Πολιτική ή ποδοσφαιρική αναμέτρηση?

Γεια σας,

βλέποντας το άνοιγμα της ομιλίας του κ. Καραμανλή, σήμερα στην Θεσσαλονίκη, επιβεβαιώνεται ότι έχει πάρει προσωπικά, έναντι του κ. Παπανδρέου, το θέμα της νίκης στις εκλογές.

Σε ένα πλήθος που καθ όλη την διάρκεια της ομιλίας έλεγε συνθήματα, ο κ. Καραμανλής φάνηκε να το ευχαριστιέται χαμογελώντας και κάνοντας έντονη κριτική στην επιλογή του κ. Παπανδρέου να μην συμφωνήσει σε δεύτερη τηλεοπτική αναμέτρηση και να μην παραχωρεί συνεντεύξεις όπου βρεθεί και όπου σταθεί.

Αναρωτιέμαι όμως γιατί ο κ. Καραμανλής επιμένει να κάνει προσωπική κριτική έναντι του αντιπάλου του. Υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας, υποτίθεται ότι έχει λάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών και έχει διδαχθεί από τα λάθη του. Δεν έχει αντιληφθεί ότι η προσωπική επίθεση και προσβολή του αντιπάλου, μπορεί να ζεσταίνει το κοινό για συνθήματα, όμως μειώνει περισσότερο τον ίδιο?

Αν την Κυριακή ο κ. Καραμανλής δεν επιλεχθεί για πρωθυπουργός, τι θα πει? Δεν θα είναι μειονεκτικό να χάσει από κάποιον "κατώτερό" του, όπως θεωρεί? Αν μία ισχυρή ομάδα, πριν από κάποιο αγώνα, υποτιμήσει τον αντίπαλο και τελικά χάσει, τότε η προσβολή δεν γυρνάει πάνω της?

Οι επιλογές και οι "ατάκες" του κ. Καραμανλή είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν βέβαια κερδίσει τις εκλογές, τότε θα είναι σε θέση να πει ότι η νίκη του ανήκει ολοκληρωτικά και ότι έσωσε το κόμμα. Επειδή όμως αυτό δεν θα συμβεί, καλό θα ήταν να επιδείξει περισσότερη σοβαρότητα, συγκράτηση και ευγένεια.

Οι διαφημίσεις εκτός από προώθηση είναι και έκθεση... Αν της Δευτέρα το πρωί ο κ. Παπανδρέου είναι πρωθυπουργός, τότε όλοι μας θα βλέπουμε τις αφίσες της ΝΔ, που έχουν γεμίσει υπερβολικά τους δρόμους, με το πρόσωπο του κ. Καραμανλή και θα σκεφτόμαστε ότι η φράση "απόφαση ευθύνης" ήταν η απόφασή του να αποχωρήσει...

Θα πρότεινα λοιπόν στην ΝΔ και τους οπαδούς της να είναι λίγο πιο προσεκτικοί και να παραδειγματιστούν από την διακριτικότητα του κ. Παπανδρέου και των στελεχών του. Δεν έχει αξία η θέση σου, αλλά ο αντίπαλος που αντιμετώπισες για να την κατακτήσεις...

Η νίκη της Κυριακής δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ποδοσφαιρική νίκη. Ούτε καν πρέπει να θεωρηθεί νίκη. Είναι μία πρόκληση, που όποιος κλιθεί να την αντιμετωπίσει, θα κριθεί και θα αξιολογηθεί στις επόμενες εκλογές... Εκεί θα είναι νίκη ή ήττα! Θα είναι νίκη για τα έργα του ή ήττα για την πολιτική του...

Ας περιμένουμε λίγο, δεν κάνει κακό...


Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε μια αιώνια αλήθεια: Η ήττα, όπως και η νίκη, είναι πάντοτε προσωρινή. Dana Blackenhorn, Αμερικανός δημοσιογράφος & blogger