Αλλάζει τίποτα αν δεν αλλάξουμε εμείς?

Γεια σας,
οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ολοκληρώθηκαν και το κοινοβούλιο της έδωσε την απαραίτητη ψήφο εμπιστοσύνης, μέσα από μία περισσότερο εθιμοτυπική και λιγότερο ουσιαστική διαδικασία.

Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν με τις προγραμματικές δηλώσεις κάθε κυβέρνησης στην αρχή της θητείας της. Τομές, αλλαγές, προτάσεις και πάντα εξαγγελίες για βελτίωση στα πάντα. Δεν πρόκειται ποτέ και κανένας να κάνει προγραμματικές δηλώσεις που να μην βρίσκουν σύμφωνους τους πάντες. Απορώ λοιπόν ποιος είναι ο λόγος της ψήφου εμπιστοσύνης στην αρχή της θητείας κάθε κυβέρνησης. Αφού μόλις έχουν λάβει την εντολή από τον "κυρίαρχο" λαό, τι διαφορετικό μπορεί να βγάλει η Βουλή? Και γιατί όλα τα κόμματα, πλην του κυβερνώντος, ψήφισαν "όχι"? Διαφωνούν με τις τομές? Διαφωνούν με τις βελτιώσεις? Δεν νομίζω. Μάλλον διαφωνούν για τον τρόπο, τον οποίο όμως ακόμα δεν έχουν δει!

Οι αλλαγές που υποσχέθηκε η νέα κυβέρνηση αγγίζουν ολόκληρο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού, της οικονομίας και της καθημερινότητας:

• Νέος εκλογικός νόμος, με στόχο την εφαρμογή του από το 2013.
• Αυτοδιοικητικές εκλογές με λιγότερους, αιρετούς περιφερειάρχες και ψήφο στους μετανάστες.
• Όλες οι προσλήψεις στο Δημόσιο, μέσω του ΑΣΕΠ.
• Ριζικές αλλαγές στην φορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων, περιουσίας και ελεγκτικούς μηχανισμούς.
• Αναμόρφωση του νόμου για την ανάθεση έργων και μελετών.
• Επαναφορά της λίστας φαρμάκων.
• Προσλήψεις 3000 νοσηλευτών το 2010.
• Κατάργηση ρυθμίσεων για αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση συντάξεων.
• Αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης με ρόλο και της Βουλής.
• Αύξηση της βασικής σύνταξης των αγροτών.
• Νέα σχολικά βιβλία (συμβατικά και ηλεκτρονικά) και νέα αναλυτικά προγράμματα
• Μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.
• Επαναφορά του θεσμού του αστυνομικού της γειτονιάς.
• Σύνταξη δασικών χαρτών από το κτηματολόγιο.
• Επαναφορά του πολύ αυστηρού νόμου του 1979 για τον ορισμό του δάσους.

Όλα τα παραπάνω είναι οι αλλαγές που προτίθεται να φέρει η κυβέρνηση στον κρατικό, πολιτικό και διοικητικό μηχανισμό. Δεν είμαι όμως αρκετό.

Ότι και να κάνει η κυβέρνηση, ότι νόμο και να ψηφίσει, ότι ποινές και αν επιβάλλει, τίποτα δεν θα αλλάξει αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι. Αν δεν αντιληφθούμε ότι εμείς είμαστε το κράτος και πολύ περισσότερο εμείς είμαστε η Ελλάδα.

Είναι η στιγμή να αναλάβουμε και τις δικές μας ευθύνες, ως πολίτες. Τις ευθύνες της αδιαφορίας, υποκρισίας αλλά και του προσωπικού οφέλους, για το οποίο είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα. Είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει κάτι μαγικό αλλά και τρομερά δύσκολο: Να συγχρονιστεί η συνείδησή μας! Πολιτών και πολιτικών!

Δεν αρκεί να αλλάξουν μόνο λίγοι. Πρέπει να αλλάξουμε όλοι. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η κόρη μας, που βολέψαμε στο δημόσιο μέσω του υπουργού από το χωριό, αν δεν είναι παραγωγική, τότε επιβαρύνει την σύνταξή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ξάδερφος δεν είναι μάγκας που μας πάει βόλτα με το κρατικό αυτοκίνητο, αλλά κλέβει το κράτος, δηλαδή εμάς. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο καταστηματάρχης που φοροδιαφεύγει, αφού δεν ζητάμε αποδείξεις, πλουτίζει εις βάρους του συνόλου. Πρέπει να σκεφτούμε ότι δίνοντας φακελάκι στον γιατρό, εκτός της ενίσχυσης της παραοικονομίας, δυσκολεύουμε την θέση κάποιου συμπολίτη που δεν μπορεί να δώσει φακελάκι...

Ξέρω τι θα μου πείτε (και μάλλον έχετε δίκιο)! Ότι φόρους και να δώσουμε, όσο εντάξει και να είμαστε, οι πολιτικοί θα κάνουν τα ίδια και θα βολεύουν τους δικούς τους. Μπορεί και όχι! Θα συμφωνήσω ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έκαναν λάθη, θα υπερασπιστώ όσους πιστεύουν ότι στο φαγοπότι συμμετέχουν όλα τα κομματικά χρώματα, όμως θα μου επιτρέψετε να υποστηρίζω πως αν τους τσουβαλιάσουμε, θα μας τσουβαλιάσουν!

Αν πιστέψουμε το "όλοι ίδιο είναι", θα μας αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο. Αφού όμως επιμένουν και φωνάζουν ότι δεν είναι ίδιοι, ας τους δώσουμε την ευκαιρία να το αποδείξουν και ας κρατήσουμε το δικαίωμα να τους κλωτσήσουμε δυνατά, αν δεν το πράξουν... Ας δούμε, για μία φορά, τα πράγματα από την άλλη πλευρά και ας μετατρέψουμε την άρνηση σε κατάφαση, την αντίσταση σε υποστήριξη. Αφού το ένα δεν λειτούργησε (και δεν έχει κανένα λόγο να λειτουργήσει τώρα), ας δοκιμάσουμε μήπως λειτουργήσει το αντίθετο!

Σίγουρα, είναι στο χέρι των πολιτικών να αλλάξουν και να εμπνεύσουν την κοινωνία. Και η κοινωνία όμως πρέπει να είναι έτοιμη να δεχθεί αλλαγές...

Ας μην ανακυκλώνουμε προβλήματα, ας δοκιμάζουμε διαφορετικές λύσεις!

Τελειώνοντας, θέλω να παρατηρήσω ότι το ΠΑΣΟΚ, σε αυτή την κυβερνητική θητεία έχει το πιο παράδοξο: Ενισχυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τους πιο επιφυλακτικούς και κριτικούς ψηφοφόρους. Είναι ίσως η πρώτη κυβέρνηση που οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της είναι αυτοί που κρίνουν περισσότερο τις επιλογές και τις κινήσεις της. Ένα επικίνδυνο μείγμα δύναμης και εσωτερικής αμφισβήτησης, που αν πετύχει θα είναι καλό για όλους...

Αν είναι δυνατόν ποτέ να υπάρξει η ιδανική, ή έστω καλύτερη κοινωνία, ήρθε η στιγμή της! Ή τώρα ή ποτέ!

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,

Γιώργος Φακίτσας

Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του.
Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας