Γεια σας,
στην Ελλάδα που γιόρτασε με καμάρι την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, οι άθλιοι του δημοσίου εξακολουθούν να νομίζουν ότι τα πράγματα είναι όπως πριν. Πάντα έτοιμοι για χορούς και πανηγύρια, φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν μερίδιο και στο πρόβλημα και στην λύση του! Είναι πραγματικά τραγικό, σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, οι συντεχνίες να εξακολουθούν αν λειτουργούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Την Παρασκευή, ο δημόσιος τομέας ήταν ανύπαρκτος! Από τα ΙΚΑ, τις εφορίες, τους οργανισμούς, μέχρι και τα υπουργεία και τα πανεπιστήμια, είχες την εντύπωση ότι η αργία ήταν διήμερη. Ο κ.Ραγκούσης ζήτησε την λίστα με τους απόντες (αυτή με τους παρόντες βέβαια θα ήταν μικρότερη). Πρέπει όμως να μας ανακοινώσει και τι θα πράξει.
Η ΑΔΕΔΥ, ως το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει επίσης να λάβει τα μέτρα της. Δεν μπορεί να αναζητά και να υπερασπίζει τα δικαιώματα των υπαλλήλων, αλλά πρέπει επίσης να αποδίδει δικαιοσύνη στο εσωτερικό τους. Δεν είναι κορόιδα όσοι ήταν στην θέση τους της Παρασκευή. Δεν είναι κορόιδα όσοι είναι στην θέση τους καθημερινά...
Θα πρέπει να αντιλαμβάνονται τα διάφορα λαμόγια ότι πλέον το παιχνίδι τελείωσε. Το δημόσιο δεν είναι πρέπει να είναι πλέον ένας μηχανισμός που τους ταΐζει, αλλά ένας μηχανισμός που μας εξυπηρετεί. Και σε αυτό το θέμα, η κυβέρνηση πρέπει να επιβάλλει την τάξη, με το καλό ή με το κακό...
Οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι σε παρέες λένε απίστευτες ιστορίες καθημερινής τρέλας. Πρέπει επιτέλους το δημόσιο να αλλάξει. Πρέπει η νοοτροπία να αλλάξει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείται ταμπού η συζήτηση για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών υποστηρίζει την άρση της μονιμότητας, γιατί να θεωρείται αντιδημοκρατική ή αντισυνταγματική .
Το ίδιο αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό δεν είναι να προσπαθώ να εξυπηρετηθώ και να μην μπορώ? Δεν είναι συνταγματικό δικαίωμα η υγεία? Γιατί να λείπει λοιπόν από την θέση του ο γιατρός, ενώ έπρεπε να είναι εκεί...
Είδαμε επίσης και το άλλο τρελό. Την αντίδραση των υπαλλήλων του δήμου Πειραιά στην τοποθέτηση GPS (συστήματος εντοπισμού) στα απορριμματοφόρα. Είναι, λένε, προσωπικό δεδομένο η θέση του απορριμματοφόρου (και του προσωπικού κατ επέκταση) κατά την διάρκεια εργασίας... Πείτε μου είμαστε ή δεν είμαστε γελοίοι?
Όχι μόνο πρέπει να εφαρμοστεί, αλλά πρέπει να επεκταθεί σε ΟΛΑ (και βουλευτικά) τα οχήματα η χρήση συστήματος εντοπισμού. Και πρέπει να καταγράφονται οι διαδρομές τους... Πρέπει ορισμένοι να αντιληφθούν ότι όταν χρησιμοποιούν την δημόσια περιουσία, δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα... Για προσωπικά δεδομένα να χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους οχήματα... Δεν μπορεί ο τάδε βουλευτής Δωδεκανήσων, να πηγαίνει να "τα πάρει" από τον τάδε εφοπλιστή (τυχαίο είναι το παράδειγμα) με την βουλευτική λιμουζίνα, έχοντας διασφαλισμένο το "προσωπικό του δεδομένο"...
