Γεια σας,
Ανοίγει ξανά και ξανά το θέμα της Παιδείας. Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, αν όχι το σοβαρότερο, έχει γίνει ανέκδοτο στους πολίτες... Πόσοι από εμάς έχουμε ξεκινήσει το σχολείο περιμένοντας και ακούγοντας για το "νέο εκπαιδευτικό" σύστημα?
Ένα "νέο" εκπαιδευτικό σύστημα, που ακόμα και αν είχε αλλάξει όταν το πρωτακούσαμε, θα ήταν ήδη παλιό... Πόσοι υπουργοί, ειδικοί, οραματιστές, καθηγητές πέρασαν από το υπουργείο Παιδείας, έχοντας ο καθένας το δικό του όραμα?
Αναρωτιέμαι ποια είναι η παιδεία που θέλουμε... Αυτή που συμφέρει τους καθηγητές? Αυτή που συμφέρει τους πολιτικούς? Αυτή που συμφέρει τους μαθητές? Ή μήπως αυτή που είναι για το καλό της χώρας?
Από την στιγμή που οι εκπαιδευτικοί / ακαδημαϊκοί και κυβέρνηση / πολιτικοί δεν είναι ικανοί να συμφωνήσουν τι θα αναφέρεται σε ένα βιβλίο ιστορίας, τι είναι αυτό που μας πείθει ότι θα μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα της εκπαίδευσης στο σύνολό της?
Μία μεταρρύθμιση σε αυτό το σημαντικότατο θέμα, δεν μπορεί να ακροβατεί ανάμεσα στα θέλω, τις απαιτήσεις, τις φιλοδοξίες και τα κεκτημένα κανενός. Μία τέτοια μεταρρύθμιση θα πρέπει να ξεριζώσει και να καταστρέψει κάθε δεδομένο και να αρχίσει από την αρχή.
Αυτή τη στιγμή γίνεται η συζήτηση ανάμεσα στους φορείς, θέτοντας πρώτα τα δεδομένα και μετά τα ζητούμενα! Νομίζω ότι το ζητούμενο, που είναι η σωστή και αποδοτική εκπαίδευση, πρέπει να το θέτουν πρώτο. Από εκεί και μετά θα πρέπει να χαράξουν τα μονοπάτια που θα οδηγούν εκεί...
Οι εκπαιδευτικοί, θέλουν ένα σχολείο που να είναι εύκολο για εκείνους. Λίγες ώρες, όχι πολύ δύσκολα θέματα, όχι έρευνα, όχι πολύ ζόρι, όχι μελέτη, εργασία και προετοιμασία στο σπίτι. Οι γονείς και οι μαθητές, θέλουν ένα εύκολο σχολείο, που να οδηγεί στο πανεπιστήμιο, χωρίς ζόρι, χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα και να προσφέρει ένα πτυχίο. Τι πτυχίο? Ότι να 'ναι... Αρκεί να κρύβει το ντουβάρι από πίσω...
Τα φροντιστήρια, θέλουν απλά να θησαυρίζουν. Εμφανίζονται ως οι γκουρού των εξετάσεων, πουλάνε όνειρα, αγοράζουν φήμη. Ίσως είναι οι μόνοι που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και μάλλον, είναι αυτοί που θα κερδίσουν...
Η κυβέρνηση είναι στην μέση. Προσπαθούν με την γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο της κοπτοραπτικής να βάλουν όλες τις πλευρές σε ένα τραπέζι και να ισορροπήσουν ανάμεσα στο "παίρνεις, παίρνει, παίρνουμε".
Δεν γίνεται το θέμα της Παιδείας να λυθεί από απαίδευτους ανθρώπους... Ανθρώπους που αντί για το καλό του τόπου κοιτούν το προσωπικό τους καλό. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Σε αυτή την περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχουν οι εκπαιδευτικοί. Όλων των βαθμίδων, όλων των θέσεων...
Η δημόσια και δωρεάν παιδεία στην Ελλάδα (όπως και η υγεία), υπάρχει, στηρίζεται και συντηρείται από τα παρακλάδια του ιδιωτικού τομέα!!!
