Γεια σας,
Η άσκηση την πολιτικής τέχνης έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη. Εκτός από την διεθνή οικονομική ύφεση, υπάρχουν έντονα προβλήματα και στο εσωτερικό. Προβλήματα που συσσωρεύθηκαν για πολλά χρόνια και τώρα πρέπει να λυθούν, όχι να μετατεθούν.
Ένας πολιτικός στην Ελλάδα του 2009, πάνω από όλα πρέπει να αποδείξει ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίζει σύνθετα προβλήματα σε χρόνο ρεκόρ.
Παρακολούθησα την επίσκεψη του κ. Ομπάμα στην Γαλλία και πραγματικά εντυπωσιάστηκα Αυτός ο άνθρωπος, άγνωστος μέχρι εχθές, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη όχι μόνο των πολιτών του αλλά ολόκληρου του κόσμου.
Το πλήθος τον υποδέχτηκε σαν σταρ του σινεμά ή της μουσικής. Τσίριζαν, τέντωναν τα χέρια τους για να τον ακουμπήσουν! Κάτι σαν τις μαθήτριες όταν βλέπουν τον Ρουβά.
Αν αυτό δεν είναι επιτυχία για έναν πολιτικό, τότε τι είναι? Οι δικοί μας πολιτικοί καλούν τις τοπικές οργανώσεις και βάζουν λεωφορεία για να μεταφέρουν κόσμο, για να αποφύγουν να μιλήσουν σε άδειες αίθουσες.
Ο κ. Καραμανλής, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, προσπαθούν να εντυπωσιάσουν ένα ακροατήριο που εκ των προτέρων τους υποστηρίζει. Δεν έχω δει κανέναν, να προσπαθεί να πείσει έστω και έναν που τον αμφισβητεί.
Ο πολιτικός λόγος του κ. Καραμανλή έχει περιοριστεί σε ευχολόγια και γενικολογίες. Ακόμα και ο ίδιος φαίνεται να μην πιστεύει αυτό που αναγγέλλει Έχει χάσει τον έλεγχο ακόμα και των συνεργατών του.
Η ικανότητα του πρωθυπουργού στην επιλογή ανθρώπων αλλά και στην διοίκησή τους είναι ανύπαρκτη. Σε αντίθεση ο κ. Ομπάμα δείχνει να τα καταφέρνει πολύ καλά σε αυτό τον τομέα. Έχει πυγμή και στην περίπτωση των μπόνους το απέδειξε.
Και βέβαια στο ερώτημα του τίτλου, η απάντηση είναι προφανής. Το θέμα είναι κατά πόσο ο κ. Καραμανλής έχει την όρεξη να κερδίσει το χαμένο έδαφος και να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Ακόμα και όσοι δεν τον ψήφισαν στιν εκλογές είχαν την ελπίδα ότι ως νέος πολιτικός είχε κάτι διαφορετικό να δώσει. Είναι το ίδιο πλεονέκτημα που έχει αυτή τη στιγμή ο Ομπάμα. Το πλεονέκτημα αυτό όμως ο κ. Καραμανλής το χρησιμοποίησε μόνο για να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν καλό. Όχι για να βελτιώσει την κατάσταση.
Στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, το χρησιμοποιεί για να ανατρέψει το κατεστημένο και να βελτιώσει την κατάσταση. Μπορεί και να μην το πετύχει, όμως θα έχει πείσει τους πάντες ότι προσπάθησε...
Καλή του τύχη και για μας... υπομονή...
Ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Η άσκηση την πολιτικής τέχνης έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη. Εκτός από την διεθνή οικονομική ύφεση, υπάρχουν έντονα προβλήματα και στο εσωτερικό. Προβλήματα που συσσωρεύθηκαν για πολλά χρόνια και τώρα πρέπει να λυθούν, όχι να μετατεθούν.
Ένας πολιτικός στην Ελλάδα του 2009, πάνω από όλα πρέπει να αποδείξει ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίζει σύνθετα προβλήματα σε χρόνο ρεκόρ.
Παρακολούθησα την επίσκεψη του κ. Ομπάμα στην Γαλλία και πραγματικά εντυπωσιάστηκα Αυτός ο άνθρωπος, άγνωστος μέχρι εχθές, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη όχι μόνο των πολιτών του αλλά ολόκληρου του κόσμου.
Το πλήθος τον υποδέχτηκε σαν σταρ του σινεμά ή της μουσικής. Τσίριζαν, τέντωναν τα χέρια τους για να τον ακουμπήσουν! Κάτι σαν τις μαθήτριες όταν βλέπουν τον Ρουβά.
Αν αυτό δεν είναι επιτυχία για έναν πολιτικό, τότε τι είναι? Οι δικοί μας πολιτικοί καλούν τις τοπικές οργανώσεις και βάζουν λεωφορεία για να μεταφέρουν κόσμο, για να αποφύγουν να μιλήσουν σε άδειες αίθουσες.
Ο κ. Καραμανλής, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, προσπαθούν να εντυπωσιάσουν ένα ακροατήριο που εκ των προτέρων τους υποστηρίζει. Δεν έχω δει κανέναν, να προσπαθεί να πείσει έστω και έναν που τον αμφισβητεί.
Ο πολιτικός λόγος του κ. Καραμανλή έχει περιοριστεί σε ευχολόγια και γενικολογίες. Ακόμα και ο ίδιος φαίνεται να μην πιστεύει αυτό που αναγγέλλει Έχει χάσει τον έλεγχο ακόμα και των συνεργατών του.
Η ικανότητα του πρωθυπουργού στην επιλογή ανθρώπων αλλά και στην διοίκησή τους είναι ανύπαρκτη. Σε αντίθεση ο κ. Ομπάμα δείχνει να τα καταφέρνει πολύ καλά σε αυτό τον τομέα. Έχει πυγμή και στην περίπτωση των μπόνους το απέδειξε.
Και βέβαια στο ερώτημα του τίτλου, η απάντηση είναι προφανής. Το θέμα είναι κατά πόσο ο κ. Καραμανλής έχει την όρεξη να κερδίσει το χαμένο έδαφος και να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Ακόμα και όσοι δεν τον ψήφισαν στιν εκλογές είχαν την ελπίδα ότι ως νέος πολιτικός είχε κάτι διαφορετικό να δώσει. Είναι το ίδιο πλεονέκτημα που έχει αυτή τη στιγμή ο Ομπάμα. Το πλεονέκτημα αυτό όμως ο κ. Καραμανλής το χρησιμοποίησε μόνο για να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν καλό. Όχι για να βελτιώσει την κατάσταση.
Στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, το χρησιμοποιεί για να ανατρέψει το κατεστημένο και να βελτιώσει την κατάσταση. Μπορεί και να μην το πετύχει, όμως θα έχει πείσει τους πάντες ότι προσπάθησε...
Καλή του τύχη και για μας... υπομονή...
Ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Από την εποχή των Δωριέων έως σήμερα, όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις παραλαμβάνουν καμένη γη.
ΚΥΡ,Έλληνας σκιτσογράφος
Χρειάζονται σκληρές διαπραγματεύσεις και ξεκάθαρες τομές. Πρέπει να αναρωτηθούν οι ελληνικές ηγεσίες. Τι θέλουμε; Τι ζητάμε; Για παράδειγμα… θα μας βοηθήσεις Ομπάμα να μην ξαναδεχτούμε Τουρκική προκλητικότητα; Ναι; Ο.Κ.! Θα είμαστε μαζί σου. Όχι; Θα ζητήσουμε βοήθεια από τους Ρώσους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βοηθήσεις στο να κάτσουν οι Σκοπιανοί στ’ αυγά τους; Ναι; Ο.Κ.! Θα είμαστε μαζί σου. Όχι; Θα ζητήσουμε βοήθεια από τους Ρώσους.
Έπειτα, θέλετε Τουρκαλάδες να μπείτε στην Ε.Ε.; Ναι; Ωραία φέρτε μας την Κων/πολη. Δεν θέλετε; Πάρτε τ’ αρχίδια μας…
Μετά, όσον αφορά την Ευρώπη και την οικονομία μας (αγρότες… κ.τ.λ.), να τους πούμε, δεν μας αγοράζεται το λάδι; Δεν κάνουμε ούτε εμείς εισαγωγές απ’ έξω.
Μας αγοράζεται τα προϊόντα μας… ο.κ., θα παίρνουμε και τα δικά σας. Δεν μας δίνεται φτηνό το πετρέλαιο; Ο.Κ., θα βγάλουμε το δικό μας. Πως; Ελάτε Ρώσοι να μας βοηθήσετε να αντλήσουμε το πετρέλαιό μας από το Αιγαίο και θα έχετε φτηνό πετρέλαιο οι Ρώσοι και φτηνό φυσικό αέριο εμείς…
Τα πράγματα είναι πολύ απλά Γιώργο. Λίγο μυαλό θέλει και λίγη από την ξακουστή Ελληνική Σκέψη… αλλά που οι σημερινές ηγεσίες μυαλά…
Όταν διεκδικείς κάτι θα κερδίσεις. Όταν δεν διεκδικείς καθόλου, χάνεις κι αυτά που έχεις στο τέλος. Είναι κάτι σαν τις γκόμενες. Όταν απλά τις κοιτάς… σου την κάνουν. Όταν τις διεκδικείς… έχεις περισσότερες πιθανότητες να γα_ _ _ εις.
Τέλος, οι πολιτικοί πρέπει και να έχουν κάποια μαγκιά, κάποια αρχοντιά. Όπως ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου στην Εξωτερική πολιτική. Ο Ανδρέας ήταν πατριώτης επειδή ήταν πρωτίστως μάγκας… ναι και γυναικάς γιατί όχι… αυτοί είναι οι μάγκες. Και δεν είναι τυχαίο που μετά το θάνατο του Ανδρέα, ξετρύπωσαν οι Τουρκαλάδες με αποτέλεσμα να ταπεινωθούμε εθνικά με το επεισόδιο των Ιμίων…
Γι’ αυτό σου λέω Γιώργο… ο μόνος που μπορεί να τους σταματήσει είναι ο Γιώργος Καρατζαφέρης και η ομάδα του… αυτοί ξέρουν.