Τα προβλήματα είναι μπροστά μας... Δεν έχει λυθεί ούτε ένα... Για να γίνουν όμως μικρότερα τα προβλήματα, πρέπει ξεμπερδέψουμε μία ώρα αρχύτερα με ορισμένα λύματα.. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συντεχνίες τους, οι ταξιτζήδες και οι συντεχνίες τους και όλοι μας, με τις συντεχνίες μας, πρέπει να καθαρίσουμε το σπίτι μας... Για εμάς και για κανέναν άλλο... Γιατί όταν μείνουν στο δημόσιο όσοι (αλήθεια, πόσοι?) αξίζουν, τότε θα έχουμε καλύτερο, φθηνότερο και αποτελεσματικότερο δημόσιο...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Σε μερικούς ανθρώπους δεν αρέσει ο ανταγωνισμός επειδή τους αναγκάζει να δουλεύουν πιο σκληρά και πιο καλά. Drew Carey,γ. 1958, Αμερικανός κωμικός
στην Ελλάδα που γιόρτασε με καμάρι την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, οι άθλιοι του δημοσίου εξακολουθούν να νομίζουν ότι τα πράγματα είναι όπως πριν. Πάντα έτοιμοι για χορούς και πανηγύρια, φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν μερίδιο και στο πρόβλημα και στην λύση του! Είναι πραγματικά τραγικό, σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, οι συντεχνίες να εξακολουθούν αν λειτουργούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Την Παρασκευή, ο δημόσιος τομέας ήταν ανύπαρκτος! Από τα ΙΚΑ, τις εφορίες, τους οργανισμούς, μέχρι και τα υπουργεία και τα πανεπιστήμια, είχες την εντύπωση ότι η αργία ήταν διήμερη. Ο κ.Ραγκούσης ζήτησε την λίστα με τους απόντες (αυτή με τους παρόντες βέβαια θα ήταν μικρότερη). Πρέπει όμως να μας ανακοινώσει και τι θα πράξει.
Η ΑΔΕΔΥ, ως το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει επίσης να λάβει τα μέτρα της. Δεν μπορεί να αναζητά και να υπερασπίζει τα δικαιώματα των υπαλλήλων, αλλά πρέπει επίσης να αποδίδει δικαιοσύνη στο εσωτερικό τους. Δεν είναι κορόιδα όσοι ήταν στην θέση τους της Παρασκευή. Δεν είναι κορόιδα όσοι είναι στην θέση τους καθημερινά...
Θα πρέπει να αντιλαμβάνονται τα διάφορα λαμόγια ότι πλέον το παιχνίδι τελείωσε. Το δημόσιο δεν είναι πρέπει να είναι πλέον ένας μηχανισμός που τους ταΐζει, αλλά ένας μηχανισμός που μας εξυπηρετεί. Και σε αυτό το θέμα, η κυβέρνηση πρέπει να επιβάλλει την τάξη, με το καλό ή με το κακό...
Οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι σε παρέες λένε απίστευτες ιστορίες καθημερινής τρέλας. Πρέπει επιτέλους το δημόσιο να αλλάξει. Πρέπει η νοοτροπία να αλλάξει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείται ταμπού η συζήτηση για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών υποστηρίζει την άρση της μονιμότητας, γιατί να θεωρείται αντιδημοκρατική ή αντισυνταγματική .
Το ίδιο αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό δεν είναι να προσπαθώ να εξυπηρετηθώ και να μην μπορώ? Δεν είναι συνταγματικό δικαίωμα η υγεία? Γιατί να λείπει λοιπόν από την θέση του ο γιατρός, ενώ έπρεπε να είναι εκεί...
Είδαμε επίσης και το άλλο τρελό. Την αντίδραση των υπαλλήλων του δήμου Πειραιά στην τοποθέτηση GPS (συστήματος εντοπισμού) στα απορριμματοφόρα. Είναι, λένε, προσωπικό δεδομένο η θέση του απορριμματοφόρου (και του προσωπικού κατ επέκταση) κατά την διάρκεια εργασίας... Πείτε μου είμαστε ή δεν είμαστε γελοίοι?
Όχι μόνο πρέπει να εφαρμοστεί, αλλά πρέπει να επεκταθεί σε ΟΛΑ (και βουλευτικά) τα οχήματα η χρήση συστήματος εντοπισμού. Και πρέπει να καταγράφονται οι διαδρομές τους... Πρέπει ορισμένοι να αντιληφθούν ότι όταν χρησιμοποιούν την δημόσια περιουσία, δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα... Για προσωπικά δεδομένα να χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους οχήματα... Δεν μπορεί ο τάδε βουλευτής Δωδεκανήσων, να πηγαίνει να "τα πάρει" από τον τάδε εφοπλιστή (τυχαίο είναι το παράδειγμα) με την βουλευτική λιμουζίνα, έχοντας διασφαλισμένο το "προσωπικό του δεδομένο"...