Ποιος νομίζει ότι είσαι "εκπαιδευμένος" αν μπεις και αν βγεις από το πανεπιστήμιο? Ποιος νομίζει ότι το πτυχίο που προσφέρεται έχει την αξία που πρέπει? Το πανεπιστήμιο απλά διδάσκει κάποιες βασικές έννοιες ειδικότητας και έναν τρόπο σκέψης και ανάλυσης. Αν δεν υπάρξει πραγματική έρευνα και ανάπτυξη στην χώρα, μέσω της πανεπιστημιακής και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όσα πτυχία και να έχουμε, θα ζούμε με επαγγελματικούς συμβιβασμούς.
Εάν το υπουργείο Παιδείας, δεν χρησιμοποιεί δεδομένα από το υπ. Ανάπτυξης, σχετικά με τις τάσεις, τις νέες "ευκαιρίες", τα δεδομένα και τις ανάγκες της αγοράς, τότε πως θα μπορέσει να θέσει τις υποδομές για σωστή εκπαίδευση? Η Παιδεία πρέπει να οδηγεί την τεχνολογική και γενικότερη επαγγελματική ανάπτυξη, όχι να την ακολουθεί (και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση)...
Παιδεία, Εκπαίδευση, Ανάπτυξη... Το τρίπτυχο που πρέπει να αντικαταστήσει το σημερινό: Παπαγαλία, Ευκολία, Ανεργία...
Όμως τι έχει λειτουργήσει σωστά μέχρι σήμερα για να γίνει αυτό? Σήμερα ο υπ. Ανάπτυξης επισκέφτηκε τον πρωθυπουργό και αποφάσισαν να απλοποιηθούν και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ίδρυσης επιχειρήσεων!!! Κάτι που είχαν στο πρόγραμμα το 2004 (!!!), ξεκίνησαν να το συζητάνε σήμερα, αφού το έχουν αναγγείλει άλλες 10-15 φορές ακόμα...Είμαστε ακόμα στην αρχή... Β + Α = ΒΑ
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...
Γιώργος Φακίτσας
Έχουμε να κάνουμε με την καλύτερα εκπαιδευμένη γενιά στην ιστορία. Αλλά το μυαλό τους έχει βάλει τα καλά του χωρίς να έχει να πάει πουθενά.
Timothy Leary, 1920-1996, Αμερικανός ψυχολόγος
Ο κυριότερος στόχος της εκπαίδευσης δεν είναι η γνώση, αλλά η δράση.
Herbert Spencer, 1820-1903, Βρετανός φιλόσοφος
Ανοίγει ξανά και ξανά το θέμα της Παιδείας. Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, αν όχι το σοβαρότερο, έχει γίνει ανέκδοτο στους πολίτες... Πόσοι από εμάς έχουμε ξεκινήσει το σχολείο περιμένοντας και ακούγοντας για το "νέο εκπαιδευτικό" σύστημα?
Ένα "νέο" εκπαιδευτικό σύστημα, που ακόμα και αν είχε αλλάξει όταν το πρωτακούσαμε, θα ήταν ήδη παλιό... Πόσοι υπουργοί, ειδικοί, οραματιστές, καθηγητές πέρασαν από το υπουργείο Παιδείας, έχοντας ο καθένας το δικό του όραμα?
Αναρωτιέμαι ποια είναι η παιδεία που θέλουμε... Αυτή που συμφέρει τους καθηγητές? Αυτή που συμφέρει τους πολιτικούς? Αυτή που συμφέρει τους μαθητές? Ή μήπως αυτή που είναι για το καλό της χώρας?
Από την στιγμή που οι εκπαιδευτικοί / ακαδημαϊκοί και κυβέρνηση / πολιτικοί δεν είναι ικανοί να συμφωνήσουν τι θα αναφέρεται σε ένα βιβλίο ιστορίας, τι είναι αυτό που μας πείθει ότι θα μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα της εκπαίδευσης στο σύνολό της?
Μία μεταρρύθμιση σε αυτό το σημαντικότατο θέμα, δεν μπορεί να ακροβατεί ανάμεσα στα θέλω, τις απαιτήσεις, τις φιλοδοξίες και τα κεκτημένα κανενός. Μία τέτοια μεταρρύθμιση θα πρέπει να ξεριζώσει και να καταστρέψει κάθε δεδομένο και να αρχίσει από την αρχή.
Αυτή τη στιγμή γίνεται η συζήτηση ανάμεσα στους φορείς, θέτοντας πρώτα τα δεδομένα και μετά τα ζητούμενα! Νομίζω ότι το ζητούμενο, που είναι η σωστή και αποδοτική εκπαίδευση, πρέπει να το θέτουν πρώτο. Από εκεί και μετά θα πρέπει να χαράξουν τα μονοπάτια που θα οδηγούν εκεί...
