαστικά σε αυτούς που κάνουν θόρυβο!!!
Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς... Ας τους ανακατέψουμε λοιπόν μέσα στην Βουλή για να είμαστε "αλλιώτικα ωραίοι".
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος. Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,
Σήμερα στην 10η σελίδα της Κυριακάτικης Καθημερινής, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο, έστω και αν χρειάζεται πολύ να το ξεχωρίσεις και δεν είναι ιδιαίτερα έντονο για να τραβήξει την προσοχή του αναγνώστη. Και ενώ τα περισσότερα άρθρα αναλύουν τα ίδια και τα ίδια, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έρχεται να μας δείξει, έμμεσα, τις ευθύνες που έχουμε ως ψηφοφόροι.
Σύμφωνα με το άρθρο, σε αυτές τις εκλογές θα είναι τουλάχιστον 70 (!!!) γόνοι πολιτικών οικογενειών υποψήφιοι!!! Πολιτικές οικογένειες που ζουν ανάμεσά μας! Αλλά το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι στην Βουλή συμμετέχει οικογένεια από το 1830! Καλά διαβάσατε, 1830! Επίσης, θα έπρεπε να ξέρουμε ότι αν εκλεγεί ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής, θα είναι ο μόνος προδικτατορικός βουλευτής...
Αν λοιπόν μας ενοχλεί η παρουσία των κ. Παπανδρέου και Καραμανλή στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων, θα έπρεπε να μας ενοχλεί και η κρίση μας για όλους τους υπόλοιπους που επί χρόνια τους σταυρώνουμε!
Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το βουλευτικό αξίωμα έχει μετατραπεί σε επάγγελμα. Και όχι μόνο επάγγελμα για τον πολιτικό αλλά και κληροδότημα για τα παιδιά ή τα ανίψια του.
Πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ, τα οποία με την υποστήριξη που παρέχουν σε υποψήφιους (και τις οικογένειές τους), δεν μας δίνουν την δυνατότητα να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να αναδείξουμε καινούριες ιδέες και απόψεις.
Σίγουρα το να είναι κάποιος γιος ή κόρη ενός βουλευτή, αυτό δεν μπορεί να είναι αποτρεπτικό ή πολύ περισσότερο απαγορευτικό, για την δική του υποψηφιότητα. Όμως κάποιος πολιτικός, με την καθημερινή τους τριβή με την εξουσία, έχει δημιουργήσει ένα κύκλο με φίλους και εχθρούς. Το παιδί του, που θα προσπαθήσει να πατήσει πάνω στην φήμη του πατέρα και που θα βοηθηθεί από τον στενό του κύκλο, δεν θα έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί πολύ πέρα από αυτόν. Οι αντιπάθειες, οι κόντρες, τα μίση και οι απόψεις θα είναι η δική του κληρονομιά, μαζί με την θέση και το όνομα.
Με τις "οικογενειακές" υποθέσεις της Βουλής, δεν κινδυνεύει μόνο η ανανέωσή της αλλά και η διαφάνεια. Έχοντας οικογένειες που επί πολλά έτη συμμετέχουν στην Βουλή, οι γνωριμίες και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι είναι πολύ πιο εύκολες.
Δεν είναι δυνατό να απαγορευθεί από κάποιον γόνο πολιτικού να μην είναι υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα. Όμως, εμείς ως πολίτες οφείλουμε να αξιολογούμε τον καθένα για τις θέσεις, τις απόψεις και τις δυνατότητές του και όχι για το όνομά του! Πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ψήφο μας και να μην την θεωρούμε απλώς μία διαδικασία για να αναδειχθεί το κόμμα που υποστηρίζουμε.
Είναι σοβαρό να επιλέγουμε ποιους θα στείλουμε στην Βουλή. Και ιδιαίτερα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, η υπεύθυνη ψήφος είναι απαραίτητη. Τα κόμματα που μισούμε ή αγαπάμε αποτελούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους που επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι και κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να υποστηρίξουμε.
Πιστεύω ότι πρέπει να αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να δούμε τους υποψήφιους. Όχι όλους αλλά του κόμματος που σκοπεύουμε να υποστηρίξουμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψηφίσουμε κατά τύχη ή κατά "φήμη". Μπορεί ανάμεσα στα ονόματα να υπάρχουν κάποιοι που αξίζουν και δεν είχαν την τύχη να είναι γνωστοί ή καλεσμένοι στα μεγάλα κανάλια.
Σε όλα, μα όλα, τα κόμματα υπάρχουν καλοί και κακοί. Ικανοί και ανίκανοι. Οραματιστές και τυχοδιώκτες. Εμείς είμαστε αυτοί που θα κάνουμε το ξεκαθάρισμα... Οι αρχηγοί τους ρίχνουν στην αρένα και περιμένουν από εμάς (τα θηρία) να τους δείξουμε την λύσσα ή την φιλικότητά μας.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δεν πρέπει να υποστηριχθούν. Υπάρχουν κάποιοι (ο καθένας κρίνει ποίοι) οι οποίοι αξίζουν. Γι' αυτό το λόγο δεν ανέφερα ονόματα που αναφέρονται στο άρθρο. Όμως υποστηρίζω ότι αν θέλουμε ανανέωση ιδεών και απόψεων, πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτούς που αξίζουν και όχι αναγκαστικά σε αυτούς που κάνουν θόρυβο!!!
Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς... Ας τους ανακατέψουμε λοιπόν μέσα στην Βουλή για να είμαστε "αλλιώτικα ωραίοι".
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος. Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ.,
Αγαπητέ φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω ότι ούτε τα παιδιά των πολιτικών πρέπει να καταδικάζονται γι' αυτόν τον λόγο στην αφάνεια αλλά και φυσικά ότι την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουμε εμείς.Όμως για να το αντιληφθείς αυτό χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από μια στοιχειώδη παιδεία κάτι που οι περισσότεροι των συμπολιτών μας δεν διαθέτουμε, για να μην βγάλω και την ουρά μου απ' έξω.Η λύση στο πρόβλημα είναι γνωστή από χιλιάδες χρόνια και ευτυχώς το ΠΑΣΟΚ την έχει υιοθετήσει στο πρόγραμμά του αν και βλακωδώς δεν την προβάλει. Είναι η συμμετοχή στα κοινά όλων των πολιτών μέσα από κλήρωση από τους εκλογικούς καταλόγους. Το πως θα διαμορφωθεί τελικά και ποιες θέσεις ίσως εξαιρεθούν, όπως υπουργός άμυνας ή εξωτερικών,θα το δούμε στο τέλος.Τώρα το πρώτο βήμα είναι ομάδες κληρωτών πολιτών που θα ελέγχουν την εξουσία.Ας δράσουμε λοιπόν όλοι προς μια τέτοια κατεύθυνση για να λυθεί και αυτό το πραγματικό ντροπιαστικό γεγονός της "κλωνοποίησης"
Φιλικά Thepos