Τα προβλήματα είναι μπροστά μας... Δεν έχει λυθεί ούτε ένα... Για να γίνουν όμως μικρότερα τα προβλήματα, πρέπει ξεμπερδέψουμε μία ώρα αρχύτερα με ορισμένα λύματα.. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συντεχνίες τους, οι ταξιτζήδες και οι συντεχνίες τους και όλοι μας, με τις συντεχνίες μας, πρέπει να καθαρίσουμε το σπίτι μας... Για εμάς και για κανέναν άλλο... Γιατί όταν μείνουν στο δημόσιο όσοι (αλήθεια, πόσοι?) αξίζουν, τότε θα έχουμε καλύτερο, φθηνότερο και αποτελεσματικότερο δημόσιο...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Σε μερικούς ανθρώπους δεν αρέσει ο ανταγωνισμός επειδή τους αναγκάζει να δουλεύουν πιο σκληρά και πιο καλά. Drew Carey,γ. 1958, Αμερικανός κωμικός
Όποτε στην παρέα υπάρχει ΔΥ, δεν σταματάει ποτέ να με εκπλήσει το θράσος με το οποίο περιγράφουν ιστορίες λαμογιάς αλλά και την βεβαιότητα του κερδισμένου όταν αναφέρονται σε κάτι τραγικά δικαιώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εννοείται η αθώα πάντα απορεία στο γιατι ο κόσμος θεωρεί οτι εν γένη δεν παρέχουν έργο, έστω και αν ο ίδιος ο ΔΥ παρέχει κάποιο!
Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να τα ισωπεδώνουμε όλα και βέβαια να μην ξαναδημιουργήσουμε την πλατεία Κλαυθμώνος όπου θα μαζεύονται για να κλαίνε το 1 εκατ. περίπου δημ. υπάλληλοι. Ίσως αυτό θα ήταν το επιθυμητό για το κεφάλαιο για να έχει ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια και εκατομύρια ανέργους. Ίσως αυτό θα βολεύει και κάποιους μαυρογιαλούριους πολιτικούς γιατί από το Ασεπ και μετά χάσανε τον λόγο ύπαρξης τα πολιτικά τους γραφεία. Πόσο ώριμη είναι όμως η Ελληνική κοινωνία να πάει σε άρση μονιμότητας των δημ. υπαλλήλων? Η απάντηση είναι απλή. Γιατί απλά δεν υπάρχει μονιμότητα. Άν κλέψει ή παρανομήσει κάποιος υπάλληλος θα πάει φυλακή. Άν δεν πάει σημαίνει ότι κάποιος πολιτικός ή μεγαλοσυνδικαλιστής τον κάλυψε. Οι ίδιοι δηλαδή που θα κρίνουν για την άρση της μονιμότητας ή όχι,ενός υπαλλήλου. Και άν σκεφτεί κανείς ποιοί είναι αυτοί που ανεβαίνουν τα σκαλιά της σημερινής αξιοκρατίας στο δημόσιο:μήπως τα κοπρόσκυλα και τα κομματόσκυλα? ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΔΗΜ. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΘΑ ΑΠΟΜΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΑΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω βαρεθεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια τόσα χρόνια.Φυσικά δεν άλλαξε τίποτα ούτε και θ' αλλάξει. Δεν σε προβληματίζει αυτό καθόλου. Μήπως το πρόβλημα είναι αλλού;Λέω μήπως;Αν έτσι για χάρη της κουβέντας υπήρχαν πραγματικοί κανόνες και κανονικοί διευθυντές και όχι οι "και κατουρημένες ποδιές φιλάω.Με λένε λόλα και τα κάνω όλα" μήπως, λέω μήπως όλα αυτά θα είχαν ως δια μαγείας χαθεί; Μήπως κάποιοι, λέγε με ηγεσία, έχουν συμφέρον να υπάρχει μια τέτοια κατάσταση που αυτοί θα αξιοποιούν προς όφελός τους ενώ θα την πληρώνουν πάντα οι ίδιοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγες μια βολτίτσα σε κάποιο Ευρωπαίκό κράτος να δεις με ποιες συνθήκες δουλεύουν οι Δ.Υ και μετά έλα να τα ξαναπούμε.
Υ.Γ Αυτό δεν αθωωώνει τους Δ.Υ αλλά όχι κι έτσι ρε παιδιά επειδή είμαστε απ' έξω.Εντάξει να βγάλουμε τα εσώψυχά μας αλλά θέλει και μέτρο.
Ρώτα την "Ρία", δεν την γνωρίζω αλλά νομίζω ότι είναι Δ.Υ να δεις πόσες φορές έκανε δεκάδες αβαρίες για την δουλειά.Αν ο κόπος της αναγνωρίζονταν ποτέ και η αξία της θα σκεφτόταν να κάνει κοπάνα; Αν ποτέ έκανε;
ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ.ΒΛΕΠΩ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΜΟΝΙΜΟΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΔΗΜΟ.ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΣΚΟΠΑ.ΞΗΛΩΜΑ...ΠΟΙΟΙ ΑΞΙΖΟΥΝ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ.ΤΕΤΟΙΟ ΧΑΛΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.