Οι εκπαιδευτικοί, θέλουν ένα σχολείο που να είναι εύκολο για εκείνους. Λίγες ώρες, όχι πολύ δύσκολα θέματα, όχι έρευνα, όχι πολύ ζόρι, όχι μελέτη, εργασία και προετοιμασία στο σπίτι. Οι γονείς και οι μαθητές, θέλουν ένα εύκολο σχολείο, που να οδηγεί στο πανεπιστήμιο, χωρίς ζόρι, χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα και να προσφέρει ένα πτυχίο. Τι πτυχίο? Ότι να 'ναι... Αρκεί να κρύβει το ντουβάρι από πίσω...
Τα φροντιστήρια, θέλουν απλά να θησαυρίζουν. Εμφανίζονται ως οι γκουρού των εξετάσεων, πουλάνε όνειρα, αγοράζουν φήμη. Ίσως είναι οι μόνοι που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και μάλλον, είναι αυτοί που θα κερδίσουν...
Η κυβέρνηση είναι στην μέση. Προσπαθούν με την γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο της κοπτοραπτικής να βάλουν όλες τις πλευρές σε ένα τραπέζι και να ισορροπήσουν ανάμεσα στο "παίρνεις, παίρνει, παίρνουμε".
Δεν γίνεται το θέμα της Παιδείας να λυθεί από απαίδευτους ανθρώπους... Ανθρώπους που αντί για το καλό του τόπου κοιτούν το προσωπικό τους καλό. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Σε αυτή την περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχουν οι εκπαιδευτικοί. Όλων των βαθμίδων, όλων των θέσεων...
Η δημόσια και δωρεάν παιδεία στην Ελλάδα (όπως και η υγεία), υπάρχει, στηρίζεται και συντηρείται από τα παρακλάδια του ιδιωτικού τομέα!!!
Ποιος νομίζει ότι είσαι "εκπαιδευμένος" αν μπεις και αν βγεις από το πανεπιστήμιο? Ποιος νομίζει ότι το πτυχίο που προσφέρεται έχει την αξία που πρέπει? Το πανεπιστήμιο απλά διδάσκει κάποιες βασικές έννοιες ειδικότητας και έναν τρόπο σκέψης και ανάλυσης. Αν δεν υπάρξει πραγματική έρευνα και ανάπτυξη στην χώρα, μέσω της πανεπιστημιακής και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όσα πτυχία και να έχουμε, θα ζούμε με επαγγελματικούς συμβιβασμούς.
Εάν το υπουργείο Παιδείας, δεν χρησιμοποιεί δεδομένα από το υπ. Ανάπτυξης, σχετικά με τις τάσεις, τις νέες "ευκαιρίες", τα δεδομένα και τις ανάγκες της αγοράς, τότε πως θα μπορέσει να θέσει τις υποδομές για σωστή εκπαίδευση? Η Παιδεία πρέπει να οδηγεί την τεχνολογική και γενικότερη επαγγελματική ανάπτυξη, όχι να την ακολουθεί (και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση)...
Παιδεία, Εκπαίδευση, Ανάπτυξη... Το τρίπτυχο που πρέπει να αντικαταστήσει το σημερινό: Παπαγαλία, Ευκολία, Ανεργία...
Όμως τι έχει λειτουργήσει σωστά μέχρι σήμερα για να γίνει αυτό? Σήμερα ο υπ. Ανάπτυξης επισκέφτηκε τον πρωθυπουργό και αποφάσισαν να απλοποιηθούν και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ίδρυσης επιχειρήσεων!!! Κάτι που είχαν στο πρόγραμμα το 2004 (!!!), ξεκίνησαν να το συζητάνε σήμερα, αφού το έχουν αναγγείλει άλλες 10-15 φορές ακόμα...Είμαστε ακόμα στην αρχή... Β + Α = ΒΑ
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...
Γιώργος Φακίτσας
Έχουμε να κάνουμε με την καλύτερα εκπαιδευμένη γενιά στην ιστορία. Αλλά το μυαλό τους έχει βάλει τα καλά του χωρίς να έχει να πάει πουθενά.
Timothy Leary, 1920-1996, Αμερικανός ψυχολόγος
Ο κυριότερος στόχος της εκπαίδευσης δεν είναι η γνώση, αλλά η δράση.
Herbert Spencer, 1820-1903, Βρετανός φιλόσοφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου