Η κυρά "πολιτική"...

Γεια σας,
Τρομπούκης, Σαλμάς, Σωτηρίου, Βλαστός και στο βάθος Καμμένος και Μαρκογιαννάκης. Ακόμα μία ιστορία ξετυλίγεται σαν παραμύθι και οι τηλεδικαστές έχουν αρχίσει να καταθέτουν τα πορίσματα και τις γνώμες τους. Αλήθεια όμως, ποιος πολίτης πιστεύει ότι σε αυτό το θέμα θα "λάμψει" η αλήθεια? Ποιος περιμένει να γίνουν αποκαλύψεις για ονόματα? Πολύ περισσότερο, ποιος πιστεύει ότι θα αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσους έχουν εμπλακεί στην υπόθεση?

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι πολίτες έχουμε πάθει ανοσία σε αποκαλύψεις σκανδάλων... Η συνηθισμένη αντίδραση είναι: "Ε, καλά, να ήταν μόνο αυτά"... Είναι τραγική η απάθεια μας σε σκάνδαλα, ειδικά πολιτικών, αλλά είναι και φυσικό επόμενο, αφού δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο από αυτούς...

Η εμπλοκή του κ. Σαλμά στην υπόθεση είναι σχεδόν σίγουρη... Η εμπλοκή των κ. Μαρκογιαννάκη και Καμμένου, παραμένει ως υποψία... Ωστόσο, η κ. Μπακογιάννη έτρεξε να αποκλείσει κάποια εμπλοκή στελέχους της ΝΔ στο θέμα... Γιατί άραγε? Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο σίγουρη, ώστε να ρισκάρει την αξιοπιστία της?

Το θέμα είναι ότι τα περισσότερα σκάνδαλα, όσο μακρυά και αν φαίνεται να είναι από την πολιτική, περνάνε μέσα από βουλευτικά ή υπουργικά γραφεία. Ακόμα χειρότερο είναι ότι αμέσως μετά την εμπλοκή ή την υπόθεση εμπλοκής πολιτικών, ένα πέπλο συγκάλυψης απλώνεται πάνω από την υπόθεση, μέχρι να ξεχαστεί από τους τηλεδικαστές και (κατά συνέπεια) από τους πολίτες...

Με αυτή την τακτική συνεχίζουμε να διαιωνίζουμε ένα πολιτικό σύστημα που αιμορραγεί και ενισχύει το καθεστωτικό του προφίλ. Η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η πολιτική και η κυβέρνηση κινδυνεύουν από την νομιμοποίηση που παρέχουμε (μέσω της ψήφου μας) σε επικίνδυνα πρόσωπα...

Είναι γεγονός ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η υπόθεση. Την αλλαγή όμως δεν θα την επιδιώξουν οι πολιτικοί που έχουν βολευτεί από αυτή την κατάσταση. Οι πολιτικοί μας, αδιάφοροι για την υστεροφημία και την αξιοπρέπειά τους, ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτική επιβίωση, ώστε να ακολουθήσει και η οικονομική τους άνθηση...

Σε ένα διεφθαρμένο σύστημα, που ξεκινάει από τις πολεοδομίες και τις εφορίες, συνεχίζει στις φυλακές και στο σύστημα υγείας, προχωράει στην τοπική αυτοδιοίκηση και αφού περάσει από ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, καταλήγει στα πολιτικά και βουλευτικά γραφεία, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα...

Την πολιτική, λόγω της γυναικείας φύσης της, μπορούμε να την μεταχειριστούμε με διάφορους τρόπους: Μπορούμε να την φλερτάρουμε, να την παντρευτούμε, να την προστατέψουμε, να την φροντίσουμε, αλλά μπορούμε και να την βιάσουμε, να την χτυπήσουμε, να την "εκδώσουμε"...

Στην Ελληνική πολιτική σκηνή, οι πολιτικοί βιάζουν την πολιτική και την μετατρέπουν σε τσατσά των πολιτών... Οι πολίτες ωστόσο, θα έπρεπε να την βλέπουν ως σύζυγο, που δεν τους αρέσει πάντα, αλλά τους φροντίζει, τους περιποιείται, την προστατεύουν και κάνουν μαζί όνειρα για το μέλλον τους και των παιδιών τους... Όμως η πολιτική στην Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πεθερά: Δεν θέλουμε ούτε να την βλέπουμε και είναι το αναγκαίο κακό της ζωής μας...

Ξέρετε τι θα ήθελα να δω? Την πολιτική ως πιτσιρίκα, όμορφη και ναζιάρα... Να την βλέπουν οι γερομπαμπαλήδες (πολιτικοί), αλλά να μην μπορούν να την αγγίξουν... Να τους ρίχνει "ματιές" ειρωνικές... Να τους αναστατώνει και να τους αποδεικνύει ότι είναι πλέον ανίκανοι..

Ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Μην πείτε στη μητέρα μου ότι ασχολούμαι με την πολιτική. Νομίζει ότι είμαι πιανίστας σε μπουρδέλο. Mark Twain,1835-1910,Αμερικανός συγγραφέας